به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شیراز، صمد مهماندوست در این نشست با تأکید بر اهمیت یکدستی در نگارش متن گفت: زمانی که یک متن از مرحله دستنویس به حروفچینی و تایپ میرسد، رعایت اصول مشخصی ضروری است تا انسجام نوشتاری و سبک نویسنده حفظ شود.
وی افزود: اگر در متنی از شیوهای خاص مانند جدانویسی استفاده میشود، باید این رویه تا پایان متن ادامه یابد تا جستار یکدست و منسجم باقی بماند.
این نویسنده و ویراستار شیرازی یکی از اصول مهم ویرایش را توجه به ظاهر و صورت نوشتار دانست و اظهار کرد: امروز تأکید فراوانی بر یکدستنویسی در نگارش متون وجود دارد. وی یادآور شد که فرهنگستان زبان و ادب فارسی چند سال پیش دستورخطی را بهعنوان مبنای کار ویراستاران منتشر کرده که هر چند سال یکبار با اعلام رسمی فرهنگستان دستخوش اصلاح و تغییر میشود.
نویسنده کتاب «یاد بعضی نفرات» با اشاره به مبنای رسمالخط فارسی تصریح کرد: دستورخط زبان فارسی بر اساس توافق و هماندیشی ویراستاران و استادان زبان فارسی تدوین شده و بهعنوان مرجع در اختیار اهل قلم قرار گرفته است. به گفته وی، همه فارسینویسان باید از یک دستورخط واحد پیروی کنند، چرا که زبان دارای قداست است و باید برای زبان مادری، یعنی فارسی، جایگاهی در حد باور و اعتقاد قائل شد.
ویراستار آثار عبدالعلی دستغیب در ادامه تأکید کرد: زبان، هستی یک قوم است و قداست دارد؛ از اینرو حفظ، توسعه و ترویج زبان ملی وظیفهای همگانی است.
مهماندوست در پاسخ به پرسش رزازاده کازرونی، فعال حوزه شاهنامهخوانی، درباره ویرایش شعر گفت: شعر اساساً نوعی خروج از زبان معیار و نوعی انحراف خلاقانه از قواعد رایج زبان است و در بسیاری موارد با دستور زبان سازگاری کامل ندارد. وی افزود: زبان باید اصالت خود را حفظ کند، اما هنر شعر که سرآمد هنرهاست، الزاماً نمیتواند کاملاً منطبق بر دستور زبان باشد.
نویسنده کتاب «شادی و امید در دیوان حافظ» در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: اعراب در حوزه صرف، نحو و دستور زبان عربی، مدیون ایرانیان و ادیبان برخاسته از فارساند؛ چهرههایی چون سیبویه، ابنمقله بیضاوی، فیروزآبادیِ صاحب «قاموس» و دیگران نقش بنیادینی در شکلگیری زبان و ادبیات عرب داشتهاند.
این ویراستار مطرح معاصر در پایان گفت: زبان فارسی زبانی معنایی و سرشار از ظرایف و لطایف است و البته در طول تاریخ، در دورهها و موقعیتهای مختلف، دچار دگرگونیها و تطورهایی نیز شده است.
پس از سخنان صمد مهماندوست، عبدالله آهار، از شاهنامهپژوهان معاصر، به ایراد سخنانی درباره «داستانهای تراژیک در شاهنامه» پرداخت و در ادامه شاعران حاضر به شعرخوانی پرداختند.
نظر شما