تصحیحِ دیوان دلگیر تبریزی آخرین کار پژوهشی زندهیاد رحیم نیکبخت در حوزه مرثیهپژوهی است. این دیوان به اهتمام زهرا نیکبخت و با مقدمهای از محمد طاهری خسروشاهی، سردبیر مجله سفینه تبریز در ماه محرم و همزمان با نخستین سالگرد زندهیاد رحیم نیکبخت منتشر شده است.
دلگیر تبریزی به سه زبان فارسي، تركي و عربی شعر سروده، و قدرت و تبحر ادبی و ذوق سرشار شاعر در نوحهها و مرثيههای سوزناكش در مصيبت امام حسين (ع) به خوبی آشكار است. دیوان حاضر بر اساس تک نسخه خطی موجود در كتابخانه مجلس شورای اسلامی به شماره 31997 ـ 10 به کتابت محمدتقی تبريزی شكويی است.
در مقدمه نگاشته شده بر دیوان دلگیر تبریزی آمده است: «از مطالعه اشعار دلگیر تبریزی چنین برمیآید که او مردی متدین و متشرع و معتقد به حفظ ظواهر شریعت بوده است. ارادت خاصی به خاندان نبوت، به ویژه امام علی (ع) و امام حسین (ع) داشته است به طوری که بخش اصلی و اعظم دیوان مفصل او را مراثی اباعبدالحسین (ع) و مناقب امام علی (ع) تشکیل میدهد. دلگیر تبریزی به رغم رسم متداول عصر قاجار که مدیحهسرایی هنر اصلی شاعران بود، جز دو شعر کوتاه در مدح شاه قاجار، قصیدهای در ستایش کسی نسروده، لکن مراثی متعددی در رثای ائمه به ویژه حادثه کربلا سروده است.»
![](https://www.ibna.ir/images/docs/files/000325/nf00325682-1.jpg)
زندهیاد رحیم نیکبخت ایرانشناس، تاریخنگار انقلاب، مرثیهپژوه و پژوهشگر تاریخ آذربایجان 15 مرداد ماه 1400 بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.
نظر شما