به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سومین نشست نقد و بررسی کتاب‌های برگزیده دوره‌های جشنواره قلم زرین با محوریت بررسی مجموعه شعرهای «مرتد» و «همان گندم اول» سروده مهدی جهاندار و عباس باقری با حضور نویسندگان اثر، محمود اکرامی‌فر و علی داوودی؛ منتقدان نشست، چهره‌های ادبی و شاعران به میزبانی اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان تهران برگزار شد.

در این نشست، محمود اکرامی‌فر، دبیر محافل ادبی اداره کل کتابخانه‌های عمومی استان تهران درباره مجموعه شعر «مرتد» گفت: مهدی جهاندار شاعر این مجموعه متولد ۱۳۵۸ است و کتابش که در شهرستان ادب به چاپ رسیده، شامل غزل‌های حماسی این شاعر است. شعر برای جهاندار هدف نیست بلکه وسیله‌ای برای انتقال پیام است. شعر برای جهاندار وسیله‌ای برای انتقال پیام‌های اجتماعی، دینی و تعهد به خود و جامعه و به عبارتی برای شعر ابزار انتقال پیام است.

وی با بیان اینکه زبانی که جهاندار انتخاب کرده قدیمی است و نمادهای شعر وی کلاسیک و دست‌مالی شده است، بیان کرد: ما دو شیوه انتقال پیام داریم یکی آشنایی‌زدایی است که در آن شاعر حرف‌های خلاف عادت می‌زند تا مخاطب را میخکوب کند و روش دیگر آشنایی است که در آن شاعر از داشته‌های مخاطب استفاده و پیام جدیدی را به آن اضافه می‌کند. 

اکرامی‌فر افزود: جهاندار از شیوه و قالب آشنایی برای پیام‌هایش استفاده کرده و اساسا برای انتقال پیام‌های دینی، سیاسی، اجتماعی در محتوا اغلب از شیوه آشنایی استفاده می‌کند چون نمی‌خواهد مخاطب را درگیر آشنازدایی کند.

دبیر محافل ادبی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان تهران گفت: جهاندار حتی از ضرب‌المثل‌هایی استفاده کرده که با زیست مردم همخوان است؛ حتی در داستان و تلمیحی که در شعر آورده از شیوه آشنایی بهره برده است. 
  وی افزود: جهاندار گاهی نیز سهل‌انگاری‌هایی در کتاب دارد؛ به گونه‌ای که گاهی کلمات به صورت متعهدانه به کار گرفته نشده است. 

دبیر محافل ادبی اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان تهران با اشاره به کاربرد تکرار در اشعار جهاندار اظهار کرد: گاهی تکرار برای تعلیق، گاه برای تأکید و گاهی برای بی‌تفاوت‌سازی است. وقتی ما یک مسئله را بیش از حد تکرار می‌کنیم ممکن است به دلزدگی بیانجامد. همچنین گاهی برای بی‌تفاوت کردن از تکرار می‌توان استفاده کرد؛ بنابراین تکرار در شعر گاهی می‌تواند به تعمیق و گاه به بی‌تفاوتی منجر شود. جهاندار در کتاب از تکرار به‌خوبی استفاده کرده و به بی‌تفاوتی نمی‌انجامد.

اکرامی‌فر افزود: جهاندار از محتوا و اشعار دیگران به‌خوبی استفاده کرده است. به عنوان مثال این بیت «آخرین فریادها را بر لب دریا زدیم... دست بیرون مانده از دریا آخرین فریاد است...» توانسته از انگاره ‌ذهنی پیشین مخاطب درباره معنای دریا و سیر آن به خوبی استفاده کند.

وی با اشاره به اقتصاد ادبی گفت: شاعر در شعرهایش مضمون، تصویر و خیال دارد و این مفاهیم در واقع سرمایه‌های ادبی اوست. جهاندار در دو جشنواره ادبی با این کتاب جایزه گرفته؛ بنابراین «مرتد» اثر بسیار خوبی است و سخنان من به معنای کاهش ارزش او نیست و به نظر من مرتد ارزش خواندن و تعمق را دارد.

باقری به خوبی از ظرفیت شعر سپید استفاده کرده است 
علی داوودی نیز درباره کتاب «همان گندم اول» سخن گفت و بیان کرد: جشنواره قلم زرین باید موجب شود که کتاب‌های خوب دیده شوند و برگزاری این نشست‌ها می‌تواند به معرفی این آثار بیانجامد.

وی درباره شاعر کتاب «همان گندم اول»  توضیح داد: عباس باقری متولد ۱۳۳۴ و در آستانه هفتادسالگی است. شعرهای نو و سپید از قابلیت‌های تخصصی اوست. همیشه در مواجهه با یک کتاب این سوال برایم مطرح می‌شود که صرف نظر از قالب‌ها برانگیزاننده شاعر چیست و حرف‌هایی که شاعر برای شعرش پیدا می‌کند در او انگیزه ایجاد می‌کند یا فضای جدیدی از زندگی و تجربه باعث سرودن شعر می‌شود؟ معتقدم هر کدام از این‌ها می‌تواند انگیزه ایجاد کند.

داوودی با بیان اینکه شعر سپید به لحاظ قالب و فرم یکی از بزرگترین بهانه‌ها برای متفاوت حرف زدن است و شاعر می‌تواند با صمیمیت و آزادی عمل شعر بگوید، بیان کرد: شعر سپید جریان شناخته‌شده‌ای در شعر است و باقری در این کتاب به‌خوبی از ظرفیت شعر سپید استفاده کرده است.  همچنین در همه اشعار باقری نوعی سادگی دیده می‌شود که در مقایسه با شعرهای دیگر تفاوت زبانی دارد و ساده‌تر شده است.

این منتقد ادبی افزود: بومی‌گرایی از دیگر ویژگی‌های شعر باقری است و می‌توان منطقه زیستی شاعر و مفاهیم خاص آن منطقه را در اشعارش دید. در این کتاب اشعار ساده، صریح و بدون استعاره دیده می‌شود.