به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مراسم بزرگداشت مولانا تحت عنوان «از خاطر مولانا» با حضور مهدی محبتی و محمد علی موحد، عصر دیروز، هشتم مهر، در تالار شمس برگزار شد.

موحد در این مراسم با موضوع محوری «مولانا و پیام صلح و دوستی» به سخنرانی پرداخت و در ابتدای سخنانش، سالروز مولانا را مصادف با ایامی دانست که پیام صلح و دوستی از سوی مردم ایران و به نام ایران در آفاق جهان طنین‌انداز و در مناسب‌ترین و شایسته‌ترین محل(سازمان ملل) در سراسر جهان اعلام شده است. 

نویسنده «سفرنامه ابن بطوطه» گفت: در حال حاضر در مطالعات ادبیات معاصر ما، بیشترین توجه به متون کهن معطوف و محدود به چارچوب‌ها و معیارهای بلاغی قدیم شده است. به عنوان نمونه، آن‌ها را از لحاظ مختصات نثری یا میزان استفاده از لغات عربی یا فصاحت و ابلاغ در کلام مورد بررسی قرار می‌دهیم در حالی که این نگاه کافی نیست. 

نویسنده «مقالات شمس تبریزی» با این سوال محوری که ما چگونه می‌توانیم متون اسلاف خود را چراغ راه آینده قرار دهیم؟ ادامه داد: بازخوانی متون گذشته باید با نگرش نو صورت بگیرد و باید توجه نسل جدید پژوهشگران ما در بازخوانی متون گذشته از نظر تطبیق آن‌ها با معیارهای نقد معاصر باشد. 

نویسنده «خمی از شراب ربانی» با بیان این که مطالعه بر این متون با این نگرش هنوز شروع نشده تصریح کرد: باید توجه غالب در بحث‌ها، درس‌های دانشگاهی و مطالعات پژوهشگران نسل جدید به این نگاه معطوف شود. 

وی گفت: متاسفانه همه بازخوانی‌های متون کهن که در پایان‌نامه‌ها و کتاب‌هایی که تاکنون به تالیف در آمده‌اند، از جمله مثنوی معنوی، کلیله و دمنه، تاریخ بیهقی و غیره در فضای قصه‌ها، کاربرد تمثیلات، استعارات و مسایلی از این دست محصور هستند. 

وی ادامه داد: مولانا تنها در شاعرانگی خلاصه نمی‌شود. این شاعر فراتر از شعر، خصوصیاتی دارد که می‌تواند برای زندگی امروز ارمغان‌های بسیاری داشته باشد. اگر در گذشته در بررسی آثار وی به موشکافی معانی لغات غریبه، مآخذ حکایت‌ها و بیان اشارات مثنوی به آیات و احادیث توجه می‌شد؛ امروزه باید در شاخصه‌های مهم عرفان مولانا، تاملاتی صورت بگیرد.
 
وی در توضیح این مطلب افزود: به عنوان نمونه، امروزه در مولانا پژوهی باید به مسایل و سوالاتی از این قبیل پاسخ داده شود که جایگاه مولانا در عرفان ایران کجاست؟ چه می گوید؟ چه محلی دارد؟ و به‌طور کلی، کاربرد پیام او از دید وجود انسان معاصر مورد توجه پژوهشگران جوان قرار بگیرد.
 
وی سپس به بیان تفسیرگونه‌ای از برخی ابیات مولانا پرداخت و آن‌ها را با موقعیت امروز ایران مقایسه کرد و گفت: پیام مولانا، پیام صلح و دوستی بود و ما باید با به کارگیری آن در دنیای امروز این پیام را عملی کنیم.
 
نویسنده «در هوای حق و عدالت» ادامه داد: چارچوب نظام و جامعه کنونی ایران در دو ـ سه دهه اخیر در غیاب ما و از سوي غربی‌ها پی‌ریزی شده، بنابراین در موقعیت کنونی، زبان، زبان آن‌هاست و ما باید با به‌کارگیری مذاکرات و چانه‌زنی در موقعیت فعلی به زبان آنان سخن بگوییم. 

وی در ادامه سخنان خود، ضمن اشاره به آیاتی از قرآن و ابیاتی از حافظ به همین پیام اشاره کرد و گفت: بزرگترین معجزه پیامبر این بود که عرب و فارس را یکی کرد و پس از مدتی، آن‌ها در دیگ اسلام ذوب شدند و فرهنگ اسلامی درخشانی را به‌وجود آوردند. 

وی هچنین به نمونه‌های دیگری در قرآن که حامل پیام مدارا و سازش و ترک کینه‌توزی‌ها است، اشاره کرد و ادامه داد: این‌ها، همه نشانه‌ها و نمونه‌هایی از این است که در دنیای امروز، زبان نقش بسیار مهمی دارد و این همان چیزی است که با عنوان ادبیات از آن یاد می شود.
 
موحد اظهار کرد: این که در دنیای امروز با چه ادبیاتی با دنیا سخن بگوییم و طرز لحن ما چگونه باشد، بسیار مهم و اساسی است و این همان پیام مولانا به نرمش و مدارا است که در سراسر اشعارش به چشم می خورد و باید این پیام را کاربردی کرد.