زهره علمدار، نویسنده ادبیات پایداری، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در شهرکرد، به بررسی اهمیت همدلی و اتحاد در زمان جنگ پرداخت و با اشاره به تهاجم چنگیزخان به ایران، تصویری تاریک از تاثیر تفرقه بر سرنوشت یک ملت ترسیم کرد و توضیح داد: در آن دوران، برخی افراد خودفروخته، با ارائه اطلاعات و کمک به چنگیزخان، به نوعی راه را برای ورود مهاجمان هموار کردند. این خیانت‌ها باعث شد تا مغول‌ها با کمترین مقاومت، شهرهای ایران را فتح کنند.

نویسنده چهارمحالی با تاکید بر عواقب این تفرقه گفت: چنگیزخان در قبال این خدمات، نه تنها قدردانی نکرد، بلکه به دلیل خیانت این افراد به ملت خود، دستور قتل‌عام آن‌ها را صادر کرد. این اتفاق تلخ، نشان‌دهنده این واقعیت است که تشتت و عدم اتحاد، می‌تواند یک جامعه را به زانو درآورد.

علمدار سپس به قدرت وفاق و همدلی در مقابله با چالش‌ها اشاره کرد و افزود: همان‌طور که تفرقه می‌تواند ویرانگر باشد، اتحاد و وفاق نیز می‌تواند یک ملت را پابرجا و قوی نگه دارد. وقتی در زمان جنگ، مردم با همدلی و یکدلی کنار هم می‌ایستند، مانند آجرهای یک دیوار محکم، در برابر هر تهاجمی مقاومت و بقای یک ملت و حفظ ارزش‌های آن را تضمین می‌کنند. در هر شرایطی، باید از تفرقه و خودخواهی پرهیز کنیم و با درک اهمیت همدلی، دست در دست هم برای محافظت از میهن و ارزش‌هایمان تلاش کنیم.

علمدار، به نمونه‌های تاریخی دیگری از مقاومت ملت ایران اشاره کرد و گفت: تاریخ ایران، سرشار از لحظات حماسی است که نشان‌دهنده قدرت وحدت و ایستادگی ماست. وقتی محمود افغان به اصفهان حمله کرد، مردم شهر با اتحاد و یکدلی، در برابر او ایستادگی کردند. در آن دوران، مردم اصفهان با درک اهمیت وفاق، پشت به پشت هم ایستادند و اجازه ندادند مهاجمان از دروازه‌ها عبور کنند. این اتحاد، قدرت و استقامت آن‌ها را به نمایش گذاشت اما متاسفانه، همان‌طور که در تاریخ ذکر شده، روزی که وحدت آن‌ها از بین رفت و تفرقه راه یافت، مهاجمان توانستند بر مردم غلبه کنند. این اتفاق بار دیگر اهمیت وفاق را در برابر تجاوزهای خارجی آشکار می‌کند.

نویسنده ادبیات پایداری، با الهام از این وقایع تاریخی، این پیام امیدبخشی را منتقل کرد که مردم ایران، با پیشینه‌ای قوی و قدمتی دیرینه، همواره در برابر تجاوزها ایستاده‌اند. اعتقاد به میهن و آینده‌ای بهتر، موتور محرکه‌ای است که ما را به رشد و پیشرفت سوق می‌دهد. ما باید از تاریخ درس بگیریم و اتحاد خود را حفظ کنیم تا در برابر هر چالشی، پیروز و سرفراز باشیم.

علمدار با اشاره به ارتباطات پیچیده سیاسی، در مورد عدم به رسمیت شناختن اسرائیل توسط بسیاری از کشورها گفت: این موضوع ریشه در تاریخ و سیاست‌های پیچیده منطقه دارد. بسیاری از کشورها، اسرائیل را به عنوان یک رژیم غاصب می‌بینند که با بهانه‌های مختلف، از جمله هولوکاست، سرزمین‌های فلسطینی را اشغال کرده و به عنوان متحد استراتژیک آمریکا و انگلیس، منافع این کشورها را در منطقه تامین می‌کند. این امر، باعث شده تا بسیاری کشورها، آن را به عنوان یک موجودیت غیرقانونی و نامشروع تلقی کنند.

نویسنده کتاب «به رنگ خدا»، سپس به نقش گروه‌های فکری و سیاسی در داخل کشور پرداخت و بیان داشت: در داخل ایران، گروه‌های مختلف فکری و سیاسی و مذهبی، دیدگاه‌های متفاوتی در مورد مسائل مختلف دارند. اما در مواجهه با تهدیدات خارجی، متحد و همدل کنار یکدیگر ایستاده‌اند.

وی با تاکید بر قدرت آگاهی و بسترسازی گفت: گروه‌های فکری و فرهنگی می‌توانند با آگاه‌سازی مردم، بسترسازی برای حضور حداکثری در صحنه‌های سیاسی و اجتماعی و تمرکز بر عمران و آبادانی کشور، نقش مهمی در مقابله با تهدیدها ایفا کنند. دوری از تفرقه و هواپرستی و اجماع بر روی ارزش‌های مشترک، مانند کلمه‌الله، می‌تواند تشتت آرا را کاهش دهد.

علمدار بر اهمیت پویش‌های همدلی تاکید کرد و افزود: ما باید مردم را به پیوستن به پویش‌های همدلی تشویق کنیم. وقتی همه با هم متحد شویم و از کشورمان حمایت کنیم، می‌توانیم در برابر هر تجاوزی، با قدرت ایستادگی کنیم. این اتحاد، قدرت ما را در عرصه جهانی نشان می‌دهد و باعث می‌شود صدایمان شنیده شود.

این نویسنده فعال ادبیات پایداری، با اشاره به مثال‌های تاریخی، به اهمیت اتحاد در شرایط بحرانی پرداخت و گفت: در تاریخ اسلام، وقتی مختار در دارالعماره کوفه محاصره شد، تفرقه و اختلاف افکار، باعث تضعیف موضع او شد. در نهایت، خیانت برخی از یاران او، منجر به شکست و شهادت مختار و در نهایت گردن زدن خائنین شد. این اتفاق به ما می‌آموزد که اتحاد و وفاق، کلید پیروزی در شرایط دشوار است. وقتی مردم حول یک محور، مانند ولی فقیه به عنوان نایب امام جمع می‌شوند، می‌توانند بر هر سختی غلبه کنند.

وی در مورد لجن‌پراکنی‌های خارجی گفت: متاسفانه، برخی افراد در خارج از کشور، با اهداف سیاسی و مطامع شخصی، به لجن‌پراکنی و تخریب ملت ایران می‌پردازند. اما مردم ما باید بدانند که این افراد، نماینده واقعی فرهنگ و ارزش‌های ما نیستند. ما باید بر روی اتحاد داخلی تمرکز کنیم و اجازه ندهیم این صداهای منفی، ما را از مسیر اصلی‌مان منحرف کند.