به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، روزنامه گاردین در سرویس فرهنگ خود بخشی به نام کلینیک کتاب دارد که وضعیت کتاب را در جامعه امروزی بررسی می‌کند و به طور کلی درباره مشکلات صنعت نشر و وضعیت مطالعه در روزگار کنونی بحث می‌کند.

در بخش کلینیک کتاب کاربران این روزنامه انگلیسی سوالاتی در حوزه کتاب و ادبیات مطرح می‌کنند که روزنامه پاسخ آن‌ها را از نظرات کارشناسان ادبی جویا می‌شود. یکی از کاربران این روزنامه سوالی درباره داستان‌های نوشته شده در روزگار معاصر می‌پرسد که ممکن است سوال هر کسی باشد. حلیمه نواز 32 ساله می‌پرسد که امروزه دیگر رمان‌های طولانی مثل «جنگ و صلح» لئو تولستوی نوشته نمی‌شود و حوصله خوانندگان به نوشته‌های کوتاه توئیتری و اینستاگرام محدود شده است. به نظر می‌رسد دیگر رمان‌های طولانی برای مخاطب امروزی مناسب نیستند ولی خب نمی‌شود از آثار ارزشمند کلاسیک ادبیات جهان چشم‌پوشی کرد.

روزنامه گاردین به نقل از «ویو گروسکوپ» کمدین و نویسنده انگلیسی کتاب «آنا کارنینا:درس‌هایی از ادبیات روسیه» در جواب این مخاطب خود می‌نویسد هرچند در روزگار معاصر داستان‌های به چند صفحه و چند پاراگراف خلاصه می‌شوند ولی خب با برنامه‌ریزی می‌شود آثار کلاسیک ادبی را مطالعه کرد.

گروسکوپ اعتقاد دارد ادبیات تلفیقی از آثار کلاسیک و مدرن معاصر است که نمی‌توان هیچ کدام را با یکدیگر جایگزین کرد.

وی به تئاترهای چند قسمتی ساخته شده در شبکه بی‌بی‌سی اشاره می‌کند که چگونه رمان بلند جنگ و صلح را برای مخاطبان خود تعریف می‌کند که با استقبال زیادی نیز مواجه شده است.

گروسکوپ می‌گوید ممکن است نویسندگان داستان‌های معاصر مثل مخاطبان توئیتری و اینستاگرامی خود ترجیح دهند کوتاه بنویسند ولی وقتی به شرایط و شخصیت نویسندگانی مثل تولستوی نگاه کنید متوجه خواهید شد که این رمان‌های طولانی در چه شرایطی نوشته شده‌اند.

به اعتقاد نویسنده انگلیسی خوانندگان و علاقمندان به داستان‌های کلاسیک بهتر است با داستان‌های کوتاه آنتون چخوف شروع کنند و بعد با تقسیم زمان خود به آثار ارزشمندی مثل «آنا کارنینا» و «جنگ و صلح» تولستوی روی آورند.