به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، رساله «ذهبيه» رساله‌اي بوده است كه امام رضا (ع) درباره طب و بهداشت و صحت بدن توسط اغذيه، براي مامون عباسي نوشت و چون مامون دستور داد آن را با آب طلا بنويسند، به رساله «ذهبيه» معروف شد.
شيخ طوسي در «فهرست» ترجمه محمدبن‌حسن‌بن جمهور بصري از اين رساله اين‌گونه ياد كرده: «و له الرساله الذهبيه عن الرضا (ع)». علامه مجلسي نيز تمام اين رساله را در «بحار» جلد 59 در صفحات 306 تا 356 در پنجاه صفحه نقل كرده و در آخر نوشته است: «ابو محمد حسن قمي گويد: چون اين رساله به‌دست مامون رسيد، آن‌را خواند و شاد شد و گفت: با آب طلا نوشته شود و رساله مذهبيه مسمي گردد.» نگارنده (علامه مجلسي) مي‌گويد: «رساله ذهبيه و مذهبيه ناميده شده است، براي مزيد اطلاع به مستدرك الوسايل: ج 3 ص 335 رجوع شود.»
اين ترجمه از رساله «ذهبيه» در سال 1081 هجري قمري توسط محمدسعيدبنمحمدتقي خاتون‌آبادي به‌خط نستعليق كتابت و در 192 برگ 19 سطري صفحه‌آرايي شده است.
جنس كاغذ آن از نوعي ترمه است و در ابعاد 16.8 در 24.7 صحافي شده است. تذهيب اين رساله به صورت «جدول و كمند با يك سرلوح و دو پيشاني» است.
ترجمه موجود در گنجينه كتابخانه و موزه ملي ملك از اين رساله كه با كد «4275/17» و عبارات كليدي «پزشكي اسلامي» و «خاتون‌آبادي، محمد سعيد‌بن محمد تقي، خطاط» در اين گنجينه نگهداري مي‌شود، با عبارت «بسمله، حمدله...و علما و فضلا نشسته بود» آغاز شده و با عبارت «و آن زمان تاسف سود ندارد» پايان يافته است.
ترجمه ديگري از رساله «ذهبيه» با عنوان «طب‌الرضا» مربوط به قرن سيزده هجري قمري نيز با كد «4221»، هم‌اكنون در موزه ملك به نمايش عمومي گذاشته شده است.
كتابخانه و موزه ملي ملك، داراي 19 هزار عنوان نسخه خطي و هفت مجموعه هنر لاكي، هنر خوشنويسي، سكه، تمبر، فرش، آثار هنري و مجموعه اهدايي بانو ملك است. اين مجموعه درواقع، دومين گنجينه نسخه‌های نفیس خطي ايران پس از كتابخانه آستان قدس رضوي و قديمي‌ترين موزه وقفي كشور است كه توسط حاج حسين آقاي ملك، خير فقيد، گردآوري و در ششم آبان 1316 خورشيدي، وقف بر آستان قدس رضوي شد.
سه‌شنبه ۵ آبان ۱۳۸۸ - ۱۵:۲۹
نظر شما