رولومی در کتاب «عشق و اراده» که یکی از برجستهترین آثار اوست و به تعبیر خودش محصول 30 سال تامل و جستوجوی ژرف وی درباره دو خصیصه بنیادی روح انسان است، عشق و اراده را که به ظاهر متناقض است موضوع محوری پژوهش قرار داده است.
رولومی، در این کتاب که یکی از برجستهترین آثار اوست و به تعبیر خودش محصول 30 سال تامل و جستوجوی ژرف او درباره دو خصیصه بنیادی روح انسان است، عشق و اراده را که به ظاهر متناقض است موضوع محوری پژوهش قرار داده است. نویسنده نشان میدهد که زورمندان در طول تاریخ و بهویژه سرمایهداری جهانی در قرون اخیر با پشتوانه نگاه مادی غرب، کمر به نابودی عشق و اراده بستهاند.
به گفته مولف در مقدمه کتاب، در نگاه او، عشق و اراده گرچه پیشتر موجب رفع مشکلات میشدند، امروز خود معضل به حساب میآیند. او در این اثر همه لایههای عشق و مراتب و جلوههای آن را به تفصیل میکاود، به این نتیجه میرسد که چون عشق را گم کردهایم به فنون سکسورزی رو آوردهایم. خود را به دیگران میآویزیم و خود را قانع میکنیم که این آویختگی عشق است. اراده نمیکنیم چون میترسیم اگر چیز یا کسی را برگزینیم، چیز یا کس دیگر را از دست بدهیم. از فاربر نقل میکند که ناهنجاری اصلی روزگار ما در همین ناکامی اراده است و عصر ما را باید عصر اراده بیمار نامید، نهتنها اراده که عشق بیمار است.
مبتذلسازی عشق در ادبیات و هنر، ریشخند کردن عشق حقیقی و دستنیافتنی بودن دوست داشتن واقعی، بالا رفتن میزان طلاق، بیمعنا شدن سکس و در دسترس بودن بیش از پیش آن همه نشانه عشق بیمار است. رولومی نشان میدهد که وقتی راهمان را گم میکنیم تندتر میدویم. بهرغم انتقادهای اساسی او بر مدرنیته و تحققگرایی، در دام نسبیتگرایی و نیهیلیسم گرفتار نمیشود. بیآنکه رولومی از فلسفه شیعی و عرفان اسلامی نام ببرد، خواننده با شگفتی درمییابد که سیر کمال را عمودی و استعلایی میبیند و آنچنان از مراتب عشق سخن میگوید که بهزعم مترجم و ناشر اگر قرار بود شواهدی از گفته حکیمان، شاعران و عارفان ایرانی بر گفتارهای این کتاب آورده میشد، اثری بس حجیم پدید میآمد.
روشن است که نقدهای رولومی و آسیبشناسی او مربوط به جامعه آمریکا و اروپاست و چون همزمان هم روانشناس و هنرمند است، همچون طبیبی حاذق زنگ خطر شیوع طاعونزدگی را به صدا درمیآورد، که البته هشداری است برای جامعی که غرب را الگوی توسعه خود ساختهاند.
در بخشی از این کتاب میخوانیم: «به هر تقدیر، از آنجا که عشق امری شهودی و جوشیدنی است، اگر خواننده تاکنون تجربهای از آن نداشته، حتی اگر با تأملی در خور مطالعه کتاب را به پایان برد، در نخواهد یافت که عشق چیست، اما به روشنی خواهد فهمید که چه چیز با چه چیزهایی عشق نیست. رولومی نیز چون حافظ دریافته که «هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق» و نیز تناقض عشق و اراده را اینگونه رفع میکند که «من از آن روز که در بند توام آزادم» و اینکه عاشق افسرده و دلمرده نیست.»
چاپ دوم کتاب «عشق و اراده» نوشته رولومی ترجمه سپیده حبیب با شمارگان دو هزار و 200 نسخه در 448 صفحه به بهای 28 هزار تومان از سوی نشر دانژه منتشر شده است.
نظر شما