گودینی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) اظهار کرد: رمان «سالار» زندگی شکنجه‌گران ساواک را روایت می‌کند. پیرنگ این داستان به نوعی بر ضدقهرمانان بنا شده است و سالار می‌کوشد عذابی را که شکنجه‌گران رژیم طاغوت از آزار و اذیت مبارزان دربند انقلابی می‌کشیدند، بازگو کند.
نویسنده رمان «تالار پذیرایی پایتخت» درباره زمان داستانش توضیح داد: بازه زمانی این رمان از سال 1350 تا 1354 است و داستان را با زاویه دید دانای کل سوم شخص تنظیم کرده‌ام. درباره نوع داستان هم باید بگویم سالار داستان شخصیت است. من برای این‌که تصویرسازی بهتری در فضاهای داستانم داشته باشم بارها به موزه عبرت رفتم. فکر می‌کنم این تجربه کمک زیادی به باورپذیرتر کردن سالار کرده است.
گویا در جمعی گفته بودید برای همذات پنداری با شخصیت‌های این داستان، خودتان را هم شکنجه کرده‌اید، این اظهارات صحت دارد؟ گودینی در پاسخ به این پرسش عنوان کرد: بله! اما نه شکنجه‌ای که شما در ذهنتان ترسیم می‌کنید. من تمام مدتی که مشغول نوشتن این داستان بودم، خودم را جای شخصیت‌های شکنجه شده و شکنجه‌گر می‌گذاشتم و با آنها همذات‌پنداری می‌کردم که دست کمی از شکنجه نداشت!
وی درباره منابعی که برای نوشتن سالار به آنها مراجعه کرده، گفت: زندگی‌نامه شکنجه‌گران ساواک، خاطرات احمد احمد و خاطرات عزت‌شاهی آثاری بودند که برای مستند شدن «سالار» به آنها رجوع کرده‌ام. ضمن این‌که از آثار کتابخانه موزه عبرت هم بهره گرفتم.
این نویسنده با اشاره به رمان انقلابی «زنی با کفش‌های مردانه» که قرار بود اسفندماه رونمایی شود، افزود: اگر این کتاب را دیدید سلام من را به آن برسانید! باور کنید از سرنوشت این کتاب و رونمایی آن بی‌خبرم! این رمان قرار بود در اختتامیه ششمین جشنواره داستان انقلاب رونمایی شود، اما این اتفاق نیفتاد و از انتشارات سوره مهر نپرسیده‌ام چه زمانی قرار است رونمایی شود.
گودینی در پایان با اشاره به بیماری‌اش، عنوان کرد: اوضاع بدنی خوبی ندارم. 25 سال است با بیماری آسم دست و پنجه نرم می‌کنم و یک هفته است انگشتان دست چپم بی‌حس شده‌اند. شب گذشته (12 اسفند) به زحمت در مسجد جوادالائمه و آیین پایانی جشنواره شهید غنی‌پور حاضر شدم.
انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، رمان «سالار» را در 200 صفحه، شمارگان دوهزار نسخه و بهای 55 هزار ریال منتشر کرده است./
سه‌شنبه ۱۳ اسفند ۱۳۹۲ - ۲۲:۱۰
نظر شما