اسپرهم درباره آثار جدیدش به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: جدیدترین کتابم با عنوان «ایران‌شناسی فرهنگ و هنر» برای کرسی‌های ایران‌شناسی خارج از کشور تدوین شده و آماده انتشار است.
وی افزود: این کتاب به صورت مصور و در دو بخش با عنوان‌های «زبان، ادبیات و اندیشه» و «تاریخ، جغرافیا و اقتصاد» تدوین شده است.
این مصحح در ادامه از آماده‌سازی نهایی تصحیح «دیوان اوحدی مراغه‌ای» خبر داد و گفت: تصحیح این اثر براساس 12 نسخه متعلق به کتابخانه‌های کشورهایی چون مصر، ترکیه، پاکستان، هند، آذربایجان، ازبکستان و ایران صورت گرفته است.
وی با اشاره به به‌کارگیری شیوه انتقادی در تصحیح این اثر، توضیح داد: تصحیح این کتاب پیش‌تر آماده انتشار بود، اما به دلیل مطمئن نبودن من از افزودن بخش «شرح دشواری‌ها» به آن به تعویق افتاد. در نهایت نیز با توافقی که با ناشر صورت گرفت، قرار است مختصری شرح دشواری‌های ابیات نیز در پایان کتاب ارایه شود.
رکن‌الدین اوحدی مراغه‌ای (۶۷۳ - ۷۳۸ قمری) عارف و شاعر پارسی‌گوی ایرانی اهل مراغه است. پدرش از اهالی اصفهان بود و خود او نیز مدتی در اصفهان اقامت داشت و بر همین اساس نامش اوحدی اصفهانی نیز ذکر شده است. اوحدی معاصر ایلخان مغول، سلطان ابوسعید بود. آرامگاه او در مراغه است.
اکنون یک موزه دایمی در مقبره اوحدی در مراغه دایر است. تعداد اشعار اوحدی كه از ابتدا مورد توجه بودند، به 14 هزار و 729 بیت می‌رسند. از آثار اوحدی دست‌نویس‌های بسیاری به جا مانده است.
اسپرهم پیش‌تر نیز درباره نسخه تصحیح شده موجود از این اثر به «ایبنا» گفته بود: «تنها تصحیح موجود از این اثر توسط سعید نفیسی صورت گرفته است که البته به دلیل دسترسی نداشتن نفیسی به نسخه‌های معتبر در آن زمان این تصحیح ایراداتی دارد.»
وی همچنین توضیحاتی درباره قالب و تعداد شعرهای «دیوان اوحدی مراغه‌ای» ارایه کرده و گفته بود: «براساس این تصحیح 872 غزل را ضبط کرده‌ام. تعداد این غزل‌ها در تصحیح نفیسی کمتر است و همچنین برخی از غزل‌های سعدی یا دیگر شاعران به اوحدی نسبت داده شده است. از سوی دیگر حدود 33 قطعه و 80 قصیده نیز در این دیوان آمده است.»
طبق گفته اسپرهم، اوحدی از پیروان اوحدالدین کرمانی و جزو شاعران مکتب زیباپرستی یا شاهدگرایی است. برهمین اساس تمامی شعرهای او مبتنی بر عشق است؛ عشقی که دارای صورت و تصویر است. همچنین غزلیات اوحدی جزو غزلیات پرشور فارسی است و اگر اوحدی در روزگار نزدیک به روزگار حافظ نمی‌زیست، بی‌شک جزو مشهورترین شاعران فارسی‌سرا بود، اما همزمانی او با حافظ سبب شده است این شاعر از شاعری چون حافظ تاثیر بگیرد و شهرت چندانی کسب نکند.
داوود اسپرهم دانشیار گروه آموزشی ادبیات فارسی دانشگاه علامه‌طباطبایی است. وی مطالعات مستمری در زمينه‌های مولاناپژوهی و ابن‌عربی‌پژوهی داشته و آثاری را در این زمینه منتشر کرده است. كتاب «كليدهای فهم فصوص‌الحكم» نوشته مفتاح عبدالباقی با ترجمه اسپرهم در اواخر سال 1385 منتشر شد.
سه‌شنبه ۲ آبان ۱۳۹۱ - ۱۰:۵۱
نظر شما