ابن ابی جمهور در سال 878 هجری و در جریان نخستین سفر خود به مشهد مقدس، به پیشنهاد برخی همسفران، تصمیم به تألیف رساله‌ای کوتاه در اصول دین می‌گیرد. وی پس از رسیدن به مشهد این رساله را تکمیل کرده و زاد المسافرین فی اصول الدین نام می‌گذارد. در همین ایام به پیشنهاد یکی از بزرگان مشهد به نام سید محسن رضوی، این رساله را شرح کرده و کشف البراهین نامگذاری می‌کند.
این کتاب مشتمل بر مقدمه و هفت فصل (در اثبات واجب تعالی، صفات ثبوتی وسلبی او، افعال، نبوت، امامت ومعاد) است. در پایان نیز فهارس تفصیلی پانزده‌گانه آمده است.
این کتاب قبلاً توسط شیخ وجیه بن محمد المسبح تصحیح شده که انتشارات ام القری در سال 1422 در بیروت آن را منتشر کرده است. اما از آنجا که این چاپ، اشکالات عمده‌ای در تصحیح و تحقیق داشت (که به اختصار در مقدمه تحقیق جدید به آنها اشاره کردیم، وبه تفصیل در مقاله‌ای مستقل به آن خواهیم پرداخت) به ارائه تصحیحی جدید از آن مشغول شدیم.
تصحیح جدید بر اساس هفت نسخه خطی انجام شده و در تحقیق آن از 300 منبع معتبر کلامی، فلسفی، روایی، تاریخی و تفسیری استفاده شده است. این کتاب در سه مجلد، 1260 صفحه، با تصحیح و تحقیق رضا یحیی‌پور فارمد، از جانب مؤسسه ابن ابی جمهور احسائی ودار المحجة البیضاء در بیروت با شمارگان 1000 دوره منتشر شده است.
پیش از این، شش عنوان کتاب از این مجموعه با نام‌های مجلی مرآة المنجی (در پنج مجلد)، النور المنجی من الظلام (در دو مجلد)، شرح علی الباب الحادی عشر (در سه مجلد)، رسائل کلامیه وفلسفیة (در دو مجلد)، المجادلات فی المذهب (در یک مجلد)، وملحقات رسائل کلامیة وفلسفیة (در دو مجلد) از جانب مصحح و ناشر کتاب حاضر عرضه شده است. سایر مصنفات کلامی و فلسفی ابن ابی جمهور نیز به زودی در دسترس اهل تحقیق قرار خواهد گرفت. مشخصات این کتاب‌ها در پایگاه آکادمیا به نشانی زیر، قابل مشاهده است:
https://independent.academia.edu/rezayahyapurfarmad
نظر شما