به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،شاهنامه بایسنقری یکی از دو اثر مکتوب ایرانی است که به تازگی در ششمين دوره برنامه حافظه جهاني سازمان علمي و فرهنگي ملل متحد (يونسكو) در فهرست کمیته حافظه جهانی ثبت شد.

این شاهنامه با شماره 716 در کتابخانه کاخ-موزه گلستان نگهداری می شود.

"حسن علایینی"،مسئول آلبومخانه کاخ موزه گلستان درباره وضعیت نگهداری شاهنامه منحصر به فرد بایسنقری گفت:این نسخه خطی باید هرچه زودتر آفت زدایی و مرمت شود و کار مرمت آن را کسی می تواند انجام دهد که بسیار ماهر و خبره باشد.

وی درباره بودجه مرمتی این شاهنامه خاطرنشان کرد:بودجه مرمت نسخه های خطی به ویژه نسخه های کمیاب و ارزشمند زیاد است.هرچند قائم مقام سازمان میراث فرهنگی در بازدیدی که از نمایشگاه نسخ خطی کاخ گلستان همزمان با هفته میراث فرهنگی امسال داشتند،قول دادند که بودجه مرمتی این شاهکار هنر ایرانی را تامین کنند،ولی هنوز از این بودجه خبری نیست.

شاهنامه بایسنقری به قطع رحلی (26 در 38 سانتی متر) شامل 700 صفحه است که هر صفحه آن 31 سطر دارد.

کتابت این شاهنامه را جعفر بایسنقری در سال 833 قمری بر عهده داشته که آن را روی کاغذ خانبالغ نخودی نگاشته است.

شاهنامه با یک شمسه مذهب حاوی کتیبه ای به قلم رقاع بر زمینه زرین،شامل نام و القاب بایسنقر میرزا آغاز می شود.صفحه های دوم و سوم نسخه شامل تصویر شکارگاه است و بر دو صفحه مذهب به نقش دو ترنج،نام و القاب آن شاهزاده دیده می شود.

دو صفحه حاوی مقدمه منثور و نیز دو صفحه آغاز متن شاهنامه با حاشیه های مذهب مرصع آراسته و بین سطرهای آن طلااندازی شده است.

شاهنامه بایسنقری در مجموع 22 تصویر آبرنگ (بدون رقم نگارگر) دارد.جلد این نسخه چرمی ضربی طلاپوش با دو حاشیه روغنی در بیرون و سوخت معرق طلایی بر زمینه لاجوردی در اندرون است.

شاهنامه بایسنقری تنها شاهنامه کامل و دست نخورده در میان شاهنامه های رده اول است.این شاهنامه یکبار در سال 1350 به صورت چاپ لوحی در تهران منتشر شد.