بهگفتهٔ نویسنده، «زمینهای مسلح» اگرچه بهعنوان یک مجلد است، در حقیقت ۱۰ کتاب از دل آن بیرون میآید و بهلحاظ محتوایی بسیار سنگین است.
این کتاب ۱۱ فصل دارد که در حدود ۱۰۰۰ صفحه آن به حضور لشکر ۲۷ در دو عملیات مهم والفجر مقدماتی و والفجر یک اختصاص یافته است. گلعلی بابایی در این اثر تلاش کرده تا کل اتفاقات و وقایعی را که در این دو عملیات اتفاق افتاده، بررسی کند. او با همکاری حسین بهزاد این کتاب را بر اساس مکالمات بیسیمها، بازخوانی جلسات مذاکره فرماندهان، نقشهها و کالکهای مربوط به عملیاتها و گفتوگوی اختصاصی با رزمندگان و فرماندهان زندهٔ دوران جنگ نوشته است.
بهگفته این نویسنده، رزمندگان حاضر در سه عملیات یادشده با زمینهای پوشیده از سیمخاردار و مینهای متنوع مواجه بودند؛ بههمیندلیل آنها بیشتر با این زمینها میجنگیدند تا با نیروهای نظامی دشمن. این امر حتی در مکالمات بیسیمی فرماندهان نیز آشکار است. مهمترین بخش این کتاب، مذاکرات و جلسههایی است که از ۲۹ اسفند سال ۱۳۶۱ تا دوم فروردین سال ۱۳۶۲ و در منزل محسن رضایی در شوش برگزار میشود.
در این نشست ۳روزه که فرماندهان لشکرها و تیپها در آن حضور داشتند، درمورد دلایل عدمالفتح و ناکامیهایی که پس از فتح خرمشهر وجود داشت، بهصورت مفصل صحبت شده است. فرماندهان جنگ بحثهای تندی درباره شکست در عملیات والفجر مقدماتی و والفجر یک با هم داشتند؛ اینکه چه شد این اتفاقات افتاد و برای آینده چه باید کرد؟ بیشتر فرماندهان از جمله همت، کاظمی، خرازی، سلیمانی، محسن رضایی، رحیم صفوی، عزیز جعفری، غلامعلی رشید و... در این جلسه نقطهنظرات مهمی را ارائه دادهاند. قاسم سلیمانی نیز در ۱۰ بند به بررسی اینکه چرا این اتفاقات رخ داد، پرداخته که بهطور مفصل شرح آن در کتاب حاضر آمده است.
نظر شما