به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): «مخنویس‌پلاس (نگاهی به انسان و جهان با عینک عصب و ژن)» جدیدترین اثر نشر کرگدن نوشته سیدرضا ابوتراب است.
این کتاب اگرچه درباره پیچیدگی‌های انسان است، به دنبال جواب‌های ساده و آسان نیست و ادعای روش‌فکری و همه‌چیزدانی ندارد. این کتاب قلمبه‌سلمبه نیست، ساده و خجالتی است و برای فهمیدنش به فوق لیسانس و دکترا احتیاج ندارید؛ فقط کافی است زبان‌تان فارسی باشد. «مخنویس‌پلاس» کتابی است ساده درباره پیچیدگی و البته علیه ساده‌انگاری. در آن، چیزی درباره کوانتوم و پست‌مدرنیسم و مدارهای پیچیده مغز و نظریه‌های عجیب و غریب روشن‌فکرانه پیدا نمی‌شود. «مخنویس‌پلاس» درباره چیزهای معمولی است. چیزهایی معمولی که همه فکر می‌کنند ساده‌اند، ولی نیستند؛ چیزهایی معمولی مثل عشق، غم، شادی، بچه‌داری، مادربزرگ بودن، اینترنت، گوشت‌خواری، شانس، خوشبختی، مهربانی، شرارت، ترس، مدرسه، تربیت، ایرانی بودن. مخنویس‌پلاس کتابی است کم‌ادعا و پر از «اما» و «اگر» و «شاید» و «ممکن» و «احتمالاً» و «قطعاً» و «باید» و «نباید» و «ثابت شده» خیلی کم در آن پیدا می‌شود.
با اینکه نویسنده «مخنویس‌پلاس» در مقام پزشک، هر روز نسخه‌های زیادی برای آدم‌ها می‌پیچد، در کتابش، نسخه آسان و شفابخشی برای مشکلات و پیچیدگی‌های آدم و عالم پیدا نمی‌شود. «مخنویس‌پلاس» از همه جنبه‌ها به موضوعات نگاه نمی‌کند، بلکه فقط از جنبه‌ای که کم‌و بیش‌نویسنده با آن آشناست یعنی زیست‌شناسی و عصب‌شناسی به مسائل نگاه می‌کند. «مخنویس‌پلاس» معجونی است خانگی و خودمانی دست‌پخت نویسنده‌اش که فرمولش را از لابه‌لای کتابهایی که خوانده و آدم‌ها و بیماران زیادی که دیده، کشف کرده و بر اساس ذائقه خود طبخ کرده است.
نظر شما