به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مجموعه غزل «پیرهن گم کرده‌ام» سیداحمد حسینی متخلص به احمد شهریار از سوی موسسه فرهنگی- هنری شهرستان ادب در 154 صفحه منتشر شده است.

احمد شهریار درباره مضمون شعرهای کتاب خود به ایبنا گفت: این کتاب مجموعه‌ای از اشعار کلاسیک است و شعر کلاسیک نیز با رویکرد غزل‌های سبک هندی است که تفاوت آن با بقیه سبک‌های خراسانی و عراقی یا سبک امروز این است که بیت محور است. یعنی یک غزل را که شما نگاه می‌کنید هر بیت آن دارای یک مضمون خاص است و اگر آن غزل پنج بیت دارد هر بیت آن معنی و مفهوم مختلفی دارد.

او ادامه داد: این کتاب هر غزلش یک موضوع دارد و با اینکه یک غزل فضای خاص خودش را دارد، مثلا ممکن است اجتماعی باشد یا یک غزل عاشقانه باشد ولی بیت به بیت، مضامین آن فرق کند.

وی تصریح کرد: قبل از اینکه وارد عرصه شعر فارسی شوم، به زبان اردو شعر می‌گفتم و از نوجوانی شروع به شعر گفتن کردم و در منطقه خودمان به عنوان کوچکترین شاعر منطقه، معروف بودم. در آنجا کتابی درباره تاریخ بلوچستان موجود است که در آن کتاب نیز، از من به عنوان کم سن‌ترین شاعر بلوچستان یاد شده است.

او درباره اینکه چه شد که به شعر فارسی روی آورد بیان کرد: در خانه فرهنگ ایران درس می‌خواندم و بعد از اینکه گلستان سعدی را خواندم، کم کم شروع کردم به شعر گفتن به زبان فارسی و بعد از خواندن حافظ و سعدی به سراغ بیدل دهلوی رفتم و بعد از آشنا شدن با فضای شعر بیدل شروع کردم به شعر بیدلانه و به سبک هندی گفتن و تقریبا اکثر غزل‌هایی که در این کتاب آمده به سبک هندی و بیدل است.

سیداحمد حسینی درباره مخاطبان این کتاب بیان کرد: این کتاب در تاریخ 22 بهمن 1399 از سوی انتشارات فرهنگی- هنری ادب منتشر شد که یکی از انتشارت خیلی معتبر در زمینه شعر و کتاب است و مخاطبان این کتاب افرادی هستند که یا با شعر کلاسیک انس دارند و یا خودشان شاعر شعر کلاسیک هستند و تعدادشان نسبت به بقیه قالب‌ها مثل شعر نیمایی و سپید زیاد است. زیرا یک تاریخ هزار ساله پشت شعر کلاسیک است. بنابراین مخاطبان این کتاب هم کسانی هستند که به شعر شاعرانی چون حافظ و سعدی و مولانا و به قالب شعری غزل علاقه دارند.

او درباره این کتاب اظهار کرد: اشعاری که در این کتاب آمده سبک خاصی دارد که ما به آن سبک هندی می‌گوییم که به آن سبک اصفهانی هم می‌گویند. البته سبک‌های دیگری هم در لابه لای کتاب آمده است و من کتاب را به دو قسمت با عنوان‌های «دیروز» و «امروز» تقسیم کردم. در بخش «دیروز» شعرهایی وجود دارد که قبلا گفته‌ام و همه به سبک هندی است. در بخش «امروز» شعرهایی وجود دارد که اخیرا گفته‌ام و رویکردم را در این شعرها عوض کرده‌ام و بعضی قسمت‌های آن با اینکه سبک شعرها هندی است ولی تلطیف شده و مثل غزل های قدیمی‌تر خیلی ثقیل و غلیظ نیست.