سرویس استانهای خبرگزاری کتاب ایران - نصرتاله امیریخواه، کتابدار و مسئول کتابخانه مرکزی خرمآباد: در جهانی که سطحینگری و هجمههای رسانهای، ذهن انسان را در دریای پر موج اطلاعات رها کردهاند، سیوششمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران، همچون جزیرهای آرام در میانه این طوفان میدرخشد.
این رویداد، نه فقط یک گردهمایی فرهنگی، بلکه آئینی است که ما را به ریشههایمان؛ به گفتوگو، به تفکر، به تأمل و به ایران بازمیگرداند.
نمایشگاه کتاب، آئینهای است از دغدغههای فکری و آرمانهای فرهنگی ملت ایران. در هر غرفه، صدای نویسندهای شنیده میشود که شاید سالها در سکوت نوشت تا امروز، واژههایش به دست من و تو برسد.
در هر کتاب، تجربهای نهفته است که میتواند مسیر یک زندگی را روشنتر کند، یا دستکم، دلگرمی کوچکی باشد برای فردای بهتر.
امسال، در سالی که بیش از هر زمان، کشور نیازمند گفتوگوی صادقانه، فهم مشترک و وحدت اجتماعی است، شعار «بخوانیم برای ایران» فقط یک پیام تبلیغاتی نیست؛ یک دعوت ملی است. دعوت به اینکه باور کنیم آینده ایران از لابهلای برگهای کتاب عبور میکند.
دعوت به اینکه نسلها با هم گفتوگو کنند؛ کودکان از داستان بیاموزند، نوجوانان با کتاب رشد کنند، جوانان به شناخت خود برسند و بزرگان با مطالعه دوباره، راه آینده را هموارتر کنند.
آنچه نمایشگاه کتاب را فراتر از یک بازار فرهنگی میبرد، فرصتی است که برای توسعه فردی و گفتوگوی جمعی فراهم میآورد. خواندن، آغاز گفتوگوی درونی است؛ فرصتی برای کشف خویشتن، برای مواجهه با اندیشههای گوناگون و برای ساختن شخصیتی که بتواند با جهان پیرامون، مسئولانه و خردمندانه رفتار کند؛ در گفتوگوست که فهم عمیق شکل میگیرد و در خواندن است که بستر آن فهم مهیا میشود.
نمایشگاه کتاب، فرصتی است برای ایستادن در برابر ابتذال، در برابر سطحینگری، در برابر فراموشیِ آنچه ما را ملت کرده است. اینجا میتوان به جای قهر، گفتوگو کرد؛ به جای اختلاف، اندیشید؛ به جای قضاوت، خواند.
بیایید این ضیافت واژهها را جدی بگیریم. کتاب بخریم، کتاب بخوانیم، کتاب هدیه بدهیم. این کمترین کاری است که میتوان برای تقویت ریشههای فرهنگی کشورمان انجام داد. هر صفحهای که ورق میزنیم، پُل کوچکی میسازیم میان خود و آیندهای روشنتر؛ آیندهای که ایران در آن بدرخشد.
نظر شما