منوچهر عليپور، كارشناس مسوول فرهنگي وزارت آموزش و پرورش مهمترين ضعف كتاب و كتابخواني را مسائل و مشكلات مالي، هم در خانواده و هم در سازمانهاي دولتي مطرح كرد./
وي گفت: در ابتدا ميخواستيم چنين نمايشگاههايي را در استانها برگزار كنيم اما به اين نتيجه رسيديم همه استانها فضاي كافي و مناسبي براي چنين نمايشگاهي ندارند.
عليپور در ادامه افزود: البته 4 يا 5 كارشناس از هر استان كافي نيست و راه درست اين است كه از تمام مناطق استانها كارشناس بيايد، مثلاً در حال حاضر 700 منطقه داريم بايد حدود 2200 كارشناس حاضر باشند تا اين نياز سنجي انجام شود.
وي يكي از دلايل ضعف كتاب و كتابخواني را نبود اعتبار مطرح كرد و افزود: ما يك ريال هم اعتبار براي توسعه و تجهيز خاص كتاب و كتابخانهها نداريم و در رديف بودجه آموزش و پرورش هيچ اعتبار مالي براي اين امر موجود نيست.
عليپور تصريح كرد: با توجه به اينكه 14 ميليون دانشآموز داريم ولي وضعيت كتابخواني بهساماني نداريم، البته آموزش و پرورش به تنهايي نميتواند اين مشكل را رفع كند و نهادهايي مثل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي بايد براي رفع اين معضل چاره بينديشند و بيشتر همكاري كنند.
كارشناس فرهنگي آموزش و پرورش در مورد اجراي اين طرح در مناطق محروم گفت: اينكه چنين طرحهايي بايد در مناطق محروم برگزار و بودجه بيشتري به اين مناطق اختصاص داده شود، بر عهده شوراي مناطق مرزي در آموزش و پرورش است كه بايد اعتبار ويژهاي براي توسعه و تجهيز اين مناطق در نظر بگيرد كه متاسفانه تا به حال كاري درباره انجام نداده است.
وي در پايان گفت: به نظر من براي ارتقاي فرهنگ و كتاب و كتابخواني بايد 3 عنصر خانواده، رسانههاي ملي و مدرسه را ارتقاء دهيم، چرا كه وقتي فرزندي در خانه ميبيند والدين او به خاطر مسائل مالي و زندگي فرصت مطالعه ندارند، چگونه الگوبرداري كند؟ از طرفي وقتي رسانهاي مثل صدا و سيما در سريالها و برنامههايش حرف و نشاني از كتاب ندارد چگونه توقع غنيشدن فرهنگ كتاب و كتابخواني را داشته باشيم؟ فرهنگسازي ملي بر عهده همين نهادهاست و در نهايت مدرسه به عنوان يك پايگاه قوي بايد دانشآموزان را تشويق و موظف به مطالعه كتابهاي غير درسي كند.
نظر شما