نسخه استاندارد بینالمللی «ISO 233-3: «اطلاعات و مستندات (دبیزش)- نویسهگردانی حروف عربی به لاتینی قسمت سوم : زبان فارسی – نویسهگردانی» تدوین و منتشر شد.
این استاندارد دربرگیرنده اطلاعات و جدولهایی برای معرفی نویسههای لاتین متناظر با همخوانهای فارسی، عناصر عربی در زبان فارسی، معرفی کسره اضافه و نویسه آن و برخی نشانههای سجاوندی فارسی است.اهمیت استاندارد نویسهگردانی فارسی بهعنوان یکی از مهمترین استانداردهای مرتبط با زبان فارسی، حفظ اصالت زبان فارسی بهعنوان زبان مشترک در بین 29 کشور جهان (بهعنوان زبان رسمی یا در کنار زبانی دیگر) و یکی از ارکان هویت ملی کشور ایران است.
تدوین این استاندارد نخستینبار در سال ۱۳۷۸ به همت فرهنگستان زبان و ادب فارسی انجام شده بود و از سال ۱۳۹۸ نسخه جدید استاندارد در گروه کاری بینالمللی مورد بازنگری قرار گرفت که در این گروه، متخصصان ایرانی حضور نداشتند و از سال 1399، با درخواست فرهنگستان زبان و ادب فارسی و واگذاری دبیرخانه کمیته فنی متناظر TC46 ازسوی سازمان ملی استاندارد به سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، تلاشهای بسیاری برای حضور متخصصان ایرانی در این کارگروه صورت گرفت.
در نهایت با پیوستن گروهی تخصصی از متخصصان فرهنگستان زبان و ادب فارسی و نماینده کمیته فنی متناظر TC46 به گروه کاری بینالمللی، جلسات متعددی به دو شکل حضوری داخلی و مجازی بینالمللی برگزار شد و سرانجام با اعمال تغییرات لازم و دستیابی به توافق، این استاندارد تدوین و منتشر شد.
نظر شما