محمدرضا شفیعی تهیهکننده فیلم اقتباسی «صیاد» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در پاسخ به سوال وقتی یک فیلم سینمایی بر اساس واقعیت ساخته میشود، آیا باید همه جزئیات دقیقاً مشابه واقعیت باشند یا اجازه داریم از تخیل استفاده کنیم، مطرح کرد: ساخت فیلم سینمایی بر اساس واقعیت شرایط خاص خودش را دارد. ما لزوماً فیلم مستند نمیسازیم، بنابراین معنیاش این نیست که هر آنچه در واقعیت اتفاق افتاده را دقیقاً در فیلم بیاوریم. در سینما اجازه داریم از تخیل استفاده کنیم، تا زمانی که این تخیل با حقیقت مغایرت نداشته باشد. یعنی نباید چیزی که در فیلم هست به کسی ظلم کند یا خلاف واقع باشد. در واقع، فیلم هم باید در چارچوب واقعیت باشد و هم از نگاه دراماتیک بهرهمند شود.
وی افزود: یکی از مسائلی که به نظر من در بسیاری از فیلمهایی که درباره شهدا ساخته میشود وجود دارد، این است که فیلم را با شهادت شهید تمام میکنند. اما از نظر من، شهادت شهید به معنای حذف شدن نیست. به خصوص وقتی به نگاه بینالمللی فکر میکنیم، باید توجه کنیم که فیلم باید با پیروزی تمام شود. فیلم شهید صیاد هدفش وحدت است و این وحدت در پایان فیلم محقق میشود. بنابراین، فیلم با اقتدار و پیروزی به پایان میرسد.
در پایان وی در جواب سوال پس شما اعتقاد دارید که فیلمهای شهدا باید بیشتر روی پیروزی و دستاوردهای آنها تمرکز کنند، تا اینکه فقط بر شهادت تاکید شود، گفت: دقیقاً. اگر فیلم فقط روی شهادت تمرکز کند، ممکن است پیامی اشتباه منتقل کند. شهادت شهید بخشی از داستان است، اما اصل ماجرا باید این باشد که آن شهید چه هدفی داشت و چه دستاوردهایی برای جامعه و کشور به ارمغان آورد. در مورد شهید صیاد، هدف شهید وحدت بود و این وحدت در فیلم نشان داده میشود. این باعث میشود فیلم با پیروزی و موفقیت به پایان برسد، نه با حس حذف شدن.
نظر شما