به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در فارس، در مراسم یادمان زنده‌یاد پرویز خائفی که عصر روز جمعه با حضور خانواده این شاعر شیرازی و اهالی فرهنگ و ادب، در شیراز برگزار شد، ابتدا چند کلیپ تصویری از خائفی پخش شد و حاضران یاد و نام شاعر «آخرین آغاز» را گرامی داشتند.
منصور اوجی: خائفی در غزل «یکه» بود
در ابتدای این مراسم منصور اوجی دوست قدیمی پرویز خائفی با تسلیت به «پرویز دوستان» گفت: نخستین شاعر شیرازی که به نیما پیوست، فریدون توللی بود.
اوجی با بیان اینکه پس از توللی، هاشم جاوید و پرویز خائفی، جریان شعر نوی نیمایی را پی گرفتند.
این شاعر پیشکسوت شیرازی با اشاره به برگزاری محفل شعر از سوی پدر پرویز خائفی گفت: دوستی من و پرویز خائفی از همان محفل‌ها آغاز شد.
منصور اوجی در ادامه با ذکر خاطراتی از دوستی خود و پرویز خائفی افزود: در دهه ۴۰ با همراهی پرویز خائفی، ابوالقاسم فقیری و عبدالعلی دست‌غیب یک نشریه موفق ادبی به نام «دریا» منتشر کردیم، اما ساواک آن نشریه را تعطیل کرد.
اوجی با بیان اینکه خائفی در غزل «یکه» بود، یادآور شد: خائفی یکی از بهترین غزل‌سرایان ایران بود.
فرصت زیست را در عاشقانگی و درس‌آموختگی حافظ گذراند
در ادامه کوروش کمالی سروستانی با بیان اینکه استاد پرویز خائفی شاعری فرزانه و گرانمایه بود که فرصت زیست را در عاشقانگی و درس آموختگی حافظ گذراند، گفت: خائفی در این زیستگاه چند سویه، بیش از همه، در پی فردیتی اهتمام داشت که بر شعر و معنا استوار بود؛ آن سان که بتواند با آگاهی از محتومیتِ مرگ، معیشتی را رقم زند، سرشار از دانستگی و سرخوشی و احساس.
مدیر مرکز سعد‌ی‌شناسی با بیان اینکه چنین شد که او افسانه حضور پرویز را در عالم ناسوت برنوشت و نمادین‌ترین پیوند را از کُنه وجودیِ خویش در آثارش و به ویژه اشعار نابش بازتاب داد، افزود: شاید از همین روی بود که حدیث کوچ را دانسته و پذیرا بود، آندم که می‌سرود: «دخترم به شوخی گفت: پدر چند سال عمر می‌کنی؟ به اندازه تک تک گیسوان تو!/ بادی شتابناک،/ گیسوانش را برآشفت!»
مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی مرکز فارس در ادامه پرویز خائفی را «صبور مردی ژرف‌اندیش» خواند که زندگانی را هنرمندانه می‌جست و از فرط آتش جان لحظات را می‌زیست؛ شاعری که جهان معنایی‌اش سرشار بود از نسیم رهگذار، آبی آسمان و بلور مهر!
کوروش کمالی سروستانی در پایان سخنان خود گفت: امروز فرهنگوران این شهر اگرچه در ماتم سوگش نشسته‌اند، اما بی‌شک بر این مباهاتند که شاعری فرزانه چون اوی، خود را در قاب آثارش و در مشی و منشش به ثبت دوام رسانید! آثاری که بی‌‌تردید خنکای خواندنشان در خالی حضور و فرقت او، ذهنمان را سرشار خواهد ساخت و او را در آفاق، ماندگار.
خائفی چراغ حافظ‌شناسی را روشن نگه داشت
در ادامه مراسم کاووس حسنلی با اشاره به فعالیت‌های حافظ‌پژوهانه پرویز خائفی گفت: بخشی از زندگی ادبی خائفی به حافظ‌شناسی گره خورده بود و او هم پژوهش‌های حافظ‌شناسی فراوانی داشت و هم سال‌ها چراغ حافظ‌شناسی را در کتابخانه حافظیه روشن نگه داشته بود.
حسنلی با بیان اینکه پرویز خائفی در آثار پژوهشی خود درباره حافظ به بررسی تطبیقی حافظ و شاعران پیش از او متمرکز بود، خاطرنشان کرد: خائفی نشان داد که حافظ در معماری واژگان بالاتر از پیشینیان خود بوده است.
کاووس حسنلی در پایان با بیان اینکه شیراز امروز هم بزرگان و ادیبان شاخصی در دامن خود پرورانده است، افزود: آیا جامعه و مدیران ما قدر این بزرگان را می‌دانند و آیا بسیاری از این بزرگان اندوه تنهایی و غم غربت نمی‌کشند؟
خائفی شاعر مردمی بود و نان به نرخ روز نخورد
در ادامه این مراسم مجید اسکندری مهم‌ترین ویژگی پرویز خائفی را شناخت حافظ خواند و گفت: خائفی درد حافظ را درک کرد و سپس شعر گفت.
این استاد ادبیات دانشگاه ویژگی دیگر خائفی را عدم شخصیت‌زدگی او خواند و افزود: خائفی برخلاف شهریار مقلدی شخصیت‌زده نشد و پیشینه ادبیات را چاشنی شعر خود قرار داد، نه اصل آن.
به گفته اسکندری، پرویز خائفی، شاعر فقید شیرازی، یک شاعر مردمی بود که درد مردم را درک می‌کرد و همانند حافظ بود و نان به نرخ روز نخورد.
در پایان این مراسم صدرا ذوالریاستین و ابوالقاسم ایرانی در فراق یار دیرین خود پرویز خائفی شعری کوتاه به یاد او خواندند.
شنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۸ - ۰۹:۵۱
نظر شما