محمد خسرویراد در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مشهد، درباره اوضاع کنونی جامعه گفت: ایران هیچگاه به هیچ مکان و ملت و کشوری حمله نکرده و تاریخ این را ثابت کرده و هرکس به آن مراجعه کند از این موضوع مطلع میشود اما وقتی هم که به او حمله شده، هیچ وقت با این موضوع شوخی نداشته و خیلی جدی با آن برخورد کرده و تا متجاوز را سرجایش ننشانده و ادبش نکرده، رها نکرده است.
وی ادامه داد: مروری مختصر میتواند این نکته را برای هرکسی روشنی کند. ما شاهد یک حمله و یک تجاوز آشکار بودیم که بر خلاف تمام موازین و قوانین بینالمللی بود و طبیعیست که همان قوانین و موازین بینالمللی به ما اجازه این را میدهد که از خودمان دفاع کنیم و به میزانی که متجاوز حمله کرده با او برخورد قهری و تخریبی داشته باشیم.
خسرویراد افزود: اما موضوع اسرائیل موضوع متفاوتی است. ما این رژیم غاصب را همانطور که خیلی از کشورها آن را به رسمیت نمیشناسند، کشور نمیدانیم. چون یک مجموعه غاصب است و گروهی هستند که یک سرزمین را اشغال کردند و برای خودشان کشور تشکیل دادند. حالا چنین تشکیلاتی وقتی تجاوزی به یک کشور با این تاریخ و قدمت انجام میدهد باید با نهایت جدیت پاسخ درخورش را دریافت کند.
وی گفت: طبیعی است که پاسخ درخور هم زمانی اتفاق میافتد که همه گروه های مختلف فکری و سیاسی و نهلههای مختلف فرهنگی بتوانند همزمان با هم یکی شوند. چون از یک مفهوم واحد دفاع میکنند و به یک متجاوز پاسخ میدهند هرکسی باید نقش خود را از جنس خودش اجرا کند و در همراهی و وفاقی که پیش آمده و همواره هم وجود دارد ایفای نقش کند. هرگاه که تجاوز و حملهای به کشور ما شده همه گروههای مختلف با ادیان مختلف و سلایق متفاوت همراهی کردند تا از یک مفهوم واحد به نام کشور ایران دفاع کنند. دفاع از سرزمینشان، اندیشه شان و موجودیتشان!
خسرویراد خاطرنشان کرد: اهالی فرهنگ و هنر هم جدای از این مجموعه نیستند. افراد در حوزه هنر و فرهنگ میتوانند در حوزههای مختلفی مرجع و محل رجوع سایرین باشند. با این حساب اگر اینطور فرض کنیم باید با عنوان مرجع و محل رجوع سایرین به آنها این اهمیت دفاع و برخورد با متجاوز را و اهمیت یک مفهوم واحد داشتن سرزمین را و اهمیت همدل شدن را از طریقی که نسبت به آن توانایی دارند، نشان بدهند. اهالی فرهنگ و هنر طبیعتاً همراه و همدوش ملت و البته هرزگاهی هم با عنوان تبیین کننده شرایط خاص در کنار ملت هستند و طبیعیست که یکجا نمینشیند و تماشاگر باشند.
این نویسنده مشهدی افزود: اتحاد و وفاق شرط لازم و کافی برای ماندگاری یک ملت و سرزمین و یک اندیشه و تفکر است. در همه زمانها و دورهها و اعصار یک ملت برای اینکه ماندگار و پایدار و مفهوم ملت برایشان مترتع باشد باید همواره وفاق داشته باشند و در شرایطی که به کشور حمله و تجاوز صورت گرفته است، این وفاق و همدلی به طریق اولاً بیشتر دیده میشود تا اینکه بتوان از دشواریهایی که پیش آمده سربلند و دلیرانه بیرون آمد.
نظر شما