به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، لوکا کایولی نویسنده ایتالیایی سعی کردهاست از زوایای مختلف، زندگی این ستاره بزرگ را به رشته تحریر درآورد و در قسمتهایی از این کتاب به گذشته بسیار سخت لیونل مسی اشاره شدهاست که خود این بازیکن دلیل تواضع و افتادگی خود را فراموش نکردن گذشته بسیار سخت خود عنوان کرده و میگوید: باید خدا را هزاران بار شاکر باشم که آن وضع دردناک را به بازیکنی بدل کرد که طی چند سال اخیر امید صدها هزار تماشاگر بارسلونایی و طرفداران تیم ملی آرژانتین شدهام.
لوکا کایولی در این کتاب به گذشته بسیار دور اجداد لیونل مسی نگاهی داشته که آنان در سالهای بسیار دور از ایتالیا به آژانتین مهاجرت کردهاند و به همین دلیل، لیونل مسی در آغاز درخشش در تیم بارسلونا با پیشنهاد فدراسیون فوتبال ایتالیا نسبت به بازی در دیار چکمهای حاشیه دریای مدیترانه اروپا شد، ولی به این دعوت توجهی نکرد و ترجیح داد با پیراهن راه راه آرژانتین راهی میادین شود.
مردی که آهنگ و شعر Don,t Cry For Me, Argentina(برای من گریه نکن، آرژانتین) یکی از حماسهسازترین آهنگهای آمریکای لاتین را همیشه زمزمه کرده و عاشق پرچم آرژانتین است و تنها با لباس آرژانتین، حاضر شدهاست برای تیم ملی کشورش افتخارآفرین باشد، بزرگترین فرصت رسیدن به این آرزو را در جام جهانی 2014 برزیل توصیف میکند. او بهتازگی قراردادش را با بارسلونا تا پایان سال 2018 تمدید کردهاست و هر کس بخواهد او را از این تیم جدا کند، باید افزون بر پول مورد نظر باشگاه، چندصدمیلیون یورو به بارسلونا از بابت فسخ قرارداد وی، غرامت بپردازد و رئیس باشگاه بارسلونا هم بارها تاکید کردهاست که هر بازیکنی میتواند از جمع مردان نیوکمپ جداشود و به تیم دیگری بپیوندد، ولی این قانون برای «لیونل مسی» غیرقابل اجراست!
مسی، مردیاست که درچند سال اخیر رکوردهای زیادی در سطح باشگاهی برای بارسلونا به ثبت رسانده و از سال 2009 تا 2012 چهار بار پیاپی به عنوان مرد سال فوتبال جهان معرفی شدهاست و همین چند هفته قبل سپ بلاتر رئیس فدراسیون جهانی فوتبال در جلسهای در دانشگاه آکسفورد انگلیس درباره وی و قیاس او با «کریستین رونالدو» به دانشجویان این دانشگاه گفت: من فکر میکنم، کریستین رونالدو بیشتر اوقات بیکاری خود را صرف رسیدن به موهایش میکند، ولی لیونل مسی هرگز به این مسائل توجه نکرده و رفتاری بسیار بهتر از رونالدو در داخل و بیرون زمین فوتبال از خود به نمایش میگذارد که این مسأله انتقادات زیادی برای رئیس فدراسیون جهانی فوتبال در بر داشت. تا جایی که او را به عذرخواهی از این بازیکن و باشگاه رئال مادرید و فدراسیون فوتبال پرتغال واداشت، ولی در عوض «لیونل مسی» طی نامهای بسیار محترمانه از «سپ بلاتر» بابت اظهار نظرش تشکر کرد و از اینکه باعث شدهاست بلاتر از بابت این قضیه با این همه مشکل روبرو شود، از او دلجویی کرده و ابراز امیدواری کردهاست که اورا ببخشد که این همه موجب دغدغه فکری او شدهاست.
نویسنده کتاب «پسرکی که به یک اسطوره بدل شد»، بهشدت تحت تأثیر خون ایتالیایی در رگهای لیونل مسی قرار گرفته و از این رو در مصاحبههایش با سیلا مادر لیونل مسی، خورخه پدرش و رودریگو برادرش این واقعیت را مطرح کرده و حتی در گفتو گو با عمه و خاله این بازیکن بزرگ هم سعی کردهاست آنان را به مهاجرت به ایتالیا تشویق کند، جایی که نزدیک به دویست سال پیش، اجداد لیونل مسی آنجا را ترک کرده و همراه با هزاران ایتالیایی دیگر به آرژانتین مهاجرت کردهاند.
نویسنده با خلاقیتی خاص، لحظه به لحظه زندگی لیونل مسی را در این کتاب آورده و طی چندین سفر به آرژانتین با همه کسانی که در دو دهه اخیر با این بازیکن ارتباطی داشته، صحبت کردهاست و از جالبترین نکات برگرفته از این کتاب باید به گفتگوهای طولانی نویسنده با لیونل مسی اشاره کرد که فرضاً با همسایه پانزده سال پیش خانواده مسی در آرژانتین صحبت کردهاست، این مطالب را با پدر،مادر و خود لیونل مسی در میان گذاشته و خاطرات آنان را هم از آن همسایه و با هر کس دیگر که درباره خانواده لیونل مسی مورد سؤال قرار گرفتهاست، مطرح میکند.
قسمتهای زیادی از این کتاب به گفتگو با فرانک رایکارد سرمربی سالهای دور تیم بارسلونا اختصاص داده شده که او کاشف این بازیکن بوده و تنها حسرت خود را درباره لیونل مسی در بازی فینال جام قهرمانی باشگاههای اروپا در پارک دو پرنس شهر پاریس در دیدار مقابل آرسنال عنوان کرده که چرا به این بازیکن در آن دیدار حیاتی بازی نداده و باعث شدهاست او که در آن زمان فقط 18 سال داشتهاست، آنقدر ناراحت شود که هرگز در جشن شادی بارسلونیها شرکت نکردهاست! و از آن شب بهعنوان یکی از دشوارترین دورانهای تاریخ بازیگریاش یاد میکند و به لوکا کایولی میگوید: از طرفی خوشحال بودم که ما پس از چهارده سال دومین جام قهرمانی باشگاههای اروپا را برای بارسلونا به ارمغان آورده و خود را از زیر سایه رئال مادرید بیرون آورده بودیم و از سویی دیگر ناراحت بودم، زیرا حق مسلم خود میدانستم که در آن دیدار حضور یافته و از بازی در فینال جام قهرمانی باشگاههای اروپا لذت ببرم، زیرا در آن زمان، هرگز معلوم نبود که بار دیگر شانس بازی در فینال جام قهرمانی باشگاههای اروپا را تجربه کنم.
از سویی دیگر نویسنده ایتالیایی این کتاب مصاحبهای طولانی با جیانلوکا زامبروتا مدافع تیم ملی ایتالیا در بازیهای جام جهانی 2006 آلمان انجام داده تا هم حق هموطن بودن خود را با این بازیکن نشان دهد و هم از خاطرات بازی او در سالهایی که در بارسلونا در کنار «لیونل مسی» سپری کرده و از نقطه نظرات وی درباره این بازیکن بزرگ پرس و جو کردهاست. مسی بازیکنیاست که در 24 سالگی به عنوان بهترین بازیکن تاریخ فوتبال از وی یاد میشود و حالا در بیست و شش سالگی به اوج بلوغ دوران بازیگریاش رسیده و بعید نیست که دو ماه دیگر در رایگیری بهترین بازیکن سال فوتبال جهان پنجمین سال پیاپی به این عنوان دست یابد و تنها چیزی که او را از رسیدن به این مقام باز خواهد داشت، تنوعطلبی از سوی دستاندرکاران فوتبال جهان است که شاید احساس کنند تماشاگران به ظاهر هم که شدهاست، به آشنایی با ستارهای دیگر علاقهدارند، در غیر این صورت اختلاف لیونل مسی با بازیکنانی نظیر زلاتان ابراهیمووئیچ، فرانک رایکارد و هر بازیکن دیگری در سطح فوتبال جهان غیر قابل توصیف است و همانطور که همگان به آن اذعان دارند، لیونل مسی غریبهای با فوتبال این جهان است که با اطمینان میتوان گفت از سیارهای دیگر به زمین آمده است!
در پایان، نویسنده اشارهای هم به فینال جام قهرمانی باشگاههای اروپا در سالهای 2009 و 2011 کرده که از قضا هر دو بازی میان بارسلونا و منچستر یونایتد برگزار شد و برتری مطلق بارسلونا در این دو بازی به حدی بود که حتی وین رونی اسطوره ملیپوش منچستر یونایتد با تلخی از این دو بازی یاد کرده و میگوید: آنان ما را به سخره گرفتند و این دو دیدار تحقیرآمیزترین رویدادهای دوران بازیگری مرا تشکیل میدهند.
بسیاری از کارشناسان ورزشی بر این باورند که تجدید چاپ این کتاب و انتشار آن به زبانهای انگلیسی، اسپانیایی و ایتالیایی در آستانه انتخاب بهترین بازیکن سال فوتبال جهان به لیونل مسی کمک خواهد کرد تا آرای بیشتری به خود اختصاص دهد و بسیاری دیگر از کارشناسان، معتقدند که این کتاب در روند انتخاب بهترین بازیکن سال جهان بیاثر خواهد بود و محبوبیت فوقتصور این بازیکن در میان دوستاران واقعی فوتبال چنان است که شاید با تغییرات پیاپی که در آن بهوجود میآید، تا 10 سال آینده بارها تجدیدچاپ شود و اگر آرژانتین در جام جهانی 2014 به مقام قهرمانی دست یابد که باید به انتظار چاپ و شمارگان یکمیلیون جلدی این کتاب باشیم، زیرا در بازیهای جام جهانی همه توجهات به درخشش فوق استثنایی کاپیتان آرژانتینیها خواهد بود و اگر آرژانتین را دیهگو آرماندو مارادونا در سال 1986 به مقام قهرمانی جهان در مکزیک سوق داد و در سال 1990 در ایتالیا باعث نایب قهرمانی آنان شد و در سال 1994 آمریکا به دلیل استفاده از مواد نیروزا و محرومیت از ادامه بازیهای جام، باعث حذف آرژانتین شد، در این جام هم «لیونل مسی» درست همان کاری را خواهد کرد که اسطوره تاریخ آرژانتینیها در دو دهه 80 و 90 هزاره دوم میلادی پشت سر گذارد و آرژانتین را به یکی از تاریخسازترین تیمهای تاریخ تاریخ جامهای جهانی بدل کرد.
لوکا کایولی در پایان با تغییراتی که در قسمتهای پایانی کتاب اعمال کرده، اشارهای هم به شرائط یکی دو ماه اخیر لیونل مسی کرده که بهدلیل مصدومیت و خستگی ناشی از سالها حضور پیاپیاش در میادین مختلف موفق به گلزنی نشده و آنرا از سال 2011 بهاین سو، بیسابقه توصیف کرده است، مردی که با 328 گل زده در میادین فوتبال بیشترین گلزنی را داشته است. بازیکنی که به همین خاطر مدتها سوژه مطبوعات جهانی شده و اختلاف گلزنی او با کریستین رونالدو در جام قهرمانی باشگاههای اروپا و جام قهرمانی باشگاههای اسپانیا غیرقابل باور است تا جایی که در جدول بهترین گلزنان حاضر در لالیگا، رونالدو با 16 گل زده غیرقابل دسترس به نظر میرسد و لیونل مسی با 8 گل زده در مقام سوم جدول قرار دارد و این شرایط در چند سال اخیر بیسابقه بوده و تنها دلخوشی دوستاران این فوق ستاره دو گلی است که هفته قبل در جام قهرمانی باشگاههای اروپا مقابل آ.ث. میلان بهثمر رسانیده و باعث پیروزی بارسلونا مقابل رقیب همیشگیاش شد. از سویی دیگر با هشت گلی که طی دیدارهای دو تیم طی چند سال اخیر به آ.ث.میلان تحمیل کردهاست به مخوفترین گلزن تاریخ برای میلانیها بدل شد، زیرا تاکنون هیچ بازیکنی در جام قهرمانی باشگاههای اروپا این تعداد گل به روسونریها تحمیل نکرده است ولی در بازیهای جام قهرمانی اسپانیا در پنج دیدار پیاپی بدون اینکه خود گلی به ثمر رساند، میدان را ترک کرد و در بازی این هفته نیز مقابل رئالبتیس دچار مصدومیت شد و در دقیقه 21 این دیدار از میدان بیرون آمد و باعث شد تا رکورد کمترین زمان حضورش را در میدان برای بارسلونا به ثبت رساند و به همین دلیل بعید است برای دو بازی دوستانه تیم ملی آرژانتین مقابل اکوادور و بوسنی هرزگوین به اردوی تیم ملی این کشور بپیوندد.
دوشنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۲ - ۱۵:۲۳
نظر شما