سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): یوسف علی پور متولد خرداد ماه ۱۳۵۶، مهندس شیمی و ارشد مدیریت بازرگانی را دارد. از نوجوانی با دل نوشته، نوشتن را آغاز و کمکم قلمش به طرف شعر نو سوق پیدا کرد.در این بازه زمانی توانست با استادان سپیدسرا آشنا شود و تراوشات ذهنیاش سمت و سوی حرفهای برود. علی پور تاکنون توانسته رتبه اول در بخش شعر آزاد در نخسین جشنواره سراسری شعر دانشجویی آسمان. شایسته تقدیر در اولین جایزه ملی درختان رشید در بخش آزاد شعر کار حوزه هنری استان گیلان، شایسته تقدیر در چهارمین جشنواره شعر انتظار در بخش شعر آزاد، داشگاه اراک را کسب کند. از وی کتابهای «کبوتر خیال»، «پشت کدام ابر ماندهای؟» منتشر شده است. و کتاب پشت کدام ابر ماندهای؟ توسط انتشارات اریترین در سال ۱۴۰۳ چاپ شد و توانست در دومین جایزه ادبی سال سهراب سپهری در بخش کتاب جزء ۵ اثر برتر قرار بگیرد. علیپور همچنین در بخش تک شعر دومین جایزه ملی سهراب سپهری مقام سوم این بخش را کسب کرد.
با توجه به اینکه خوزستان پیشگام شعر و داستان در کشور بوده و از گذشته شاعران به نامی از استان به کشور معرفی شده، اکنون شعر خوزستان در چه مرحله و جایگاهی قرار دارد؟
استان خوزستان با توجه به دارا بودن اقلیم جغرافیایی خاص و همچنین وجود اقوام مختلف و آداب و رسوم متنوع و پیشینه تاریخی، دارای فرهنگی اصیل و ریشهدار است و در زمینه شعر و داستان نیز سرشار از هنرمندان، شاعران و داستانسُرایان و استادان به نامی در حوزه فرهنگ و هنر است.
شاعران بهنامی مانند دعبل خزاعی، سکرانی، قیصر امین پور، هرمز علی پور، سلیمان هرمزی، قاسم آهنین جان، زینب رحمانی، زهرا شعبانی، فرزاد آبادی، سیدعلی صالحی، هوشنگ چالنگی، یارمحمد اسدپور و نویسندگانی چون احمد محمود، عدنان غریفی، فتح اله بی نیاز و… با توجه به وجود محفلهاو انجمنهایی که در سراسر استان خوزستان برگزار میشود، علاقهمندان این حوزه زیر نظر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی هر شهرستان در حال فعالیت هستند و به نظرم این خطه، سرزمین شعر دوست و داستان دوست است و روز به روز در این زمینه پیشرفت میکند.
موج نوگرایی شعر در استان خوزستان از کی و با چه افرادی شروع شد و در طی این سالها چه فراز و فرودهایی را پشت سر گذرانده است؟
حلقه شعری خوزستان در دهه ۴۰ با حضور شاعرانی برجسته نظیر هوشنگ چالنگی، به قدری توانمند شد که میتوان جریانهای شعری سالهای بعد پایتخت را وامدار آن دانست. نخستین شاعران موج ناب از آریا آریاپور (حمید کریمپور)، سیدعلی صالحی، یارمحمّد اسدپور، هرمز علیپور و سیروس رادمنش نخستین از مسجدسلیمان برآمدند و در محیطی بالیدند که گرچه رونق سالهای نخست را نداشت، اما حامل میراث فرهنگی و اجتماعی پیشتازی بود که نسل پیشین آن شهر در سایه آن شرایط، به دست آورده بود. در بازتاب انقلاب اسلامی و جنگ به این قالب شعری توجه شد. و شاعران خوزستان موجب دگرگونی در شعر ایران شدند. شاعران حوزه دفاع مقدس چون قیصر امین پور، محمد شیدای دزفولی، سلیمان هرمزی، بهمن ساکی، هرمز فرهادی بابادی و.. شد و امیدواریم بتوانیم ادامهدهنده راه این عزیزان باشیم.
به نظر شما جایزه ملی سهراب سپهری از چه ویژگیهایی برخوردار بودکه شرکت کردید؟
در ابتدا نام این شاعرِ پُر آوازه سهراب سپهری، من را به خودش جذب کرد. سپس آشنایی با عوامل تلاشگر و دبیر این کنگره به این نتیجه رسیدم که داوران بسیار حرفهای، فرهیخته و اندیشمندی کارها را داوری میکنند و به همین علت بیشتر تشویق شدم که شرکت کنم. خیلی خوشحالم که در این جایزه کار ارائه دادم چون موجب شد با نویسندگان، شاعران و استادان توانمندی آشنا شوم که برای من بسیار قابل ستایش است.
تا چه اندازه برگزاری همچون رویدادهایی چون جایزه ادبی سهراب سپهری و… در ترویج شعر نو در ایران نقش دارد؟
خیلی زیاد / چرا خیلی زیاد؟ به این علت که ما چهرههای نویی هستیم که در این زمینه قلم میزنیم و جایزه ادبی ما و قلممان را به جامعه ادبی کشور معرفی میکند. این موضوع ارزشمندی است که جایزه ملی سهراب سپهری، خودِ شعر نو را بیشتر نشان میدهد. زیرا احساس می شود در بعضی از جایزههای ادبی که شرکت میکنیم، به دلیل وجود شعرهای کلاسیک و نو در کنار هم، متاسفانه توجه کمتری به شعر نو میشود و هر چند این شعرها قوی و حرفهای باشد. این بخشی که جایزه ملی سهراب سپهری به شعر نو اختصاص داد، در آینده بسیار بر ترویج و ارتقای شعر نو اثر مثبتی برجای خواهد گذاشت. با توجه به اینکه جهان شعر با سرعت زیادی در حال دگرگونی است تا چه اندازه این دگرگونی در استان ما جهش داشته است؟ این دگرگونی، بر شعر ایران و نیز خوزستان اثر گذاشته است.
نسل تازه شاعران این خطه در پیِ زبانهای تازه و بیانهای شخصیتر هستند؛ شعر امروز خوزستان اغلب به زیست اجتماعی، فردیت، هویت و تجربههای ملموس انسان امروزی نزدیکتر است و میتوان گفت شعر در خوزستان نه فقط دگرگون، بلکه متکثر و جهشیافته است؛ زیرا از دل تاریخ و زیست بومی میجوشد که خود سرشار از تنوع و تجربه است. خوزستان، با همزیستی زبانها و فرهنگهای گوناگون فارسی، عربی، لری، بختیاری و قشقایی، بستری کمنظیر برای آفرینش زبانی و فرهنگی شعر فراهم آورده است.
نظر شما