البته این حساسیت بعد از چاپ کتاب‌های متعددی ایجاد شد، که یکی از آخرین نمونه‌های آن کتاب لارنس اودانل، خبرنگار آمریکایی است که انتشارات پنگوئن روانه بازار کرده است. وی عنوان این کتاب را «بازی با آتش» انتخاب کرده و در آن داستان‌هایی از زدوبندهای نیکسون با رسانه‌های قدرتمند آمریکا مثل فاکس‌نیوز را روایت می‌کند.
اودانل در کتابش ادعا می‌کند که مدیر سابق فاکس‌نیوز راجر ایلز، یکی از چهره‌های شاخصی بود که به نیکسون در پیروزی عجیبش در انتخابات سال 1968 میلادی کمک کرد.
راجر یوجین ایلز، مدیر عامل ارشد اجرایی فاکس نیوز و گروه شبکه‌های تلویزیونی فاکس بود. ایلز پس از نیکسون نیز بارها به روسای‌جمهور دیگر از حزب جمهوری‌خواه مثل رونالد ریگان و جورج دابلیو بوش در رسیدن به کاخ سفید کمک کرد.
نیکسون در آن سالی که در انتخابات شرکت کرد، در مقابلش دو رقیب قدرتمند دموکرات هابرت همفری و جرج والاس قرار داشتند، ولی به کمک یک دوجین برنامه‌های تلویزیونی توانست خود را وارد کاخ سفید کند.
یکی از برنامه‌هایی که راجر راه انداخته بود، برنامه شبانه مایک داگلاس بود. راجر به نیکسون گفته بود تلویزیونش به طور 24ساعته در اختیار اوست و بر اساس اطلاعات این کتاب، این همان بذرهایی بود که محصول سیاست آمریکایی را در سال 1968 به نفع جمهوریخواهان بارور کرد.
پس از اودانل، کتاب‌های دیگری مانند «فروش ریاست‌جمهوری 1968» توسط جو مک‌گینیس چاپ شد که این قضیه را ثابت می‌کرد که در این سال همه چیز ساخته و پرداخته دست‌های پشت پرده بوده است.
به نوشته این کتاب‌ها نیکسون که در سال 1960 میلادی رقابت را به جان اف.کندی باخته بود، می‌خواست به هر قیمتی شده در این انتخابات پیروز شود و حتی از مشاوران چینی‌اش مثل آنا چینالت که نزدیک به دولت ویتنام جنوبی بود، استفاده کرد تا بحران ویتنام را به نفع خودش تمام کند.
نظر شما