تو جاودانه‌ای، به اعتبار نام و جای بلندی که در هنر و قلب ما ساختی. تو همچنان مهربان و خندان و گرم در قلب من، عزیزان‌مان و دوستدارانت خواهی درخشید. تو پهلوان زنده همه میدان‌های خاطرات و افتخاراتی که ساختی و پرداختی می‌مانی. ما چه خوشبختیم که در این جهان چنین بهزادی در میان‌مان بود و چه خوشبخت‌اند آنان که از امروز روح مهربانت را میزبان‌اند. کاش بودی تا روزی دوباره در وطن همدیگر را در آغوش بگیریم و چشمی از شوق و چشمی به یاد جوانان وطن با اشک بشوریم.
بهزاد غریب‌پور، برادر، استاد و جانم، دیشب در غربت، به دیدار آشنایان آسمان رفت. روح مهربانش تابان.»
بهزاد غریب‌پور، تصویرگر، طراح کتاب و استاد دانشگاه بود که در سال 1336 در شهر سنندج متولد شد. او دانش‌آموخته رشته گرافیک دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود که با تاسیس استودیوی شخصی خود در سال 1363، فعالیتش را در حیطه تصویرگری، طراحی گرافیک و تبلیغات تا سال 1394 ادامه داد. غریب‌پور، علاوه بر این‌ها، مدیریت هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، انتشارات افق، محراب قلم، قدیانی، سروش و غیره را نیز عهده‌دار بوده است. او از سال 1368 تا 1393 عضو هیات داوران بسیاری از جشنواره‌های تجسمی بود که دو سالانه تصویرگری تهران، جشنواره تصویرگری شاهکارهای ادبی و جشنواره هنرهای تجسمی فجر از آن جمله‌اند.
از فعالیت‌های بین‌المللی این تصویرگر ایرانی می‌توان به شرکت در گردهمایی طراحی کتاب آسیاپاسیفیک یونسکو در سال 1984 در ژاپن اشاره کرد. همچنین در سال 1999 عضو هیات داوران
جشنواره نوما، در همان مرکز فرهنگی یونسکو بود. او در سال 2001 به دعوت یونسکو در براتیسلاوا کارگاه برگزار کرد و در سال 2003 عضو هیات داوران جشنواره براتیسلاوا بود. مرحوم غریب‌پور دوبار جایزه تشویقی نوما را برای تصویرگری کتاب «راز پرنده» در 1988 و طراحی کتاب «پلنگ سیاه» در 1994 دریافت نموده است. در سال 1396 نیز نشان آبان از سوی انجمن تصویرگران ایران به وی اهدا شد.
«راز آبگیر»، «سبزپوش مهربان»، «چهل قصه»، «ترانه‌های کودکان»، «بزبزقندی»، «پرنده طلایی» و «همه حق دارند» از جمله کتاب‌هایی‌اند که وی تصویرگری کرده است.
نظر شما