به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست خبری «بررسی تبعات افزایش تعرفه کاغذ» امروز (4 بهمن‌ماه) با حضور ایرج استاد علینقی، رئیس اتحادیه صنف چاپخانه‌داران، غلامرضا شجاع، مدیرعامل تعاونی لیتوگرافان، بابک عابدین، رئیس هیأت‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ و بسته‌بندی ایران، احمد ابوالحسنی، رئیس اتحادیه لیتوگرافان تهران، جلیل غفاری‌رهبر، رئیس اتحادیه صحافان، مهدی عضدی، نماینده اتحادیه فروشندگان کاغذ و مقوا، محمدمهدی داوودی‌پور، مدیرعامل تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران در محل اتحادیه چاپخانه‌داران استان تهران برگزار شد.
 
غلامرضا شجاع، مدیرعامل تعاونی لیتوگرافان در این نشست اظهار کرد: هر ساله تولیدکنندگان کاغذ داخلی که کاغذشان هم از نظر کیفیت و هم از منظر کمیت قابل رقابت با خارج نیست، مباحثی را مبنی بر افزایش تعرفه کاغذ مطرح می‌کنند اما متأسفانه تنها کارخانه‌ای که به طور جد تولیدکننده کاغذ تحریر است، کارخانه چوب و کاغذ مازندران است و بقیه به دروغ تبلیغ می‌کنند و هیچ کدام تولید کاغذ تحریر ندارند.
 
وی با بیان این‌که بدون تردید همه ما حامی تولید داخلی هستیم، گفت: عدم مدیریت کارخانه‌های دولتی و هزینه‌های سربار آن‌ها مشکلاتی را به وجود آورده است. آن‌ها باید به جای افزایش تعرفه کاغذ به فکر نوسازی ماشین‌آلات قدیمی و کهنه خود باشند. آن‌ها خمیر را از خارج وارد می‌کنند و نه ماشین‌آلات آنها و نه مواد اولیه آن‌ها قابل رقابت با کاغذ تولید شده در دنیا حتی با چین و هند نیست.
 
شجاع با بیان این‌که مشکل کشور فقر فرهنگی است، گفت: علاوه بر این‌که تولیدکننده داخلی توان تولید کاغذ با کیفیت را ندارد بنابراین مشکل فقر فرهنگی‌ که موجب آن شده است، بررسی خواهیم کرد.
 
وی ادامه داد: متأسفانه در سال‌های گذشته رقم‌های زیاد و قابل توجهی طی مصوبه شورای اقتصاد به کارخانه چوب و کاغذ مازندران و پارس به منظور افزایش کمیت و کیفیت کاغذشان تزریق شده است اما متأسفانه مصرف‌کننده تولیدی که ما نماینده آن‌ها هستیم، هیچ تغییری را در کمیت و کیفیت کالا احساس نکرده است. آن‌ها موضوعیت‌شان هم این است که برای ساخت خمیر درخت به اندازه کافی نداریم. بنابراین باید خمیر را از خارج بیاورند. در ادامه قیمت تمام شده‌شان 2 هزار و 600 تومان است که به دست مصرف‌کننده می‌رسد در حالی که همین قیمت کاغذ را می‌توان به صورت بند از هند و چین وارد کرد.
 
شجاع یادآور شد: طبق آماری که آقای اسفندیاری، معاون مدیرکل سلولزی در اتاق بازرگانی مطرح کرد، در یکسال گذشته 33 درصد حجم تولید کاغذ چاپ، تحریر و روزنامه پایین آمده است. همچنین خانم نباتی به عنوان نماینده مصرف‌کننده‌ها در نامه رسمی که سال گذشته به بنده ارائه کرد بیان کرده بود که 300 هزار تُن کاغذ خود را دپو کرده که به این معناست مشتری ندارد.
 
وی تأکید کرد: افزایش تعرفه کاغذ خط قرمز مصرف‌کنندگان کشور است. سیاست کشور ما باید به سمت حذف تعرفه‌ها برود.
 
شجاع افزود: سال گذشته بیش از 50 جلسه کارشناسی با کارشناسان حوزه تولید، مصرف و توزیع برگزار شد. جا دارد از انجمن واردکنندگان و اتحادیه کاغذ و مقوا که برخلاف منافع خودشان مخالف افزایش تعرفه کاغذ بودند تشکر کنم. همچنین سال گذشته با حمایت و تعامل کامل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌ویژه علی جنتی در این زمینه مواجه شدیم. وی در این میان سنگ تمام گذاشتند و تمام‌قد با ارائه دلیل مطمئن هیأت‌دولت را قانع کرد که افزایش تعرفه صورت نگیرد.

وی ادامه داد: در سال جاری به صورت مشخص روز گذشته، با آقای طالب‌زاده، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جلسه مفصلی برگزار کردیم و متوجه شدیم که موضع وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جدید (سیدرضا صالحی امیری) نیز مخالف افزایش تعرفه کاغذ است. خوشبختانه معاونت فرهنگی و مطبوعاتی نیز صراحتاً اعلام کرده‌اند که با افزایش تعرفه مخالف هستند. همچنین با کمیسیون مجلس به صورت مفصل صحبت کردیم آن‌ها نیز با افزایش تعرفه کاغذ مخالف هستند.
 
شجاع بیان کرد: ما آن‌قدر مشکلات فرهنگی زیادی داریم و کتاب به معنای واقعی از سبد کالای مردم خارج شده است که دیگر جای این وجود ندارد که شوک دیگری به بازار وارد شود.
 
وی با بیان این‌که کاغذ، برای کنترل تورم کشور مهم‌تر از بنزین است، افزود: به عنوان نماینده تعاونی مطبوعات نیز مخالف افزایش تعرفه کاغذ هستم. اعضای این تعاونی تصمیم گرفتند که اگر این اتفاق بیفتد یک روز مطبوعات چاپ نشود.
 
بابک عابدین، رئیس هیأت‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ و بسته‌بندی ایران در ادامه این نشست اظهار کرد: مسأله کاغذ و مصرف آن به صورت مستقیم بر فرهنگ و مردم تأثیرگذار است. کاغذ یک کالای استراتژیک است بنابراین باید به صورت استراتژیک به آن نگاه شود این‌که با اعمال تعرفه‌های بازدارنده برای یک قشر خاص رانت ایجاد می‌کنند و آن را به اسم حمایت از تولیدکننده داخلی مطرح می‌کنند هزینه‌هایی را به مصرف‌کننده نهایی که مردم هستند تحمیل می‌کند.
 
وی ادامه داد: حمایت بدون تحقیق و بررسی از یک یا چند کارخانه خاصی که با تعداد اندکی از کارگران و بدون توجه به کیفیت کاغذ در صدد افزایش تعرفه آن هستند نادرست است. بنابراین اینجا این سوال پیش می‌آید که در این سال‌ها این کارخانه‌ها چه افزایش کمیت و کیفیتی در قبال افزایش تعرفه‌ها داشته‌اند.
 
رئیس هیأت‌مدیره اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ و بسته‌بندی ایران ادامه داد: کاغذ کالای تزیینی نیست بلکه کالایی است که با فرهنگ، سلامت و دانش مردم در ارتباط است در تمام دنیا وقتی می‌خواهند از کشورهای توسعه‌یافته الگوبرداری کنند به این نکته توجه می‌کنند که افزایش تعرفه به چه قشری آسیب رسانده است؟ آیا کشورهای توسعه‌یافته این تعرفه‌ها را به اقتصادشان اعمال می‌کنند یا خیر؟ در کالاهایی مثل کاغذ که مواد واسطه‌ای تولید هستند اگر افزایش تعرفه رخ دهد، کتابخوانی بیش از پیش از سبد کالای مردم حذف می‌شود. افزایش تعرفه، افزایش قیمت بسته‌بندی را نیز به دنبال دارد که همین امر باعث افزایش قیمت کالا می‌شود.
 
وی بیان کرد: حمایت از تولید داخلی نباید به معنای آسیب به مصرف‌کننده نهایی (مردم) باشد. اگر دولت می‌خواهد از صنایع مادر حمایت کند چرا باید هزینه‌اش را زیردستی‌ها (مصرف‌کننده) بپردازند.
 
عابدین اظهار کرد: تعرفه بازدارنده است اما ما را هیچ وقت به کمیت و کیفیت نمی‌رساند. اگر دولت می‌خواهد حمایت کند چرا نمی‌آید بگوید هزینه انرژی شما را کمتر می‌کند یا تعرفه مواد اولیه شما را نمی‌گیرم و یا این‌که وام در اختیار شما قرار می‌دهم تا شما با افزایش درآمد بتوانید به سود لازم برسید و کیفیت کالای خود را بالا ببرید.
 
ایرج استاد علینقی، رئیس اتحادیه صنف چاپخانه‌داران اظهار کرد: سیاست جهانی و اقتصاد کلانی که دائم از آن دم می‌زنند و بحث بازار WTO را مطرح می‌کنند همگی ضرورت یکسان‌سازی را مطرح می‌کنند تا مصرف‌کننده بتواند از قیمت تمام شده ارزان استفاده کند.
 
وی ادامه داد: آیا گران کردن تعرفه که از سوی برخی تولیدکنندگان داخلی مطرح شده است در کیفیت تولید نهایی آنها تاثیری دارد؟ خود این قشر گفته‌اند که ما هنوز دسترسی به تولید کاغذ خوب نداریم و کاغذی که تولید می‌کنیم یا اسیدی و یا قلیایی است در صورتی که همه ما می‌دانیم کاغذی که تولید می‌شود باید خنثی باشد. ضمن این‌که اکنون محیط‌ زیست به این نتیجه رسیده که تنفس مهم‌تر از هرچیز دیگری است بنابراین باید برویم دنبال صنایعی که استاد آن هستیم و بازار مصرفش را برای خارج در دست داریم.
 
علینقی اظهار کرد: پرسش من این است که این افزایش تعرفه به چه منظوری از سوی تولیدکنندگان داخلی مطرح شده است؛ آیا می‌خواهند کیفیت را ارتقا دهند یا می‌خواهند دوباره سرمایه‌گذاری کنند؟
 
وی افزود: بحث ما اصلاً حذف تولید داخلی کاغذ نیست بلکه ما آمده‌ایم به جامعه مصرف‌کننده کمک کنیم. بهترین تولید هر کشوری تولیدی است که صادرات شود و با خودش ارز خارجی بیاورد.
 
جلیل غفاری‌رهبر، رئیس اتحادیه صحافان بیان کرد: اتحادیه صحاف صد در صد مخالف افزایش تعرفه کاغذ است ما در بخش مصرفی هم در دفترسازی، سررسید و کاغذ A4 مصرف‌کننده هستیم. تولید داخلی که این همه ادعا دارند حتی 20 درصد از کل کاغذ کشور را تأمین نمی‌کند. در تولید دفتر یا کاغذ A4 اصلا امکان این وجود ندارد که کاغذ را روی دستگاه ببریم. هر موقع توانستیم تولید کاغذ اندونزی سفید داشتیم آن موقع است که می‌توانیم ادعای افزایش تعرفه داشته باشیم.
 
احمد ابوالحسنی، رئیس اتحادیه لیتوگرافان تهران نیز بیان کرد: بنده به عنوان نماینده اتحادیه لیتوگرافان صددرصد با افزایش تعرفه کاغذ مخالف هستم و واقعا پای این مساله تا آخر ایستاده‌ام.
 
در ادامه، محمدمهدی داوودی‌پور، مدیرعامل تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران درباره تأثیرات افزایش تعرفه کاغذ بر قیمت کتاب گفت: ما قصد تعطیلی هیچ کارخانه‌ای را نداریم اما در زمینه افزایش تعرفه کاغذ بیش از یکسال با صاحبان کارخانه‌های کاغذ صحبت کرده‌ایم. آن‌ها آمار دروغ می‌گویند و ظرفیت اسمی که آن‌ها در ذهن مخاطبان ایجاد کرده‌اند هرگز به آن نرسیده‌اند. آن‌ها هنوز یک پنجم آن ظرفیت اسمی را هم نتوانسته‌اند کسب کنند.
 
وی ادامه داد: اساساً کاغذ‌های ایرانی و همان کاغذ مازندران که جزء خوب‌هاست مکانیکال هستند و این نوع کاغذها قابل رقابت با کاغذهای شیمیکال نیستند. در شرایطی که تمام اتکای ما جنگل‌های شمال است و آن‌جا هم مشکل قطع درخت داریم از سوی دیگر مواد سفیدکننده به صورت کامل از خارج وارد می‌شود. بنابراین بحث ما در تولید داخلی این نیست که اصلاً واردات نداشته باشیم چرا که طبق موارد مطرح‌شده کاملاً به خارج وابسته‌ایم.
 
داوودی‌پور بیان کرد: کاغذ رول سوای الیاف بلندی که بایستی کاغذ را به شرایطی برساند که استقامتش زیاد باشد یک مشکل دیگر هم دارند و آن این است که وقتی کاغذ پاره می‌شود این کاغذ با یک سیستم خاصی برش می‌خورد و با یک چسب خاصی چسبانده می‌شود؛ تولیدکننده داخلی این چسب را ندارد. بنابراین این بار حتی با افزایش نیم‌درصدی افزایش تعرفه کاغذ برخورد خواهیم کرد چرا که پیش از این هم این افزایش صورت گرفت و هیچ کیفیتی را به دنبال نداشت.
 
وی با بیان این‌که حمایت، کار دولت است، گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به‌ویژه علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سابق انصافاً در حمایت از چاپخانه‌ها ایستادند و در تمام جلساتی که با مجلس و کارخانه‌های داخلی برگزار شد همگی با هم به این نتیجه رسیدیم که از بسته حمایتی، حمایت کنیم. این بسته حمایتی برای کارخانه‌های داخلی مشخص شد. بنابراین این افراد دیگر چه مشکلی دارند که دوباره می‌خواهند تعرفه کاغذ افزایش پیدا کند. آن‌ها گویا تا بازار را به سال 91 نبرند دست بردار نیستند. ما واقعاً می‌خواهیم کنارشان باشیم اما گویا آن‌ها نمی‌خواهند.
 
داوودی‌پور توضیح داد: این واقعیت ندارد که کارخانه‌های کاغذ می‌خواهند رانت بخورند واقعیت این است که می‌خواهند برای پول چوب و برق‌شان که عقب مانده است محلی برای تأمین پیدا کنند. بنابراین می‌آیند چیز دیگری را به بهانه رشد و کیفیت مطرح می‌کنند اما از آن برای پرداخت بدهی‌هایشان استفاده می‌کنند.
 
وی بیان کرد: نشر تقریباً مرده است این‌که دوباره بخواهند همین آرامش کاغذی که حدود سه سال ایجاد شده است با یک شوک از بین ببرند و کتاب را گران کنند و جامعه گریزپا را نسبت به کتاب گریزپاتر کنند، نمی‌پذیریم.
 
مهدی عضدی، نماینده اتحادیه فروشندگان کاغذ و مقوا بیان کرد: کاغذ تولید ایران به هیچ عنوان، به عنوان کاغذ تحریر قابل استفاده نیست. ساخت کاغذ ایران به‌گونه‌ای است که از نظر علمی برای نوشتن و مصرف عموم به‌ویژه تولید کتاب استفاده نمی‌شود.