دکتر «احد فرامرز قراملکی» در گفت‌‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: کتاب‌های ماه همواره به عنوان شاخصی برای سنجش «میزان تولید کتاب» و «ارتباط میان کتاب و کتابخوان‌ها» مطرح بوده‌اند؛ به عبارت دیگر کتاب‌های ماه حاکی از آن‌اند که می‌توانیم به تعداد قابل توجهی در مقوله‌های مختلف در هر ماه کتاب چاپ کنیم و ارتباط میان کتاب و خوانندگان را بسنجیم.

وی با بیان این‌که کتاب‌های ماه باید به نگاه کتابشناسی توصیفی و تحلیلی نزدیک شوند، ادامه داد: اگر ما در رشته‌های مختلف، نگاه اطلاع‌رسانی و کتابشناسی علمی داشته باشیم، آن‌گاه حجمی که برای معرفی و نقد کتاب ارایه می‌شود بسیار بیشتر از فصلنامه خواهد شد. در حدی که کتاب‌‌های ماه می‌توانند محتوای به‌روز داشته باشند.

رییس پژوهشکده اخلاق حرفه‌ای دانشگاه تهران ادامه داد: معتقدم به جای حذف صورت‌مساله باید راه‌حل‌هایی ارایه کنیم تا کتاب‌های ماه با محتواهای علمی و به‌روز ادامه حیات دهند.

فرامرز قراملکی عنوان کرد: متأسفانه امروز چالش‌های زیادی مانند ممیزی متوجه کتاب است؛ پیشنهاد می‌کنم دست‌اندرکاران و مسوولان کتاب‌های ماه با هدف سرمایه‌گذاری بر این مجلات، وارد مباحث سیاسی نشوند و در مقابل، در این مجلات بیشتر به مباحث علمی بپردازند.

مولف کتاب «اخلاق در سازمان‌های مردم‌نهاد» با بیان این‌که کتاب‌های ماه می‌توانند حوزه‌های جدیدتری را به روی خود بگشایند گفت: حوزه‌های بسیار زیادی وجود دارند که هنوز کتاب‌های ماه به آن‌ها نپرداخته‌اند؛ ما خوشبختانه در حوزه‌های علم اخلاق، اخلاق کاربردی، اخلاق حرفه‌ای، اخلاق پزشکی، اخلاق مهندسی، اخلاق مدیریت، اخلاق قضاوت و اخلاق سازمانی تولیدات خوبی داریم. بنابراین، بسیار شایسته است که این تولیدات در کتاب‌های ماه معرفی، نقد و تحلیل شوند.

وی در ادامه توضیح داد: تجربه طولانی فعالیتم در چندین مجله علمی ـ پژوهشی ثابت کرده است که متاسفانه رویکرد علمی ـ پژوهشی بودن این مجلات، آفت‌زا شده‌اند؛ وقتی ارایه مقاله از شروط ارتقای رتبه علمی استادان و ارایه پایان‌نامه‌های علمی _ پژوهشی از شروط فارغ‌التحصیلی دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا به شمار می‌آید، نباید انتظار داشت که محتوای مجلات علمی که این‌گونه مقالات و پایان‌نامه را دربردارند، از سطح کیفی خوبی برخوردار و سطح علمی بالایی داشته باشند.

رییس پژوهشکده اخلاق حرفه‌ای دانشگاه تهران ادامه داد: هنر کتاب‌های ماه در دوره قبلی فعالیت‌هایشان این بود که بدون انگیزه امتیاز برای صاحبان مقاله، مقالات متعددی را دربرداشتند؛ یعنی هر فردی که دغدغه کتاب داشت به ارایه مقاله در این مجلات اقدام می‌کرد. معتقدم این موضوع خود یک سرمایه بسیار مهم بوده است که در دوره جدید باید ادامه یابد.

مولف کتاب «اصول و فنون پژوهش در گستره دین‌پژوهی» در پایان سخنانش با بیان این‌که کتاب‌های ماه باید با تیم‌های متخصص‌تر و تازه‌نفس به حیات خود ادامه دهند گفت: معتقدم باید مجموعه کتاب‌های ماه با در اختیار گرفتن نیروهای متخصص و تازه‌نفس با «دانشگاه»، «پدیدآورنده» و «مخاطب» در ارتباط و تعامل باشد و با رویکرد معرفی، نقد و کتابشناسی به فعالیت‌‌های خودشان ادامه دهند و در عین حال، در هر شماره یک مقاله علمی غنی نیز ارایه شود. 

* در این زمینه بخوانید:
یونس کرامتی: کتاب‌های ماه، مشکل محتوایی و ظاهری داشت/ مسئولان قبل از چاپ نمی‌خواندند/ اینجا را بخوانید.
معقولی: جای خالی نقد در مجلات کتاب ماه مشهود بود/خطر این که نقدها غیرعلمی شوند، وجود دارد/ اینجا را بخوانید.