به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) محمود دولت‌آبادی در این پیام‌آورده است:
«وقت‌هايى زبان‌بند مى‌شوم، چون احساس مى‌كنم واژگان چقدر كم بضاعتند در برابر واقعيت فاجعه؟!-نمى‌خواهم ناتوانی و درماندگی خود را به زبان بياورم، ولى واقعيت است اگر بگويم بعد از شنيدن خبر شوم سقوط هواپيما، درسوگ اين مردمان زمينگير شده‌ام و نمى‌خواهم اين را بيان كنم.
چه اثرى دارد بپرسم در شرايط اضطرارى- حتى بافرض كوتاه مدت- چرا فرمان توقف پروازهاى غيرنظامى صادر نشده و مديريت مسؤل و مربوط چرا غافل مانده بوده است؟! و چه اثرى دارد پرسيده شود كه در اصل كدام سازمان مسؤل نظارت بر شرايط عام اضطرارى كشور بوده و اكنون پاسخ اين عزاى عمومى را چگونه مى‌خواهد بدهد؟ آيا بازهم اميد به حافظه كوتاه مدت ما مردم بسته دارند؟!
محمود دولت‌آبادی
بیست‌و‌یکم دیماه نودوهشت»
یکشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۸ - ۱۲:۲۵
نظر شما