به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، احمدرضا احمدی از شاعران و نویسندگان پیشکسوت و نام آشنا، شنبه (دوم مرداد1395) بعد از مراجعه به بیمارستان برای انجام چک آپ به تشخیص پزشکان در بیمارستان بستری شد. بر اساس تشخیص پزشکان قلب او ٢٢ درصد کار می‌کند و ریه‌اش آب آورده است.
 
وی دوم آذرماه 1394 نیز به دلیل از کار افتادن باتری قلبش در بخش پست سی سی یو بیمارستان آتیه تهران بستری شده بود.
 
احمدرضا احمدی متولد سال 1319 در کرمان است. «روزی برای تو خواهم گفت»، «چای در غروب جمعه روی میز سرد می‌شود»، «ساعت 10 صبح بود»، «عزیز من»، «یک منظومه‌ دیریاب در برف و باران یافت شد»، «عاشقی بود که صبحگاه دیر به مسافرخانه آمده بود»، «از نگاه تو زیر آسمان لاجوردی»، «ویرانه‌های دل را به باد می‌سپارم»، «لکه‌ای از عمر بر دیوار بود»، «قافیه در باد گم می‌شود»، «هزار پله به دریا مانده ‌است»، «نثرهای یومیه»، «ما روی زمین هستیم»، «من فقط سفیدی اسب را گریستم»، «وقت خوب مصائب»، «روزنامه‌ شیشه‌ای»، «طرح»، «روی دریا فقط یک قایق کاغذی مانده است»، «دفتر‌های واپسین»، «زنی در کنار ویترین‌ها» و «خواب و خواب و خواب خوابی نیست» از جمله مجموعه‌ها‌ی شعر این شاعرند.
 
احمدی همچنین آثاری هم در زمینه ادبیات کودک دارد که از آن‌جمله می‌توان به «قصه‌هاي پدربزرگ»، «در باغ بزرگ باران مي‌باريد»، «دخترك ماهي تنهايي»، «پروانه روي بالش من به خواب رفته بود» و «باران ديگر نمي‌باريد» اشاره کرد.