حمید نوایی‌لواسانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به ماهیت آینده اشاره و بیان کرد: آینده پیش از آن که قابل خواندن باشد، ابعاد آن در باور و اندیشه و تخیل خالق آن شکل گرفته است. فارغ از خاستگاه و زمینه اجتماعی شکل‌گیری این تخیل که می‌تواند تلخ، تاریک، ترسناک یا روشن و زیبا و امیدآفرین باشد، آن گمانه‌زنی را می‌توان یک تخیل علمی محسوب کرد.
وی درباره علل رشد ادبیات علمی‌تخیلی در کشورهای غربی گفت: واقعیت این است که رشد و گسترش ادبیات مبتنی بر گمانه‌زنی‌های علمی در غرب مثل هر سبک دیگر ادبی یک‌شبه و بدون ریشه و زمینه‌های اجتماعی شکل نگرفته است. میل به تغییر و بهبود زندگی از طریق درک قوانین آن، تقویت رفتار کنجکاوانه و پرسشگرانه در امور زندگی، ترویج عمومی علم و پژوهش و پیوند آن با زندگی روزمره، رشد بینش علمی و تخیل سازنده در نظام تعلیم و تربیت و به دنبال آن گسترش اختراعات، اکتشافات و فناوری‌های نوین، بستر شکل‌گیری و رشد این ادبیات بالنده در غرب بوده است.
نظام تعلیم و تربیت ما هنوز به ژانر علمی‌تخیلی باور ندارد
نویسنده کتاب علمی‌تخیلی «خداحافظ عمومیر» درباره لزوم باور داشتن به این ژانر در ساختار فرهنگی کشور گفت: سال‌هاست که این گونۀ داستانی به‌خاطر کشش و نیاز کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان از طریق ترجمه وارد ادبیات ما شده است و بی‌شک جای خالی آثار تألیفی این ژانر در ادبیات داستانی ایرانی احساس می‌شود. هرچند بعضی از تلاش‌ها و نمونه‌های درخور اعتنا در این زمینه را نمی‌توان نادیده گرفت؛ اما هنوز باور به اهمیت و حمایت از این ژانر و فراهم‌سازی رشد آن در نظام تعلیم و تربیت و نهادهای فرهنگی ما به خوبی درک نشده است. به همین دلیل پیش‌بینی رشد تألیف و تولید این کتاب‌ها در جامعه ما به عوامل اجتماعی زیادی بستگی دارد. درک اهمیت ترویج و گسترش عمومی علم و پژوهش و کاربست آن در جامعه به عنوان موتور محرک حل مشکلات و ایجاد رفاه مادی بسیار تعیین‌کننده است، همچنین حمایت از فضای امن پرسشگری، نقد آزاد و گفت‌وگو و مدارا در مدارس، دانشگاه‌ها و جامعه از جمله زمینه‌های مؤثر در شکل‌گیری این نوع از ادبیات تخیل‌برانگیز و دوست‌داشتنی است.
حمید نوایی‌لواسانی ضمن اشاره به احساس مثبت خود درباره پیشرفت ادبیات علمی‌تخیلی در ایران گفت: با توجه به مواردی که گفتم، هنوز می‌توان به تغییر شرایط اجتماعی، بهبود اوضاع فرهنگی، بالندگی ادبیات داستانی و ارتقاء سطح مطالعه و آگاهی جامعه امیدوار بود؛ زیرا به قول رابیندرانات تاگور، عارف هندی، «هر کودکی با این پیام به دنیا می‌آید که خداوند هنوز از بشر ناامید نشده است.».
شماره اول پرونده «آیندۀ آینده؛ بررسی چشم‌انداز ژانر علمی‌تخیلی در ایران»
شماره دوم پرونده «آیندۀ آینده؛ بررسی چشم‌انداز ژانر علمی‌تخیلی در ایران»
شماره سوم پرونده «آیندۀ آینده؛ بررسی چشم‌انداز ژانر علمی‌تخیلی در ایران»
شماره چهارم پرونده «آیندۀ آینده؛ بررسی چشم‌انداز ژانر علمی‌تخیلی در ایران»
وی درباره علل رشد ادبیات علمی‌تخیلی در کشورهای غربی گفت: واقعیت این است که رشد و گسترش ادبیات مبتنی بر گمانه‌زنی‌های علمی در غرب مثل هر سبک دیگر ادبی یک‌شبه و بدون ریشه و زمینه‌های اجتماعی شکل نگرفته است. میل به تغییر و بهبود زندگی از طریق درک قوانین آن، تقویت رفتار کنجکاوانه و پرسشگرانه در امور زندگی، ترویج عمومی علم و پژوهش و پیوند آن با زندگی روزمره، رشد بینش علمی و تخیل سازنده در نظام تعلیم و تربیت و به دنبال آن گسترش اختراعات، اکتشافات و فناوری‌های نوین، بستر شکل‌گیری و رشد این ادبیات بالنده در غرب بوده است.
نظام تعلیم و تربیت ما هنوز به ژانر علمی‌تخیلی باور ندارد
نویسنده کتاب علمی‌تخیلی «خداحافظ عمومیر» درباره لزوم باور داشتن به این ژانر در ساختار فرهنگی کشور گفت: سال‌هاست که این گونۀ داستانی به‌خاطر کشش و نیاز کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان از طریق ترجمه وارد ادبیات ما شده است و بی‌شک جای خالی آثار تألیفی این ژانر در ادبیات داستانی ایرانی احساس می‌شود. هرچند بعضی از تلاش‌ها و نمونه‌های درخور اعتنا در این زمینه را نمی‌توان نادیده گرفت؛ اما هنوز باور به اهمیت و حمایت از این ژانر و فراهم‌سازی رشد آن در نظام تعلیم و تربیت و نهادهای فرهنگی ما به خوبی درک نشده است. به همین دلیل پیش‌بینی رشد تألیف و تولید این کتاب‌ها در جامعه ما به عوامل اجتماعی زیادی بستگی دارد. درک اهمیت ترویج و گسترش عمومی علم و پژوهش و کاربست آن در جامعه به عنوان موتور محرک حل مشکلات و ایجاد رفاه مادی بسیار تعیین‌کننده است، همچنین حمایت از فضای امن پرسشگری، نقد آزاد و گفت‌وگو و مدارا در مدارس، دانشگاه‌ها و جامعه از جمله زمینه‌های مؤثر در شکل‌گیری این نوع از ادبیات تخیل‌برانگیز و دوست‌داشتنی است.
حمید نوایی‌لواسانی ضمن اشاره به احساس مثبت خود درباره پیشرفت ادبیات علمی‌تخیلی در ایران گفت: با توجه به مواردی که گفتم، هنوز می‌توان به تغییر شرایط اجتماعی، بهبود اوضاع فرهنگی، بالندگی ادبیات داستانی و ارتقاء سطح مطالعه و آگاهی جامعه امیدوار بود؛ زیرا به قول رابیندرانات تاگور، عارف هندی، «هر کودکی با این پیام به دنیا می‌آید که خداوند هنوز از بشر ناامید نشده است.».
شماره اول پرونده «آیندۀ آینده؛ بررسی چشم‌انداز ژانر علمی‌تخیلی در ایران»
شماره دوم پرونده «آیندۀ آینده؛ بررسی چشم‌انداز ژانر علمی‌تخیلی در ایران»
شماره سوم پرونده «آیندۀ آینده؛ بررسی چشم‌انداز ژانر علمی‌تخیلی در ایران»
شماره چهارم پرونده «آیندۀ آینده؛ بررسی چشم‌انداز ژانر علمی‌تخیلی در ایران»
نظر شما