به گزارش  خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کردستان، سراج بناگر نویسنده سنندجی کتاب «قوقولولوو» را با ویرایش جدید و ویراستاری نسخه قبلی به چاپ دوم رساند.

«قولولولوو» ادامه‌ دهنده روایت‌های مجموعه داستان کوتاه «چاوشاره‌کی» از همین نویسنده و در حقیقت جلد دوم و تکمیل کننده ماجراهای آن است. این رُمان ۳۰۰ صفحه‌ای با بیش از ۳۰ شخصیت به‌یادماندنی بر بستری از عشق و تاریخ و سنت و سرنوشت‌های گوناگون انسانی... روایتگر سلسله وقایع تلخ و شیرینی است که هر کدام به سهم خود می‌توانند تاثیراتی ماندگار بر ذهن و روان خوانندگان داشته و آنها را از لابه‌لای حوادث پرشمار، به پایان‌بندی منطقی که نتیجه و برآیند رفتار و گفتار کاراکترهای آن است، برسانند.

رمان «قولولولوو» در سال ۸۶ توسط سراج بناگر نوشته شده و در سال ۹۳ هم از سوی انتشارات کالج در 1000 نسخه و ۳۳۶ صفحه منتشر شد. داستان این رمان در ادامه داستان کوتاه ۲ صفحه‌ای چاوشاره‌کی (قایم باشک) در مجموعه داستان‌های کوتاه اثر این نویسنده سنندجی است.

سراج بناگر در مقدمه این اثر عنوان کرده است: «لطفا به همگان بگویید سراج بناگر داستانی در سطح داستان‌های امروز دنیا با تمامی ویژگی‌ها و خصوصیات و اصول و شیوه‌های آن نوشته است که این اثر تاریخ و حکایت رویدادهای جدید و قدیم نیست بلکه داستان است. شخصیت های این رمان همگی ساخته ذهن نویسنده هستند، هر کسی هم می‌خواهد ماجرایشان را دنبال کند باید وارد دنیای ذهن هنری نویسنده آن شود».

از جمله مجموعه داستان‌های کوتاه این نویسنده می‌توان به زنی با چمدان آبی، صخره، مغازه سمساری، گل میخ، شندره پندره‌ها و کلاس نیمه آبان اشاره کرد.

تاکنون ۲ رمان شامل «قولولولوو» و خه‌وزران (بی‌خوابی) به زبان کُردی و با گویش سنندجی توسط این نویسنده نوشته و روزانه بازار شده است.

سراج بناگر پیشتر در سال 74 گزیده اشعار خود را كه در فاصله سال‌های 56 تا 72 سروده بود، در مجموعه «مالروهای سكوت» منتشر كرد. در سال 85 هم مجموعه داستان كوتاه كردی «چاوشارەكێ» به زبان كردی با گویش سنندجی و در سال 90 مجموعه داستان «خرس» به زبان فارسی از این نویسنده سنندجی انتشار یافته بود.

سراج بناگر در سال 1336 در محله قطارچیان سنندج متولد و از شاعران و نویسندگان معاصر کُرد است که هم به زبان فارسی و هم کُردی آثاری را خلق کرده است. خود وی در بیان دلیل نوشتن و انتشار رمانش به زبان كردی سنندجی می‌گوید: زبان كردی سنندجی زبانی گسترده، پخته، زیبا و ناشناخته است و به این دلیل كه اجدادم چندین نسل در این شهر زندگی كرده‌اند، علاقه فراوانی به این زبان دارم.

سراج بناگر از مدرسان توانمند حوزه داستان و از سال 68 به‌طور متناوب و از سال 75 به‌طور مستمر داستان‌نویسی را در شهر سنندج تدریس می‌كند.