بيتا شمسيني در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، «اتين ژيلسون» را فيلسوف توميست فرانسوي و متخصص در قرون وسطي برشمرد و اظهار داشت: وي تأليفاتي نيز در حوزه فلسفه هنر دارد.
وي با اشاره به نظريه‌هاي مختلف فيلسوفان درباره هنر عنوان كرد: برخي از انديشمندان، هنر را لذت‌گرايي و برخي نيز منبع شناخت مي‌دانند. همچنين عده‌اي هنر را به منزله بازي تعريف در نظر مي‌گيرند. ژيلسون، هنر را در مرحله نخست، نوعي ساختن يا صناعت مي‌پندراد، زيرا هنرمند دست در كار ساختن داشته، بنابراين حاصل كار او در مرحله نخست، نه لذت است و نه شناخت.
مترجم كتاب «انسان مسئله‌گون» با اشاره به يكي از كتاب‌هاي ژيلسون با عنوان «درآمدي بر هنرهاي زيبا» كه در سال 1386 با ترجمه او از سوي فرهنگستان هنر منتشر شد، گفت: ژيلسون در اين كتاب به شكلي جامع، نظريه شناخت‌گرايي در فلسفه هنر را رد كرده و در چند فصل از آن با موضوع هنر صناعي، به دفاع از نظريه‌اش پرداخته است.
وي افزود: او نگاهي متافيزيكي به هنر دارد و در كتاب «درآمدي بر هنرهاي زيبا» به بررسي هستي‌شناسي آن پرداخته، جايگاه آن از منظر فلسفي را تصوير مي‌كند. او مباحث اين اثر را در كتاب «ماده و صورت» پي گرفته، مي‌كوشد با بررسي يكايك هنرها، مصداق عيني براي نتايج آن بيايد و نظرش را تثبيت كند.
شمسيني ادامه داد: ژيلسون هر يك از فصول «ماده و صورت» را به يكي از هنرها نظير نقاشي، موسيقي، مجسمه‌سازي و معماري و يافتن مصداق عيني براي آنان مطابق با نظراتش اختصاص مي‌دهد تا به اين ترتيب ديدگاه‌هايش را به كرسي بنشاند. ترجمه اين كتاب رو به پايان است و به‌زودي به ناشر سپرده مي‌شود.
سه‌شنبه ۱۷ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۱:۰۰
نظر شما