چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۴
امیرحسین فردی حامی بزرگ نویسندگان نوقلم بود/ نویسندگان مسئله‌مند از مسائل انسان معاصر ایرانی بگویند

تیمور آقامحمدی، نویسنده، گفت: فردی معلمی بود که دوست داشت از نویسندگان جوان و تازه‌کار حمایت کند و یک نقش فعال فرهنگی در حوزه ادبیات انقلاب داشت.

تیمور آقامحمدی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با بیان اینکه فرارسیدن زادروز امیرحسین فردی، نویسنده، سردبیر و مدیر مسئول کیهان بچه‌ها، بنیان‌گذار جایزه ادبی شهید حبیب غنی‌پور و از موسسان کتابخانه مسجد جواد الائمه فرصتی برای آشنایی هرچه بیشتر حوانان با این چهره فقید فرهنگی است، عنوان کرد: مهم‌ترین ویژگی امیر حسین فردی، جنبه معلمی و حامی بودن وی بود. فردی معلمی بود که دوست داشت از نویسندگان جوان و تازه‌کار حمایت کند و یک نقش فعال فرهنگی در حوزه ادبیات انقلاب داشت. هر کجا بود، سعی می‌کرد فضا و بستری ویژه برای فعالیت دغدغه‌مندان ادبیات انقلاب اسلامی فراهم کند و از این جهت چه زمانی که در مسجد جواد الائمه بود، چه موقعی که در حوزه هنری فعالیت داشت و چه مدتی که در کیهان بچه ها بود در حال تکاپو و ایجاد شرایطی برای فعالیت خود و دیگران در حوزه ادبیات انقلاب اسلامی بود. حامی بودن، نقش محرکی در پیشرفت دارد و کسانی که این نقش را ایفا می‌کنند خود را دیرتر از بقیه می‌بینند چون بقیه را بر خود ارجح می‌دانند. این مهم‌ترین ویژگی کسی است که می‌خواهد نقش فرهنگی ایفا کند  وجای خالی امثال امیرحسین فردی واقعا در بسیاری از حوزه‌ها دیده می‌شود. من نویسنده در هر جایگاه فرهنگی قرار می‌گیرم ابتدا باید به دیگری فکر کنم.
 
مسئول فعالیت‌های استانی سیزدهمین جشنواره داستان انقلاب که مزین به نام امیرحسین فردی است، همچنین توضیح داد: سیزدهمین جشنواره داستان انقلاب وارد فضای نوتری شده است. این جشنواره در ادوار گذشته فرصتی برای نویسندگان جوان و کسانی بود که دغدغه اندیشیدن به مسائل انقلاب را داشتند و در این دوره از جشنواره فضای گسترده‌تری ایجاد شده است و فراخوان، نویسندگان حرفه‌ای و پیشکسوتان را نیز شامل می‌شود. در حقیقت این دوره از جشنواره، دعوتی برای شرکت همه نویسندگان جوان و پیشکسوت است؛ به همین جهت این دوره از جشنواره وسیع‌تر از دوره‌های قبل است.
 
وی تأکید کرد: بعد از گذشت ۴۴ سال از انقلاب، الان در نقطه مطمئنی ایستاده‌ایم؛ از این منظر که نویسندگان مسئله‌مند بیایند از مسائل انسان معاصر ایرانی و ایران بگویند. ما در یک بازه ۷۰ ساله در دوران معاصر درگیر مسائل مختلف بوده‌ایم. موضوعیت جشنواره داستان انقلاب از سال ۴۲ تا آغاز خیزش مردمی علیه حکومت پهلوی و از پیروزی انقلاب در سال ۵۷ تاکنون را شامل می‌شود؛ در این بازه ۶۰،۷۰ ساله مسائلی را از سر گذرانده‌ایم که جشنواره داستان انقلاب این فرصت برای اندیشیدن آنچه ما را ما کرده است و ما را در نقطه کنونی قرار داده است به وجود می‌آورد. نویسنده در اثر خود یک فضای کاملا شخصی در اختیار دارد برای اینکه از خود و سرزمینش بگوید و در این سال‌ها رویدادها، چالش‌ها، مسائل و دستاوردها، موفقیت‌ها و موانع زیادی بر سر راه انسان ایرانی قرار داشته است. جشنواره داستان انقلاب اسلامی این فرصت را به صورت تخصصی فراهم آورده که به این مسائل و مفاهیم به طور جدی فکر کنیم و تصور می‌کنم به لحاظ موضوع هر چه به ایران اسلامی و رویدادهای ۷۰ سال اخیر مرتبط باشد در جشنواره داستان انقلاب جای دارد. این جشنواره با موضوع انقلاب اسلامی برگزار می‌شود اما در دل این موضوع وسیع، موفقیت‌ها‌، موانع، چالش‌ها و دستاوردهای زیادی وجود دارد که این فرصت کمتر در جشنواره‌ای پیش آمده است که آثار منتشر نشده در آن قرار گیرند زیرا بسیاری از جشنواره‌ها، آثار چاپ شده را می‌پذیرند.
 
آقامحمدی با اشاره به اینکه یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این دوره رشد چشمگیر جوایز است، گفت: تقریبا رشد ۲۰ درصدی در جوایز اتقاق افتاده است و مسئله دیگر این است که موضوعات وسیع‌تر شده و نویسندگان بیشتری را شامل می‌شود. علاوه بر نویسندگان جوان، نویسندگان با سابقه و حرفه‌ای هم راغب هستند که در این جشنواره شرکت کنند.
 
وی توضیح داد: مهم‌ترین برنامه جنبی این دوره از جشنواره برگزاری کارگاه‌ها در استان‌هاست که این کارگاه‌ها تاکنون به طور تخصصی در استان‌هایی مثل یزد، زنجان، قم و اصفهان توسط دبیر جشنواره برگزار شده است و هدف این کارگاه‌ها، تبیین جشنواره داستان انقلاب است.  بسیاری از نویسندگان پروژه‌های شخصی دارند و در این کارگاه‌هاست که امکان برقراری نسبت آن با جشنواره داستان انقلاب سنجیده می‌شود. در واقع در این کارگاه‌ها نویسندگان نسبت مسائل و دغدغه‌های خود با موضوعات متنوع جشنواره را طرح کرده و به نقطه تلاقی آنها می‌اندیشند. من فارغ از اینکه نویسنده باشم با نباشم به عنوان یک ایرانی ناگزیرم تمام کارها و اندیشه‌هایم حول ایران باشد زیرا مأوا و خاستگاه من ایران است و حتی اگر در کشور دیگری زیست کنم، نمی‌توانم به ایران فکر نکنم. ایران بستر و بافتار فکری‌ام را شکل می‌دهد و این نکات در کارگاه‌ های جشنواره داستان انقلاب مطرح می‌شود تا حول و حوش آن اندیشیده شود.
 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها