ناعم در یک مهر 1300 در رشت زاده شد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت و تهران به پایان رساند و سپس در آموزشگاه تخصصی قضایی دانشآموخته شد. او بعداً کارمند اداره کل ثبت اسناد شد. از آنجا که پدر وی معروف به مرشد احمد گیلانی صوفی صافی بود و صافی تخلص میکرد، به او ابراهیم صافی نیز میگفتند. ناعم شاعری عارفپیشه و خلوتگزین بود و سعی میکرد از هیاهوهای سیاسی و اجتماعی دوری کند.
ناعم در جوانی در منطقه شمیرانات تهران زندگی میکرد و از نزدیکان نیما یوشیج بود. یوشیج در خاطرات خود از وی به این شکل یاد کرده است: «ناعم اشعار وصف الحالی را بسیار پرمغز و با حرارت میسراید و اشعار او آینهٔ زمان هستند.» در جای دیگری مینویسد: «دیشب منزل ناعم بودم. از روی عکسهای دیوار که گورکی و علی و اشخاص مختلف را به دیوارها چسبانیده بود، فهمیدم که حواس جمع ندارد و دراین دنیا سرگردان است.»
«اهورانامه»، «مرد دریا»و «الا ای خوابها» نام سه دیوان این شاعر کشورمان است.
خبرگزاری کتاب ایران درگذشت این شاعر کشورمان را به خانواده او و جامعه ادبی تسلیت میگوید.
نظرات