شنبه ۱ مهر ۱۴۰۲ - ۱۹:۳۰
اگر خدا ببیند همه می‌بینند و اگر خدا نبیند هیچ کس نمی‌بیند

هر برگ زرینی از وصایای شهدا، تاریخ تحول فکری انقلاب اسلامی را در عرصه رویارویی نهایی جبهه حق علیه باطل بیان می‌کند و بسان قطب‌نمایی است که سمت و سوی جریان تمدن‌ساز اسلامی را نشانمان می‌دهد. آنچه در ادامه می‌خوانید، وصایای دلسوزانه شهدای مدافعان حرم نسبت به فضای غبارآلود زمانه و گرفتاری‌های آن‌ است.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،کتاب «وصیت‌نامه شهدای مدافعان حرم» از اداره کل اسناد و انتشارات (بنیاد شهید و امور ایثارگران) و ویراسته نسرین خادمی خالدی است و نشر شاهد آن را منتشر کرده است. آنچه در ادامه می‌خوانید وصیت‌نامه شهید محمدرضا ابراهیمی یزدآبادی (نهم شهریور ۱۳۴۴- بیست‌وچهارم آبان ۱۳۹۵) است.

بسم‌الله الرحمن الرحيم
اینجانب محمدرضا ابراهیمی فرزند حسن به شماره شناسنامه ۹۹۰ صادره از فلاورجان متولد ١٣٤٤ ساکن سپاهان شهر
شهادت می‌دهم به یگانگی خداوند متعال و شهادت می‌دهم که حضرت محمد (ص) پیامبر و فرستاده اوست و حضرت زهرا (س) فرزند او و مادر یازده امام برحق و همسر امیر المومنین (ع) و در کل شهادت می‌دهم که این چهارده نور مقدس را خداوند برای هدایت و راهنمای امت خلق کرد و خدا را شاکرم که به من آگاهی داد که خود را در صف مبارزان و مجاهدان در راه دفاع از دین اسلام قرار بدهم و خود را تابع دستورات حضرات معصومین قرار بدهم و بتوانم در این برهه از زمان که اسلام عزیز در معرض خطر کفار مسلمان نما قرار گرفته خود را در صف مبارزان قرار دهم ، هرچند که من روسیاه کجا و صف مبارزه و دفاع از اسلام عزیز کجا ... من به عنوان سرباز کوچک ولایت وظیفه خود می‌دانم هر چند قدم کوچک در این راه بردارم و از حریم ائمه دفاع کنم و ننشینم برای تکه نانی به اسلام و انقلاب و راه امام عزیز که غیر از سعادت و خوشبختی برای مردم چیزی نمی‌خواست، نق بزنم.

بنده برای آمدن در صف مبارزان سوریه نه کسی به من تحمیل کرده بود و نه از من خواسته شده بود، من مدت‌ها بود که دنبال آمدن برای مبارزه بودم و خداوند بر من منت نهاد و مرا پذیرفت که در این جبهه قرار گیرم. از فرزندانم می‌خواهم که در هر کجا که خدمت می‌کنند ، چه در منزل و چه در خدمت به مردم فقط برای خدا کار کنند نه برای دیده شدن، که اگر خدا ببیند همه می‌بینند و اگر خدا نبیند هیچ کس نمی‌بیند.

از خانواده‌ام می‌خواهم اگر خداوند توفیق شهادت به من داد، برای من ناراحت نباشند که من اگر در جنگ شهید نشدم خیلی ناراحت بودم که چرا از صف شهداء جا ماندم و ناراحت حال خودم بودم، از عزیزانم مرا حلال کنید اگر شما را اذیت کردم و از همه دوستان می‌خواهم که مرا حلال کنید. اگر به کسی اذیتی کرده‌ام مرا حلال کند که من در پیشگاه خداوند دستم خالیست . اگر من شهید شدم من را در گلستان شهدای یزدآباد، در کنار دیگر همرزمانم، به خاک بسپارید.
محمدرضا ابراهیمی یزد آبادی

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها