به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از لیت‌هاب، «ریچارد فلاناگان» نویسنده، روزنامه‌نگار و کارگردان اهل تاسمانی استرالیا یکی از برترین رمان‌نویسان عصر کنونی تاکنون بیش از هشت رمان نوشته است که یکی از این رمان‌ها به نام «جاده باریک در عمق شمال» برایش جایزه 50هزار پوندی من بوکر را در سال 2014 میلادی به ارمغان آورد. فلاناگان مقالات مستند بسیاری نیز درباره محیط زیست نوشته است. آخرین رمان این نویسنده معاصر استرالیایی با عنوان «دریای زنده رویاهای بیداری» از سوی انتشارات آلفرد ای. کناف منتشر شده است که گفتگوی زیر به بهانه همین رمان صورت گرفته است:
 
«دریای زنده رویاهای بیداری» عنوان تازه‌ترین رمان شما به‌طور اتفاقی خلق شد. جایی گفته بودید برای نوشتن داستان دیگری به جزیره ماتسوکر رفته بودید که این داستان خلق شد؛ چون طبیعت آنجا باعث خلق این داستان شده بود. چرا فکر می‌کنید این رمان آنجا اتفاق افتاده است. به‌طور کلی چنین اکسیری برای یک نویسنده از کجا ناشی می‌شود؟
زیاد ایده‌ خاصی درباره این سوال ندارم؛ چون هر نویسنده برای خلق داستان‌هایش روش‌های خاص خودش را دارد. بهترین چیزی که درباره نوشتن می‌شود گفت، این است که این مسئله هیچ ارتباطی با قدرت یا پول ندارد. یعنی نوشتن درباره موضوعات مختلف بیشتر به شجاعت دیوانه‌وار نویسنده دارد که از شکست‌هایش نترسد. نویسنده بیشتر از نوشتن باید به چیزی بی‌نهایت و هدفی برتر فکر کند و هرچند در بسیاری مواقع رسیدن به این هدف ممکن نیست؛ ولی حداقل داستان جذابی خلق خواهد کرد.
 
چه موقع نوشته‌ای کار نمی‌کند. گفته بودید که بعضی از نوشته‌ها و داستان‌ها کار نمی‌کند. یعنی چه؟ چرا این اتفاق می‌افتد؟
اگر داستانی مورد پسند نویسنده نباشد به‌طور حتم خواننده نیز آن را نخواهد پسندید. رمان هرچه که می‌خواهد باشد؛ اما نباید موجب افسردگی مخاطب شود. کارآیی هر نوع رمان در هر ژانری این است که بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند و اگر این ارتباط نباشد هیچ کارکردی نخواهد داشت.
 
جایی گفته بودید که نمی‌خواهد رمان آخرتان با عنوان داستان محیط زیست برچسب بخورد. چرا؟
خب به این علت است که قبل از خواندن آن پیش‌داوری درباره آن ایجاد خواهد شد؛ و وقتی خواننده نتواند موضوع مورد نظر را درک کند، کیفیت رمان را کم ارزیابی خواهد کرد. به عبارتی نمی‌خواهم داستان‌هایم قبل از خوانده‌شدن قضاوت شوند.  
 
بهترین توصیه‌ای که می‌توانید به نویسندگان جوان داشته باشید.
برای خوانندگان کتاب توصیه دارم بیشتر کتاب بخوانند؛ ولی به نویسندگان می‌گویم که بیشتر از آن‌ها بخوانند.