به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مراسم «بهارانه پارسی‌زبانان» از ساعت 12 امروز، چهارشنبه، 25 اردیبهشت ماه در تالار خلیج فارس دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران برگزار شد.
 
این مراسم با محوریت شاعرانی از ایران‌زمین برگزار شد که در فصل بهار زاده شده یا در این فصل درگذشته‌اند و سخنرانان مراسم در گفته‌های خود از زوایای مختلف به نقش شاعرانی چون سعدی، عطار نیشابوری و فردوسی و ارتباط ادبیات کشورهای مختلف با هم پرداختند.

محمدعلی ولی‌پور، عضو هیات رییسه دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی در ابتدای مراسم، ادبیات را دارای ارزشی والا دانست و اظهار کرد: ادبیات دارای جایگاهی است که خداوند هم از آن استفاده می‌کند تا با انسان‌‌ها فراتر از عقل ارتباط برقرار کند. آن‌چه ادبیات می‌گوید فراتر از عقل است و افراد برای وارد شدن به دنیای ادبیات که بالاتر از علوم دقیقه قرار دارد باید از رموز خاص آن آگاهی داشته باشند.

وی افزود: ادبیات راهی برای برقراری ارتباط و انتقال پیام است و اغلب شاعران و ادبا کوشیده‌‌اند زمینه‌ساز راهی شوند تا مخاطب‌ها برداشت‌های خاص خود را داشته باشند. یکی از کاربردهای پنهان ادبیات این است که نویسنده با نوشتن یک اثر ادبی تلنگری به مخاطب وارد کند و مخاطب با این ضربه اگر درگیر شود به دنیای ادبیات وارد می‌شود.

در ادامه مراسم محمدحسین کیایی صحبت‌هایش را با عنوان «بی‌قراری در شعر سعدی و پترارک» ارایه کرد. وی پترارک را یکی از شاعران مطرح ادبیات کلاسیک ایتالیا معرفی کرد که در ایران به خوبی شناخته نشده است و افزود: شخصیتی مانند دانته در ادبیات ایران به دنبال موج ترجمه‌های بعد از مشروطیت وارد ایران شد در حالی که نه از نظر فرهنگی با فرهنگ ایران سنخیت داشت نه نیازی را از ادبیات کشور برطرف می‌کرد. این شانس به دلیل ترجمه‌های انجام شده به «دانته» داده شد اما پترارک نتوانست این‌گونه خود را به ایرانیان بشناساند و به همین دلیل کتاب‌های او به فارسی ترجمه نشدند.

وی وجود شاعری مانند سعدی را دلیل دیگری دانست که پترارک در ایران شناخته نشود و ادامه داد: پترارک به دلیل تغزل‌هایش مطرح شده است و وجود شاعری در این سبک چون سعدی مانع از ورود گسترده آثار پترارک شد.

موضوع جنسیت در آثار شاعران و تفاوت زبان فارسی با زبان‌های اروپایی مبحث دیگری بود که کیایی به آن اشاره کرد و گفت: در زبان فارسی کلمات مونث و مذکر قابل تشخصی نیستند و این موضوع ابهامی را در اشعار فارسی به وجود آورده و کار مقایسه را دشوار کرده است.

اتوره برونی، استاد ایتالیایی دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران، سخنران بعدی این مراسم بود که «فضای شرقی در داستان‌های بوکاچیو» را در مقاله‌ای که به همکاری دکتر مریم بیاد نوشته بود، بررسی کرد. 

وی با بیان این‌که نقد ادبی معاصر اثبات می‌کند که بوکاچیو تا حد بسیار زیادی وامدار ادبیات ایران و هند بوده، اظهار کرد: یکی از داستان‌های این نویسنده شباهت زیادی با کتاب هزار و یک شب دارد و خود نویسنده هم بارها به تاثیرپذیری خود ادبیات این منطقه را اذعان کرده است.

وی به شباهت‌های آثار بوکاچیو با آثار نویسندگان ایرانی و هندی پرداخت و درباره میزان این تاثیرپذیری‌ها گفت: برخی آثار عربی و هندی که اساس کتاب «کلیله و دمنه» نیز هستند به واسطه ترجمه‌های ایرانی به ایتالیا راه یافته‌اند و همین موضوع تاثیر ایرانیان را بیشتر نمایان می‌کند.

این فعال بخش فرهنگی سفارت ایتالیا، بوکاچپو را پدر داستان کوتاه‌نویسی ایتالیا دانست و گفت: به جرات می‌توان گفت که نوشتن داستان کوتاه از ادبیات مشرق زمین به غرب راه یافته و اروپایی‌‌ها نوشتن داستان‌های کوتاه و سبک «داستان در داستان» را از این منطقه آموخته‌اند.

«این هوا چوی»، استاد کُره‌ای دانشکده زبان‌ها و ادبیات دانشگاه تهران نیز در ادامه به داستان‌های تعلیمی و اخلاقی در ادبیات ایران و کره پرداخت و به طور خاص به اثری با نام «کوش نامه» اشاره کرد که شامل 10 هزار بیت و حکایتی درباره محلی به نام کوش است. وی با بیان خلاصه‌ای از داستان «کوش‌نامه» گفت: براساس کتاب‌های تاریخ و جغرافیا می‌توان رد پایی از کشور کره کنونی را در این داستان یافت و این موضوع رابطه فرهنگی ایران و کره را بیشتر نشان می‌دهد.

وی افزود: با مطالعه ادبیات کشورها می‌توان میزان ارتباط میان آن‌ها را دریافت و به طور خاص با مطالعه «کوش‌نامه» می‌توانیم ادعا کنیم که مهمان‌نوازی مردم کره کمتر از ایرانیان نبوده است.

دکتر حمیرا زمردی، استاد دانشگاه، نیز به بررسی «تجسم مادینه‌روح» به ویژه در آثار عطار پرداخت و گفت: این موضوع بهانه‌ای است برای بررسی آثار شعرایی چون مولانا که به موضوع مادینه و نرینه پرداخته‌اند.

وی درباره ارتباط عقل نرینه و مادینه با ارتباط با عالم معنا سخن گفت و درباره نمادهای مختلفی که به این موضوع پرداخته‌اند و همچنین ارتباط جنس مذکر و مونث در دنیای ادبیات شاعران پارسی‌زبان را بررسی کرد. 

غلامحسین مراقبی نیز در این مراسم اشعاری از شاعران پارسی‌سرای کلاسیک و معاصر را خواند و توضیحاتی را درباره این مراسم ارایه کرد.