محمد علی اسلامی ندوشن، استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی و صاحب آثاری چون «از رودکی تا بهار» و «بهار در پاییز»، در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با خاطرنشان کردن این نکته که زبان رودکی و تاجیک‌ها، هر دو فارسی تاجیکی(ماوراءالنهری) است، افزود: با این حال، تمام مناطقی که رودکی در آنها زیسته است، در آن زمان و همچنین طی قرن‌های متمادی بعد، جزو قلمرو ایران و زبان فارسی بوده‌اند.

استاد کهنه‌کار زبان و ادب فارسی ادامه داد: رودکی به قلمرو زبان فارسی تعلق دارد و ۱۰۰۰ سال است که در این زبان و به عنوان شاعر زبان فارسی شناخته شده و در تمام تذکره‌ها نیز، او را شاعر ایرانی معرفی کرده‌اند.

وی با تاکید بر این که "ادعای تاجیک‌ها در این زمینه چندان اهمیتی ندارد"، خاطرنشان کرد: بخارا و عمده میراث رودکی در حوزه جغرافیایی کشور ازبکستان است و ازبک‌ها نیز ادعایی نسبت به رودکی ندارند، زیرا اصولا به زبان فارسی بی‌علاقه‌اند. در چنین شرایطی ادعای تاجیک‌ها چندان محلی ندارد.

اسلامی ندوشن در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: متاسفانه، از آنجا که ما ایرانی‌ها شخصیت برجسته، بسیار داریم، حساسیت کمی نسبت به ادعای دیگران در مورد این شخصیت‌ها نشان می‌دهیم. در حالی که ترک‌ها چون شخصیت دیگری به اهمیت و برجستگی مولانا در کشور خود نداشته‌اند، در این زمینه بسیار فعال عمل کرده‌اند. از سوی دیگر، گویی چشم و گوش ما پر شده باشد، در برابر این مسائل واکنشی نشان نمی‌دهیم.