به‌گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) مراسم بزرگداشت روز میراث مکتوب و اسناد ملی سه‌شنبه (19 اردیبهشت‌ماه) با حضور اکبر ایرانی، رئیس موسسه پژوهشی میراث مکتوب، غلامرضا جمشیدنژاد اول، جمشید کیانفر و سید سعید میرمحمدصادق در سرای اهل قلم سی‌امین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد.
 
ایرانی در ابتدای این مراسم توضیحاتی را درباره روند شکل‌گیری موسسه پژوهشی میراث مکتوب ارایه کرد و گفت: 25 سال از تاریخ تاسیس این موسسه می‌گذارد از سال 1341 تا 1358 بنیاد فرهنگی ایران در حوزه احیای نسخ خطی و تصحیح متون کهن و ترویج زبان فارسی 250 عنوان کتاب منتشر کرد که 90 عنوان آن متن بوده است. پس از انقلاب اسلامی خلاء نبود چنین موسسه‌ای احساس شد تا اینکه باکوشش افرادی چون ایرج افشار، محمدتقی دانش‌پژوه و ... ضرورت احیای نسخ خطی مورد توجه قرار گرفت و تلاش شد تا فعالیت‌های بنیاد فرهنگ ایران ادامه یابد.
 
وی ادامه داد: بر همین اساس پژوهش، تحقیق و تصحیح متون کهن به دفتر نشر میراث مکتوب در معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واگذار شد و با توجه به عظمت نسخه‌های خطی و حجم آن تصمیم گرفته شد تا کارهای برجسته انتخاب شده و به‌چاپ برسد. همچنین باتوجه به ظهور فناوری‌های جدید امکان دسترسی به آثار نسخ خطی بیشتر شد و البته حجم آثار ناشناخته نیز زیاد بود.
 
ایرانی با بیان اینکه همچنان فقر دسترسی به آثار بزرگان وجود دارد، اظهار کرد: امیدوارم بتوانیم آثار بیشتری را شناسایی کنیم. برای درک این آثار زمینه‌های مطالعاتی باید ایجاد شود چرا که امروزه اقبال به این متون کمتر شده است در گذشته با وجود جمعیت 24 میلیونی شمارگان آثار به 2هزار نسخه می‌رسید اما اکنون باوجود جمعیت 80 میلیونی شمارگان کتاب به 200 نسخه رسیده است.
 
وی تاکید کرد: وظیفه ما تولید آثار و شناسایی متون کهن است و تاکنون طی این مدت 305 عنوان و 362 جلد کتاب منتشر کردیم و امیدواریم بتوانیم روند روبه‌رشدی را داشته باشیم.
 
ریشه میراث ملی ما در میراث مکتوب است
جمشید نژاد اول در بخش دیگری از این نشست با بیان اینکه میراث مکتوب و اسناد ملی حکم شناسنامه یک ملت است، گفت: این شناسنامه علاوه بر مشخصات ظاهری دارای مشخصات باطنی هم است و روحیه ملی، دین و تدین در آن منعکس شده است. میراث مکتوب ایران به‌ویژه در میان مواریث ملی از ویژگی خاصی برخوردار است.
 
وی با تقسیم این دوره به قبل و بعد از اسلام افزود: خوشبختانه بخش قابل توجهی از میراث ملی ما در میراث مکتوب الهی ریشه دارد بدین معنی که اساس میراث مکتوب در دوران اسلامی قرآن مجید بوده و بنابراین میراث مکتوب مبتنی بر کتاب‌های آسمانی در این سرزمین به ظهور رسیده است.
 
به گفته این استاد دانشگاه، در هیچ دوره‌ای از ادوار تاریخی اینگونه نبوده که از این میراث به‌دور باشیم. با نگاهی به میراث مکتوب در اسناد گذشته می‌بینیم که هیچ‌گاه جای تشکیک در یگانه‌پرستی ایرانیان وجود ندارد و من امیدوارم که نسخ مربوط به دوره پیش از اسلام نیز زیر چتر حمایتی مرکز پژوهشی میراث مکتوب قرار گیرد و کتاب‌ها و پژوهش‌های مرتبط با این حوزه تکمیل شود.
 
آثار خطی که متعلق به دیوانیان است
کیانفر نیز در ادامه نشست با بیان اینکه آثار خطی که برای ما به جا مانده متعلق به دیوانیان است، گفت: یکی از کتاب‌های بزرگ تاریخ فقاهتی ما توسط طبری نوشته شده که خود دیوانی و وزیر بوده است. وقتی کتاب‌های فقهی، تفاسیر قرآن، تاریخی، فلسفی، جغرافیایی و ... را مطالعه می‌کنیم می‌بینیم که صاحبان آن همه اهل قلم بودند و آنها میراث فرهنگی کهن‌باری را برای ما به‌جا گذاشته‌اند که موسساتی چون میراث مکتوب امروز احیاءکننده آن هستند.
 
وی ادامه داد: تاریخ علم و حکومت ایرانی توسط اهل قلم برای ما حفظ شده و وقتی به آثار به جای مانده نگاه می‌کنیم علاوه بر کیفیت آن جلوه‌های ظاهری نیز برای ما قابل توجه است.
 
کیانفر با اشاره به بخشی از آثار به‌جای مانده در دوره تیموری گفت: اگرچه اغلب تیمور را به آثار ویران‌کننده و تخریبی‌اش می‌شناسند اما تحت تاثیر محدوده امن و امانی که در آن دوره به‌وجود آمد نیروی قلم توانست کشور را اداره کند و آثار بزرگی مانند تاریخ تیموریان را شکل دهد. در سایه نیروی شمشیر تیمور بزرگترین مکتب سمرقند شکل گرفت همچنین در شیراز دو ستون ادب فارسی سعدی و حافظ ظهور کردند و در دوره‌های بعدی نیز با اهمیتی که در دوره صفویه به‌وجود آمد مکتب تبریز، قزوین و اصفهان شکل گرفت.
 
این پژوهشگر در ادامه با اشاره به سابقه 10 ساله همکاری خود با موسسه میراث مکتوب عنوان کرد: حاصل تلاش و پژوهش‌های موسسه میراث مکتوب امروز قابل توجه است و اگرچه شمارگان کتاب در مقایسه با گذشته کاهش بسیاری یافته اما موسساتی چون میراث مکتوب به‌دنبال حفظ هویت و احیای نسخ با همان شمارگان 200 نسخه هستند. امروز نشریاتی که توسط موسسه میراث مکتوب نوشته می‌شود حاصل گزارش‌های تحقیقی و پژوهشی است و تلاش‌های اهل قلم را در آن می‌توان دید.
 
میراث مکتوب پلی بین نسلی برای مصححان
میرمحمد صادق نیز در ادامه به بودجه‌های فرهنگی که اوایل دهه 70 تزریق شد اشاره کرد و گفت: در نتیجه این اقدام موسساتی مانند خانه کتاب، موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی و میراث مکتوب شکل گرفت و از آن زمان تاکنون این موسسات سعی کردند با تمهمیداتی به کار خود ادامه بدهند.
 
وی ادامه داد: در دهه 80 و 90 توسط موسسه میراث مکتوب امکان پژوهش روی کتاب‌ها و مقالات فراهم شد و دانشجویان توانستند از این فضای امن برای تحقیق استفاده کنند نسل اولی که در موسسه میراث مکتوب وجود داشت اکنون در دانشگاه‌ها در حال تدریس است.
 
وی افزود: ناشران خصوصی زمانی که می‌خواهند کتابی را چاپ کنند باید بدانند که سرمایه آنها تأمین می‌شود یا خیر؟ ناشرانی که به‌راحتی اقدام به چاپ آثار می‌کنند کم است و در این شرایط موسسه میراث مکتوب توانسته بسیاری از پایان‌نامه‌ها و پژوهش‌های مرتبط با نسخه‌های خطی را به چاپ برسانند.
 
به گفته میرمحمد صادق، حاصل ربع قرن تلاش میراث مکتوب چاپ ماهی یک عنوان کتاب بوده و هر یک ماه و نیم نیز یک نشست تخصصی برگزار شده است. علاوه بر این مجلاتی نیز توسط این موسسه منتشر می‌شود که همه نشان‌دهنده میزان فعالیت‌های این موسسه است.
 
وی تاکید کرد: در این 25 سال میراث مکتوب کوشیده پلی بین نسلی بین مصححان قبل از ما و بعد از ما باشد، البته این موسسه ایرادهایی هم دارد، به طور مثال سایت میراث مکتوب تنها به اطلاع‌رسانی کتاب‌ها و پژوهش‌های درون‌سازمانی اکتفا می‌کند در حالی که می‌تواند برای مخاطبان تازه‌وارد زمینه آشنایی با موسسات و افراد دیگر فعال در این حوزه را فراهم کند.
 
این پژوهشگر نسخ خطی در بخش پایانی سخنانش درباره آینده موسسه میراث مکتوب سخن گفت و تاکید کرد: در خارج از کشور وقتی برندی ایجاد می‌شود حتی بعد از رفتن صاحبان آن همچنان آن برند پابرجا می‌ماند و امروز که موسسه میراث مکتوب ادامه‌دهنده برنامه‌های بنیاد فرهنگ ایران است امیدواریم که فعالیت‌های آن ادامه یابد چرا که حاصل تلاش‌های این موسسه یک جریان است و می‌تواند زمینه دسترسی به کتاب‌های خطی را فراهم کند.
 
سی‎اُمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «یک کتاب بیشتر بخوانیم» و با ریاست سیدعباس صالحی از 13 تا 23 اردیبهشت در مجموعه نمایشگاهی شهر آفتاب میزبان علاقه‌مندان به کتاب و کتابخوانی خواهد بود.