به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، احمد شاكري، داور حوزه داستان جايزه كتاب سال گفت: بخشي از اشكالات مربوط به جشنواره كتاب سال در بخش اجرايي آن رخ مينمايد.
وي در پاسخ به سوالي مبني بر داوريها در بخش داستان و علتهاي بيبرگزيده بودن اين حوزه در اين جایزه افزود: جایزه كتاب سال بايد هم داورهاي خود را در بخش داستان معرفي كند و هم به گونهاي علمي پاسخگوي نقدهايي باشد كه بر كتاب سال وارد است؛ در غير اين صورت عملا نظريه و انديشهاي كه بر پايه آن كتاب سال انتخاب شده، مخدوش ميشود.
نويسنده «عريان در برابر باد» افزود: پيشنهادم اين است كه نبايد كتاب برگزيده رها شود. چرا كه در تيراژ و شمارگان كتابهاي برگزيده تغيير محسوسي به وجود نميآيد. از طرفي اگر اين كتابها موضوع پژوهشها قرار نگيرند، فراموش ميشوند.
اين داستاننويس اضافه كرد: تا به حال نوعي شكاف ميان جشنوارههاي كتاب و وزارتخانهها و نهادها وجود داشته كه اين موضوع روند و اهميت و تاثير عملي اين جايزه را كمرنگ ميكند.
نويسنده «سرزمين پدري» افزود: رسميترين جايگاه معرفي كتاب در كشور بايد صاحب عاليترين كرسي نظريهپردازي باشد و نكته اصلي اينجاست كه جايگاه نظريهپردازي ادبيات كرسيهاي پژوهشي در دانشگاهها است و كار دانشگاهها توليد فكر در حوزه ادبيات است.
شاكري تصريح كرد: اگر دانشگاهها داراي كرسيهاي مستقل نظريپردازي داستان نباشند، كتاب سال عملا نميتواند صداي جديدي را در ادبيات از آن خود كند.
نظر شما