به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، تقی شجاعی در برنامه گفت‌وگو محور جلد دوم شبکه اینترنتی کتاب بیان کرد: این کتاب در دو دنیای کاملاً مجزا، یکی دنیای جنین که در رحم مادر است و بخشی دیگر در دنیای بیرون و فضای ارتباطی پدر و مادر جنین، شکل می‌گیرد. داستان من در ابتدا جنین نداشت و آن را از زبان سوم شخص نوشته بودم بعدها جرقه‌ای در ذهنم ایجاد شد که می‌توانم داستان را از زاویه دید یک جنین پیش ببرم که دنیا را از سطح بالاتری رصد می‌کند و دنیای پیش‌رو را با عالم قبلی مقایسه می‌کند.

وی ادامه داد: یک بار کل داستان را از زبان جنین نوشتم و بعد از مرور آن متوجه شدم داستان آن‌گونه که باید از آب درنیامده به همین دلیل تصمیم گرفتم دو زاویه دید انتخاب کنم که بخشی از آن را از زبان جنین و بخش دیگر را از زبان سوم شخص بنویسم. در کتاب بخشی که به زبان جنین است با تغییر فونت و بولد کردن حروف از بخش دیگر آن جدا شده است.

این نویسنده با اشاره به اینکه تقدیر انسان‌ها همان انتخابی است که در عالم خودشان داشتند، گفت: تمام اتفاقاتی که برای انسان‌ها پیش می‌آید، همان انتخابی است که در دنیای قبلی خود داشته‌اند و با توجه به ظرفیتی که به آنها داده شده است این مسیر را انتخاب کرده‌اند. سعی کردم داستان مبتنی بر مطالعاتی که داشته‌ام، نوشته شود. جهان داستان، توهمی از واقعیت است و الزاماً خود واقعیت نیست. من برای مفهومی که می خواستم القا کنم از عناصر خیال و موضوعات مختلف بهره گرفتم که ممکن است مبتنی بر واقعیت جهان هستی نباشد به همین دلیل تا جایی که می‌شد تلاش کردم این مسائل اتفاق بیفتد.   

او افزود: بخش‌هایی از داستان الهام گرفته از زندگی خود و اطرافیانم است که خود مشاهده‌گر آن بودم و یک بخش‌هایی هم است برای اینکه جذابیت و نمک داستان را حفظ کنم، اشخاص، روایت‌ها و حوادث فرعی دیگری را اضافه کردم تا به هدفی که مدنظر داشتم، برسم. من سعی داشتم به این اشاره کنم که چه اتفاقی می‌افتد که فرد اقدام به خودکشی می‌کند و به سمت آن کشیده می‌شود.

شجاعی بیان کرد: به هر حال ما با جنینی روبه‌رو هستیم که قبل از اینکه بخواهد به دنیا بیاید می‌خواهد خودکشی کند. همچنین اسکیزوفرنی و تمایل به خودکشی را طوری در داستان گنجاندم که پاسخی به این داستان داده باشم. قصد داشتم شخصیت پارسا قریب را که پدر جنین و مانند من معلم است را به صورت باورپذیری به تصویر بکشم اما در برهه‌هایی به خاطر بیماریش و مشکلاتی که برایش پیش آمده است، اقدام به خودکشی می‌کند ولی کلیت شخصیت آن انسان مثبتی است و آن بُعد مثبت بر ابعاد منفی و ضعف‌های اخلاقی که در وجودش است، می‌چربد.

این نویسنده با اشاره به استفاده از زبان معیار در نوشته‌های خود، عنوان کرد: من نوشتن دیالوگ‌ و گفت‌وگو به زبان معیار را دوست دارم زیرا فکر می‌کنم در همین فضای مجازی که با یکدیگر صحبت می‌کنیم به مرور از زبان معیار فاصله می‌گیریم که ممکن است آیندۀ خوبی برای ادبیات نباشد. کتاب شریان، 11 فصل دارد و هر فصل با جملۀ گیرایی آغاز می‌شود و هر جمله مربوط به بخشی از کتاب در همان فصل است که این شیوه را در اثر دیگر خود به نام «پلنگ زخمی» اجرایی کردم.

وی در پایان، گفت: کتاب «پلنگ زخمی» اولین رمان نوجوان من با موضوع انحرافات جنسی است که در دوران بلوغ نوجوانان اتفاق می‌افتد و تلاش داشتم به سمت موضوعی بروم که دغدغۀ نوجوانان امروز باشد. ممکن است کتاب ضعف‌هایی داشته باشد اما توانستم این معضل و راهکارهای پیشگیری از آن را در قالب داستان و به دور از کلیشه بیان کنم و طبق بازخوردهایی که گرفتم فکر می‌کنم  مؤفق بوده‌ام.