آخرین کتاب منتشر شده از انتشارات هنر موسیقی با نام «سلام» روانه بازار کتاب شد.
استاد «حسن کسائی» نوازنده شهیر ساز «نی» بود و این روزها برای عامه مردم و به خاطر قطعه زیبای «سلام» و داستان پیدایش آن شناخته شده است، البته جایگاه هنری وی در میان شنوندگان جدی موسیقی ایرانی بسیار فراتر از آن است.
بسیاری از ایرانیانی که به موسیقی سنتی علاقهمند هستند، کسائی را به نی و نی را با کسائی میشناسند؛ اما اندکاند افرادی که ساز دوم کسائی یعنی سهتار وی را شنیده باشند و سبک منحصر به فرد او را در نوازندگی این ساز ملی بدانند و بشناسند.
در این مجموعه، قطعات فراهم شده، از ساختهها و نواختههای نی استاد کسائی است که به نسبت برای جامعه موسیقی و شنوندگان اهل، آشناتر است. هرچند ضرورت داشته که چنین دفتری از چنین هنرمندی در سالهای خیلی پیش از این، روانه بازار نشر شود و در اختیار هنرآموزان و هنرجویان قرار گیرد.
این دفتر، ویژه دوره پیشرفته سهتارنوازان است که تمامی قطعات این مجموعه از نی به سهتار تبدیل و برگردان شده، و در این کار سعی تمام شده است که ظرایف و دقایق آن حفظ شود و چیزی در این میان از بین نرود و اغلب این قطعات آهنگین، برای تنظیم و ارکستراسیون مناسب است و پتانسیل بسیار مناسبی دارد که برای موسیقی جمعی نوشته و اجرا شود.
نغمه گشایش(ماهور)، دستافشان (شور)، قصه شمع (شور)، خنده آفتاب (رنگ شور)، والس دشتی (دشتی)، رقص باد (دشتی)، آغاز شیدایی (سهگاه)، سلام (چهارگاه)، گریههای مستانه (پیشدرآمد چهارگاه)، شوق باران (رنگ چهارگاه)، سوز و ساز (همایون)، رها (همایون)، با من صنما (ضربی شوشتری)، باغ گُل (بیات اصفهان)، راز میپرستان (نوا) و یک آسمان ستاره (نوا) اسامی قطعاتی است که در این کتاب آورده شده و کوک این قطعات آموزش داده شده است.
کتاب «سلام» حسن کسائی به کوشش محمدجواد کسائی و نتنویسی مهدی قرهخانی در 36 صفحه با شمارگان 1500 نسخه و بهای 15000 تومان از طرف انتشارات هنر موسیقی روانه بازار کتاب شده است.
حسن کسائی، موسیقی شناس، ردیف دان، نوازنده نی و سه تار و از نامداران موسیقی سنتی ایرانی به خصوص مکتب اصفهان، در سوم مهر ۱۳۰۷ در کوچه باغ کلم، محله بید آباد اصفهان متولد شد. در اصفهان سالها مکتبدار موسیقی اصفهان در رشتههای نی، سهتار و آواز بودهاست. اگرچه بیشتر آثار حسن کسایی بداهه نوازی است تا موسیقی پیش ساخته، ولی امروز بخش زیادی از ضربیها و حتی آوازیهای نوازندگان نی، بهره گرفته از نوازندگیهای اوست.
کسائی در نواختن نِی ایرانی همانند نداشت و دیده شده بود که او حتی با لوله کردن کاغذی ساده و سوراخ کردن آن اقدام به نواختن نی میکرد که این در یکی از نوارهای صوتی آموزشی وی نیز بیان شده است. حسن کسائی از پیشکسوتان موسیقی سنتی به شمار میآمد اما برخلاف بسیاری از آنان ذهن و اندیشهای نوگرایانه داشت.
نظر شما