مسعودی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با بیان این‌که نوشتن یک مقاله خوب و اثرگذار در مرحله نخست به یک روزنامه‌نگار علاقه‌مند به مقاله‌نویسی نیاز دارد، عنوان کرد: روزنامه‌نگاری که به کار خود عشق می‌ورزد و نوشتن را دوست دارد، می‌تواند یک مقاله خوب بنویسد، مقاله‌نویس باید کتاب‌های زیادی خوانده باشد و از اطلاعات جامع و کاملی در حوزه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی جامعه درباره جهان بهره‌مند شود.
نویسنده کتاب «مبانی نگارش رسانه‌ای» بهره‌مندی از نثر روان و ساده را یکی دیگر از ویژگی‌های یک مقاله‌نویس خوب دانست و افزود: برای این‌که نثر خوبی داشته باشیم در ابتدا باید دستور زبان فارسی را بشناسیم و در این میان ساده‌نویسی را به‌ویژه برای مقاله‌های مطبوعاتی رعایت کنیم.
مسعودی همچنین درباره الزامات نگارش مقاله‌های علمی نیز توضیح داد: برای نوشتن این مقاله‌های علمی باید به تحقیقات علمی و آکادمیک استناد و از منابع علمی برای اعتبار بخشیدن به مقالات استفاده کرد.
وی با بیان این‌که یکی دیگر از مشکلات کمرنگ شدن مقاله‌نویسی در کشور ما تضعیف فرهنگ مقاله‌خوانی است، ادامه داد: کمتر پیش می‌آید که مردم کشور ما مقاله‌خوان باشند و سرمقاله یا یادداشت‌های روز مطبوعات کشور را مطالعه کنند و به همین دلیل ستون‌های پیش‌بینی شده در روزنامه‌ها برای این موضوع مخاطب زیادی ندارند.
مسعودی فرهنگ‌سازی برای علاقه‌مندی مردم به مقاله‌خوانی را وظیفه اصلی رسانه‌ها دانست و گفت: علاوه بر آن با برگزاری جشنواره‌های تخصصی مقاله‌نویسی می‌توان افراد را به این حوزه علاقه‌مند کرد، در بسیاری از کشورهای پیشرفته به نگارش مقاله در حوزه‌های موسیقی، تئاتر و سینما توجهي ویژه می‌شود و پاداش‌های خوبی نیز به این نویسندگان پرداخت می‌شود.
وی همچنین از برگزاری کارگاه‌های عملی مقاله‌نویسی برای دانشجویان روزنامه‌نگاری و ارتباطات به‌عنوان یکی از الزامات این درس نام برد و گفت: یکی از مشکلات ما در حوزه آموزش این است که تنها اصول مقاله‌نویسی را آموزش می‌دهیم ولی برای آن کارگاه نمی‌گذاریم تا دانشجویان با انواع مقاله‌ها به صورت عملی آشنا شوند، این در حالی است که ارایه نمونه عملی به دانشجویان کمک می‌کند تا مباحث را بهتر و کاربردی‌تر درک کنند.
مسعودی مقاله‌نویسی را یکی از راه‌های مهم ارتباط با مخاطبان عام و خاص دانست و ادامه داد: نوشتن مقاله در مطبوعات نیازمند مطالعه بسیار، همچنین تمرین و ممارست است و اغلب روزنامه‌نگاران پس از آشنایی با خبرنویسی، مصاحبه و گزارش‌نویسی به حوزه نگارش مقاله وارد می‌شوند.
مسعودی که به تازگی کتاب «مقاله‌نویسی، درس‌نامه مطبوعاتی و دانشگاهی» را به رشته تحریر درآورده است، درباره کتاب خود گفت: در این اثر تلاش کرده‌ام علاوه بر بیان نقص‌های موجود در این حوزه، آموزش‌های کاربردی و مناسبی به فعالان و علاقه‌مندان حوزه رسانه ارایه کنم، این اثر تنها برای روزنامه‌نگاران تهیه و تدوین نشده است بلکه افرادی که به یادداشت‌نویسی، سرمقاله‌نویسی، نقد و تفسیر علاقه‌مند هستند نیز می‌توانند از مطالب آن استفاده کنند.
وی در بخش دیگر سخنان خود از پایان نگارش کتاب جدید خود با عنوان «رسانه‌های جدید و نظارت الکترونیکی» نیز خبر داد و گفت: این کتاب رساله دکترای من درباره پیش‌بینی نظارت الکترونیک در فضای مجازی ایران در سال 1404 هجری شمسی است.
مسعودی افزود: در این کتاب وضع فضای مجازی ایران در آینده پیش‌بینی شده که چه مقدار اطلاعات در آن زمان رد و بدل می‌شود و چه شیوه‌های نظارتی می‌تواند بر این فضا حاکم باشد.
به گفته وی، این کتاب اکنون برای بررسی و انتشار در دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌هاست.
کتاب «مقاله‌نویسی» در 179 صفحه، شمارگان یکهزار نسخه و قيمت شش هزار و پانصد تومان از سوی انتشارات سرای روزنامه‌نگاران منتشر و روانه بازار نشر شده‌است.
نویسنده کتاب «مبانی نگارش رسانه‌ای» بهره‌مندی از نثر روان و ساده را یکی دیگر از ویژگی‌های یک مقاله‌نویس خوب دانست و افزود: برای این‌که نثر خوبی داشته باشیم در ابتدا باید دستور زبان فارسی را بشناسیم و در این میان ساده‌نویسی را به‌ویژه برای مقاله‌های مطبوعاتی رعایت کنیم.
مسعودی همچنین درباره الزامات نگارش مقاله‌های علمی نیز توضیح داد: برای نوشتن این مقاله‌های علمی باید به تحقیقات علمی و آکادمیک استناد و از منابع علمی برای اعتبار بخشیدن به مقالات استفاده کرد.
وی با بیان این‌که یکی دیگر از مشکلات کمرنگ شدن مقاله‌نویسی در کشور ما تضعیف فرهنگ مقاله‌خوانی است، ادامه داد: کمتر پیش می‌آید که مردم کشور ما مقاله‌خوان باشند و سرمقاله یا یادداشت‌های روز مطبوعات کشور را مطالعه کنند و به همین دلیل ستون‌های پیش‌بینی شده در روزنامه‌ها برای این موضوع مخاطب زیادی ندارند.
مسعودی فرهنگ‌سازی برای علاقه‌مندی مردم به مقاله‌خوانی را وظیفه اصلی رسانه‌ها دانست و گفت: علاوه بر آن با برگزاری جشنواره‌های تخصصی مقاله‌نویسی می‌توان افراد را به این حوزه علاقه‌مند کرد، در بسیاری از کشورهای پیشرفته به نگارش مقاله در حوزه‌های موسیقی، تئاتر و سینما توجهي ویژه می‌شود و پاداش‌های خوبی نیز به این نویسندگان پرداخت می‌شود.
وی همچنین از برگزاری کارگاه‌های عملی مقاله‌نویسی برای دانشجویان روزنامه‌نگاری و ارتباطات به‌عنوان یکی از الزامات این درس نام برد و گفت: یکی از مشکلات ما در حوزه آموزش این است که تنها اصول مقاله‌نویسی را آموزش می‌دهیم ولی برای آن کارگاه نمی‌گذاریم تا دانشجویان با انواع مقاله‌ها به صورت عملی آشنا شوند، این در حالی است که ارایه نمونه عملی به دانشجویان کمک می‌کند تا مباحث را بهتر و کاربردی‌تر درک کنند.
مسعودی مقاله‌نویسی را یکی از راه‌های مهم ارتباط با مخاطبان عام و خاص دانست و ادامه داد: نوشتن مقاله در مطبوعات نیازمند مطالعه بسیار، همچنین تمرین و ممارست است و اغلب روزنامه‌نگاران پس از آشنایی با خبرنویسی، مصاحبه و گزارش‌نویسی به حوزه نگارش مقاله وارد می‌شوند.
مسعودی که به تازگی کتاب «مقاله‌نویسی، درس‌نامه مطبوعاتی و دانشگاهی» را به رشته تحریر درآورده است، درباره کتاب خود گفت: در این اثر تلاش کرده‌ام علاوه بر بیان نقص‌های موجود در این حوزه، آموزش‌های کاربردی و مناسبی به فعالان و علاقه‌مندان حوزه رسانه ارایه کنم، این اثر تنها برای روزنامه‌نگاران تهیه و تدوین نشده است بلکه افرادی که به یادداشت‌نویسی، سرمقاله‌نویسی، نقد و تفسیر علاقه‌مند هستند نیز می‌توانند از مطالب آن استفاده کنند.
وی در بخش دیگر سخنان خود از پایان نگارش کتاب جدید خود با عنوان «رسانه‌های جدید و نظارت الکترونیکی» نیز خبر داد و گفت: این کتاب رساله دکترای من درباره پیش‌بینی نظارت الکترونیک در فضای مجازی ایران در سال 1404 هجری شمسی است.
مسعودی افزود: در این کتاب وضع فضای مجازی ایران در آینده پیش‌بینی شده که چه مقدار اطلاعات در آن زمان رد و بدل می‌شود و چه شیوه‌های نظارتی می‌تواند بر این فضا حاکم باشد.
به گفته وی، این کتاب اکنون برای بررسی و انتشار در دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌هاست.
کتاب «مقاله‌نویسی» در 179 صفحه، شمارگان یکهزار نسخه و قيمت شش هزار و پانصد تومان از سوی انتشارات سرای روزنامه‌نگاران منتشر و روانه بازار نشر شده‌است.
نظر شما