دکتر سعید حسن‌زاده به مناسبت روز جهانی ناشنوایان در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در مورد فعالیت‌های صورت گرفته در راستای ارتقای فرهنگ ارتباط با ناشنوایان گفت: اگر با نگاهی عمومی به این مساله نگاه شود، می‌توان به نکته‌های مثبتی مانند نقش صدا و سیما در تهیه و تولید فیلم‌های سینمایی و مستند اشاره کرد که به خوبی مخاطب را در جریان وضع ناشنوایان قرار می‌دهد.
وی درباره آمار ناشنوایان در کشور اظهار كرد: در حال حاضر، آمار رسمی در کشور وجود ندارد، ولی به‌طور کلی می‌توان گفت که از هر یک هزارم نوزاد متولد شده، یک نفر با مشکل ناشنوایی عمیق روبروست.
نویسنده کتاب «روانشناسی و آموزش کودکان ناشنوا» در مورد مهمترین مشکل ناشنوایان گفت: مهمترین مشکل در این زمینه، کافی نبودن خدمات توانبخشی و پوشش بیمه‌های ناشنوایان است. زیرا از یک سو هم خدمات توانبخشی در این زمینه طولانی و هزینه‌بر است و از سوی دیگر، بیشترخانواده‌ها به لحاظ مالی در وضع خوبی قرار ندارند و بیشترشان از اقشار آسیب‌پذیر هستند.
وی در این‌باره اظهار کرد: بیمه‌ها می‌توانند در زمینه تقویت شنوایی، گفتار درمانی، تهیه سمعک و باتری آن و موارد دیگر به ناشنوایان و خانواده‌های آنها کمک کنند.
نویسنده کتاب «ارزشیابی مقدماتی آموزش و پرورش دانش آموزان دچار آسیب شنوایی»، در پاسخ به این پرسش که پذیرش افراد ناشنوا از طرف جامعه به چه صورت است؟ گفت: درحال حاضر به لحاظ ظاهری، نگرش خوبی در زمینه ناشنوایانی که از سمعک استفاده می کنند وجود ندارد و کنجکاوی بی موردی از سوی افراد جامعه در مورد استفاده آنها از سمعک وجود دارد.
نویسنده کتاب «کودک ناشنوا: مقدمه‌ای بر توانبخشی و آموزش» در باره وضع کتابهای منتشر شده در این حوزه اظهار کرد: کتابهای تخصصی در این زمینه به لحاظ دانش و مهارت از جمله روانشناسی، توانبخشی، زبان‌شناسی، تکنولوژی، گفتار درمانی و آموزشی، رشد قابل توجهی در سطح کشور داشته اند و حتی متخصصان ایرانی در دیگر کشورها نیز به این موارد اهتمام داشته اند.
وی کتاب‌هایی را که در این زمینه از سوی انتشارات سمت و همچنین آموزش و پرورش با مباحث تخصصی منتشر شده اند، کتاب های موثر و مفیدی در این زمینه دانست و عنوان کرد: متاسفانه باوجود کتاب های تخصصی در این زمینه، در حال حاضر در سطح کشور با نبود کتاب های مناسب سازی شده برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان ناشنوا ازجمله کتاب های عمومی و داستان که با ساده سازی واژگان و تصویرگری برای گروه ناشنوایان می تواند طراحی و تالیف شود، مواجه هستیم. از این رو باید به سمت کتابهای مناسب سازی‌شده برای بچه های ناشنوا برویم.
وی افزود: اگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌توانست با در نظر گرفتن سهمیه برای ناشران این حوزه و تخفیف و تحویل رایگان این‌گونه کتاب‌ها به ناشنوایان و خانواده‌های آنها اقداماتی انجام دهد، ما شاهد بهتر شدن وضع حوزه نشر و کتابخوانی بودیم.
حسن زاده به ارايه راهکارهای فرهنگی در این‌باره پرداخت و به مسوولیت صداو سیما (رسانه) و همچنین آموزش و پرورش و معلمین اشاره کرد و گفت: از آنجا که افراد ناشنوا از یکسو، به لحاظ ضعف درک زبانی و دایره لغات، و از سوی دیگر تسلط پایین به زبان خواندن(چه شفاهی، چه نوشتاری) با مشکل روبرو هستند، نیازمند حرکت رو به گسترش در این مورد هستیم. از این رو باید فیلم‌ها، سریال‌ها و یا حتی‌الامکان نسخه‌هایDVD فیلم‌های زبان فارسی دارای زیر نویس باشند و تعداد برنامه‌های تلویزیونی که دارای زیرنویس و مترجم زبان اشاره باشد، افزایش یابد. همچنین باید برنامه‌های خاصی از رادیو برای افراد ناشنوا با استانداردهای خاص، با سرعت گفتار کمتر به لحاظ شنیداری و درک شنوایی تهیه شوند. از سوی دیگر چاپ کتابهای مناسب‌سازی شده با ساده سازی واژگان برای ناشنوایان لازم است.
وی همچنین در این مورد به نقش معلمین اشاره کرد و گفت: افزایش مهارت‌های معلمین در این زمینه می‌تواند بسیار ثمربخش باشد. برگزاری دوره‌های ضمن خدمت برای معلمین باعث می‌شود آنها در عمل، نحوه برقراری ارتباط با کودکان ناشنوا را بیاموزند و همچنین باید آموزش و پرورش، مشوق‌های مادی را برای معلمان در نظر بگیرد.
وی در مجموع اظهار امیدواری کرد که با یکپارچگی آموزشی در این زمینه و استفاده ناشنوایان از سمعک‌ها و کاشت حلزون رو به سمتی برویم که خوشبختانه بحث خرده فرهنگ ناشنوایی در ایران به سوی کمرنگ شدن پیش رود و تعداد مدارس ناشنوایان در ایران رو به کاهش باشد؛ به‌طوری‌که در بدترین وضع هم ناشنوایان بتوانند با کاشت حلزون و با استفاده از تکنولوژی و امکانات تعبیه شده در این زمینه، زندگی بهتری نسبت به قبل داشته باشند.
دوشنبه ۸ مهر ۱۳۹۲ - ۱۵:۰۸
نظر شما