به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی کانون ادبی زمستان، مجموعه شعر «تو را می‌نویسم» سروده رضا کرمی دوشنبه (22 خرداد) در سومین نشست ارزیابی و بررسی کتاب از سوی کانون ادبی زمستان در مجموعه تالار ایوان شمس، با حضور یوسفعلی میرشکاک، عبدالجبار کاکایی، بهروز یاسمی، سیدعلی میرباذل و رضا کرمی نقد شد. 

میرباذل درباره این کتاب گفت: تمثیل‌های این مجموعه شعر ناقص است. برخی اشعار کتاب نتوانسته‌اند به خوبی مفهوم را به مخاطب القا کنند. زبان شاعر بین سبک عراقی و زبان هندی پرسه می‌زند. حتی در بعضی از غزل‌ها این پرسه زدن‌ها خود را به خوبی نشان می‌دهد. 

وی ادامه داد: غزل‌های شاعرانه زبان ساده و نوشتاری خوبی دارند. در این کتاب می‌توان به برخی از نکات دستوری اشاره کرد که از سوی شاعر به آن‌ها توجهی نشده است. 

میرباذل نکته‌ای را به کرمی، شاعر این مجموعه شعر یادآوری کرد و گفت: اگر این شاعر بتواند به شعرهایش گسترش دهد و سوژه را در ذهن مخاطب متجلی سازد و به عبارت دیگر زحمت بیشتری برای سرودن شعر بکشد، می‌تواند از غزل‌سرایان خوب باشد. 

بهروز یاسمی، دیگر منتقد این جلسه با طرح پرسشی مبنی بر این‌که حال و هوای شعر ما تا چه اندازه مناسب پرداختن به سبک هندی است و این‌ نکته که آیا ادامه دادن راه گذشتگان در شعر همچون دوران بازگشت، کار صحیحی است یا خیر، گفت: منتقدان این جلسه معتقدند به‌طور کلی بازگشت به گذشته کار نادرستی است؛ چراکه نسل و شعر امروز ما باید سخن جدیدی برای آیندگان داشته باشد. به طوری‌که اشعار امروز ما باید به اندازه‌ای نوگرایی داشته باشند که بتوانند همچون اشعار حافظ و سعدی در ذهن آیندگان باقی بمانند، نه این‌که در همین دوره فعلی باقی و در ذهن مخاطب مدفون بماند. 

کاکایی از دیگر منتقدان حاضر در این نشست نیز درباره این مجموعه شعر گفت: من به عنوان مخاطب با این مجموعه شعر همذات‌پنداری داشتم. معتقدم افراد مختلف از خطه‌های گوناگون ایران که به سرایش شعر اشتغال دارند، به دلیل ویژگی اقلیمی آنان و در حقیقت ژن مشترک، اشعاری نزدیک به هم می‌سرایند، البته این مهم دلایل دیگری نیز دارد، اما مهم‌ترین آن‌ها مسایلی است که نامبرده شد.
 
وی معتقد است، کرمی به دلیل مشکلات امروز نتوانسته است سهم خود را از عصر معاصر بگیرد و در حقیقت این شاعر نتوانسته است سهم خود را از غزل امروز دریافت کند.

این شاعر توضیح داد: دستگاه فکری کرمی دستگاه فکری شاعران گذشته است و این مساله را می‌توان به راحتی از اشعار وی درک کرد. در این کتاب فضای زیادی برای شاعر ساخته شده است. 

میرشکاک به عنوان آخرین منتقد در این جلسه به ارایه توضیحاتی درباره کلیت نقد و اشکالات مشابهی که در مجموعه اشعار شاعران می‌توان یافت، پرداخت و گفت: دلیل عمده این اشکالات مشترک را در این مساله می‌دانم که نقد و انتقاداتی صورت گرفته، مکتوب نیست. این مساله سبب می‌شود نکته‌های مشترکی را به شاعران مختلف طی دوره‌های گوناگون گوشزد کنیم. اشکالاتی که به دلیل فرار بودن، برای مدت زمان طولانی در ذهن شاعران باقی نمی‌ماند. 

وی ادامه داد: اگر ایراداتی که درباره هر مجموعه شعری گرفته می‌شود، یا تذکره‌های گوشزد شده به شاعران از سوی مخاطبان، به صورت مجموعه‌ای گردآوری و تدوین شود، دیگر نیازی نیست یک اشکال را برای تعداد زیادی از شاعران هزاران بار تکرار کنیم. 

میرشکاک معتقد است حاصل نقد اشعار 35 سال گذشته بر باد است؛ چراکه هیچ‌گونه نوشته‌ای از آن‌ها بر جای نمانده است و «ما فاصله بین گذشته و آینده را با جنازه شاعر پر می‌کنیم». 

وی افزود: غزل امروز ساز و کار و ساختار ندارد. همه دوست دارند راهی که در مسایل مختلف طی می‌کنند، اختصاصی باشد. همین تکروی سبب شده است از سرودن و انجام کارهای نوگرایانه باز بمانیم. 

میرشکاک درباره مجموعه شعر کتاب کرمی اظهار کرد: در این کتاب هم حرف‌های گذشتگان را با نثری امروزی می‌یابیم و حرف تازه و نویی که بتوان برای آیندگان به جا گذاشت در این کتاب نیز دیده نمی‌شود. 

وی در پایان یادآور شد: یک شاعر زمانی می‌تواند در زمره شاعری موفق باشد که به معرفت رسیده و با دل جان شعر بسراید نه تنها برای چاپ یک اثر، به هر صورتی یک مجموعه را گردآوری کند و به اتمام برساند. 

در پایان این جلسه کرمی چند قطعه از شعرهایش را قرائت کرد.

نقد و بررسی دفتر شعر «تو را می‌نویسم» دوشنبه (22 خرداد) از ساعت 17 در سالن اشراق تالار ایوان شمس، واقع در خیابان فاطمی، خیابان شهید گمنام، ابتدای بزرگراه كردستان برپا شد.