به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، تام کامیتا (Tom Comitta) نویسنده، هنرمند و طراح کتاب اهل ایالات متحده است که آثارش در مرز میان ادبیات، هنر مفهومی و رسانه‌های دیجیتال قرار دارد. او به‌ویژه به‌خاطر پروژه‌های تجربی‌اش در زمینه نوشتن و انتشار آثار در قالب‌های غیرمتعارف شناخته می‌شود.

کامیتا به‌جای تمرکز بر نوشتن «خوب»، به نوشتن «بد» به‌عنوان یک روش آزادسازی و تحریک خلاقیت می‌پردازد. او در مصاحبه‌ای با مجله ادبی نقد کتاب شهر لس‌آنجلس می‌گوید که در مواقعی که احساس می‌کند دچار «بن بست نویسندگی» شده است، خود را موظف می‌کند که عمداً بد بنویسد تا جریان خلاقیتش را باز یابد.

کومیتا در این گفتگو با «دن سینیکین» خبرنگار مجله درباره کتاب اخیرش با عنوان «ادبیات برگزیده مردم» گفتگو می‌کند و اعتقاد دارد که نوشتن به جای شروع از آنچه نویسندگان نوشته‌اند، با آنچه خوانندگان می‌خواهند شروع می‌شود. با کمک یک جامعه‌شناس در دانشگاه جان هاپکینز، کومیتا یک نظرسنجی گسترده طراحی کرد که از پاسخ‌دهندگان پرسید چه چیزهایی را در داستان بیشتر و کمتر دوست دارند. مثلاً: «چه طول رمانی را ترجیح می‌دهید؟» (۳۶ درصد می‌گویند ۲۰۰ تا ۳۰۰ صفحه)

«چند شخصیت دوست دارید در رمان بشناسید؟» (۶۰ درصد می‌گویند بین سه تا پنج)

«اگر منابع نامحدود داشتید و می‌توانستید از نویسنده مورد علاقه‌تان بخواهید رمانی فقط برای شما بنویسد، موضوع آنچه بود؟»

کامیتا در کتابش که به نظر کارشناسان یکی از منابع جالب و متفاوت در حوزه نویسندگی و آموزش نوشتن است به شکلی خلاقانه به موضوع نوشتن «بد» می‌پردازد.

این کتاب برخلاف کتاب‌های معمول آموزش نوشتن که تلاش می‌کنند نویسنده را به نوشتن درست و بی‌نقص سوق دهند، به نویسندگان یاد می‌دهد که چطور با «بد نوشتن» به شیوه‌ای هنرمندانه، خلاقیت خود را تقویت کنند. کامیتا در این اثر با نگاهی طنزآمیز و آموزشی نشان می‌دهد که چگونه نوشتن ضعیف یا غیرقابل قبول می‌تواند در روند یادگیری نویسندگی مفید باشد و حتی به ایجاد سبک و صدای منحصربه‌فرد کمک کند.

کامیتا تاکید می‌کند که همه نویسندگان، حتی بهترین‌ها، در ابتدا باید اجازه دهند «بد» بنویسند تا بتوانند بعداً آن را تصحیح و بهبود دهند.

نویسندگان باید از اشتباه کردن نترسند و قواعد رایج را برای پیدا کردن صدای خود بشکنند. نوشتن بد می‌تواند به خلاقیت و ایده‌پردازی کمک کند و نویسنده را به فکرکردن خارج از چارچوب‌های سنتی وادارد.

با استناد به کتاب کامیتا و مصاحبه‌اش یک سری نکات کاربردی توصیه شده است که برای نویسندگان می‌تواند مفید باشد:

۱. تمرین: اجازه بده بد بنویسی

به جای اینکه تلاش کنی در اولین بار عالی و بی‌نقص بنویسی، فقط بنویس. هر چه که به ذهنت می‌آید را بدون فکر کردن به غلط‌های احتمالی روی کاغذ بیاور. این باعث می‌شود صداقت و جریان طبیعی در نوشتنت حفظ شود.

۲. تمرین: شکستن قواعد زبان

قواعد نوشتاری را بشناس اما اجازه بده گاهی شکسته شوند. مثلاً جملات خیلی کوتاه یا خیلی بلند، استفاده از افعال غیرمعمول یا ساختارهای غیررسمی که به متن شخصیت می‌دهد.

۳. تمرین: نوشتن در محدودیت

خودت برای نوشتن محدودیت‌هایی تعیین کن؛ مثلاً فقط از ۵۰ کلمه استفاده کن، یا فقط جملات سوالی بنویس. این محدودیت‌ها باعث می‌شود ذهن‌ات خلاق‌تر عمل کند.

۴. تمرین: بازنویسی از متن بد

یک متن ضعیف و بد بنویس، بعد آن را بخوان و هر بار بخش‌هایی را بهتر کن. این کار را چندین بار تکرار کن تا متن به شکلی قابل قبول برسد.

در پایان اینکه کتاب کامیتا به ما می‌آموزد که ترس از اشتباه و بد نوشتن را کنار بگذاریم و با ذهنی باز و بازیگوش، نوشتن را تجربه کنیم. از طریق بد نوشتن، می‌توانیم خلاقیت‌مان را افزایش دهیم، سبک خودمان را پیدا کنیم و مهارت‌های نوشتاری‌مان را تقویت کنیم.