خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- بادام يکی از انواع آجيل‌هايی است که در سفره هفت سین طرفداران زیادی دارد. بادام دارای مقدار زيادی چربی است که خطر بيماری‌های قلبی را کم می‌کند.
 
وجود مواد مغذی در بادام

ویتامین E موجود در پوست بادام يکی از انواع آنتی اکسیدان‌هاست و جلو برخی امراض از جمله سرطان، بيماری‌های قلبيی، فراموشی، آلزایمر، خوب عمل نکردن سيستم ايمنی، آلزایمر، ضعيف شدن ماهيچه‌ها، پروستات و تخريب سلول‌ها را می‌گیرد.
 
از دیگر ترکیبات موجود در بادام می‌توان به منیزیم و پتاسیم اشاره کرد. چهار و یک دهم فنجان بادام دارای 99 ميلی گرم منيزيم و 257 ميلی گرم پتاسيم است. بادام بسيار بيشتر از جو يا حتی اسفناج، منيزيم دارد.
 
اين ماده غذايی به دلیل دارا بودن ویتامین‌ها، پروتئین و آهن، انرژی مورد نياز بدن را افزايش می‌دهد.  کلسيم و فيبر موجود در بادام، کاهش دهنده سرطان روده بزرگ و اسيد فوليک موجود در آن، باعث کاهش سرطان دهانه رحم می‌شود.
 
بادام بخورید، تنگی‌نفس نگیرید

به‌طور کلی، بادام جلوی برخی بيماری‌های تنفسی از قبيل تنگی نفس، برونشيت مزمن و آمفيزم ( اتساع و بزرگی عضوی در اثر گاز) را می‌گيرد. نکته قابل توجه این است که بادام بو داده به اندازه بادام خام مفيد نيست.

بادام شيرين به دلیل مصرف دارویی، از زمان‌هاى قديم مورد توجه پزشكان و دانشمندان بوده است. پزشكان قديمى اين ميوه را به‌عنوان نرم‌كننده گلو، مسكن سوزش و دردهاى مجارى ادرار، مقوى معده و سينه و پاک‌كننده روده‌ها مى‌شناختند.
 


متخصصان تغذيه در آمريكا تاكيد كردند افرادی كه نتايج تست انسولين آنها غيرعادی بوده و در معرض خطر ابتلا به ديابت هستند، می‌توانند با افزودن بادام به رژيم غذايی خود، از بروز ديابت پيشگيری كنند. براساس مقاله جديدی كه در مجله كالج تغذيه آمريكا منتشر شده، اين مغز روغنی خطر ابتلا به ديابت را كاهش می‌دهد.
 
نگاهی به خواص بادام در قاب کاغذی

خواص بادام در کتاب‌های بسیاری مورد توجه مولفان قرار گرفته است. از جمله کتاب صوتی «خواص بادام» تألیف دکتر مهدی غضنفری، جلد نخست کتاب «گیاهان دارویی» نوشته دکتر ابوالقاسم سلطانی و «مخزن الادویه» نوشته محمدحسین عقیلی علوی خراسانی.
 
محمدبن زکریای رازی در کتاب «منافع الاغذیه و دفع مضارها» درباره بادام نوشته است: «گرمی بادام معتدل ولی هضم آن به کندی انجام می‌شود. برای سینه و ریه نافع و برای ورم مثانه و روده ها نیز مفید است. شکرطبرزد و قند خزاینی و گلاب موجب اغراء و ازلاق آن گردیده و به سرعت آن را از مجاری هاضمه خارج می‌سازد. اگر کسی به علت زیاد خوردن آن سنگین شد باید آب عسل روی آن بنوشد و اگر بادام تر زیاد خورد بر روی آن، گوارش زیره و به میل کند.»

چغاله بادام، نوبرانه محبوب بهاری

چغاله بادام نیز در واقع میوه نرسیده درخت بادام است پس از رسیدن به بادام تبدیل می‌شود. از مشخصات آن می‌توان به کرک‌های ریز، پوست سبز رنگ و نرم و برگ‌های سوزنی شکل آن اشاره کرد.
 
چغاله بادام یکی از پرطرفدارترین نوبرانه‌های فصل بهار است؛ در قدیم معتقد بودند این میوه نارس، باعث تقویت لثه و ریشه دندان‌ها و نیز رفع خشکی دهان می‌شود.
 


چغاله‌هایی که مقداری تلخی دارند، حاوی مقدار بسیار کمی اسیدسیانیدریک و ترکیبی از سم خطرناک سیانور هستند که مصرف زیاد آن می‌تواند منجر به مسمومیت شود.
 
خورش چغاله در کتاب‌های آشپزی ایرانی

از خواص چغاله بادام می‌‎توان به جلوگیری از گرفتگی عضلات اشاره کرد. همچنین ترکیبات اسیدی چغاله بادام مانع آسیب رسیدن به بافت معده و بروز سرطان معده می‌شود.
 
البته این میوه دیر هضم است و مصرف بیش از اندازه آن باعث ایجاد عوارضی از جمله دل‌درد، تهوع، اسهال و سردرد می‌شود. خورش چغاله بادام یکی از خورش (اصیل‌ترین و معروف‌ترین غذای ایرانی) است که در کتاب‌های آشپزی ایرانی به آن اشاره شده است.