به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) -ساجده سلیمی: به نقل از ورایتی، فیلم «غرور و تعصب» به کارگردانی جو رایت اولین بار در سال ۲۰۰۵ اکران شد و حالا بیستمین سالگرد خود را جشن می‌گیرد. رایت طی یادداشتی به یادآوری و تحلیل جنبه‌های مختلف این فیلم پرداخته است. او اشاره کرده که صحنه نخستین فیلم، که در آن الیزابت بنت (با بازی کیرا نایتلی) برای اولین بار دارسی (با بازی متیو مکفادین) را می‌بیند و به او بی‌محلی می‌کند، یکی از صحنه‌های مورد علاقه‌اش است که پر از انرژی، زندگی و خوشحالی است.
این فیلم به طور خاص بر روی جوانی و طراوت عشق در دوران نوجوانی تاکید دارد، به طوری که شخصیت‌های اصلی، از جمله الیزابت و خواهرانش، در سنین مشابه با کتاب اصلی ساخته شده‌اند. رایت همچنین به تاثیرات فیلم‌سازانی مانند رابرت آلتمن اشاره کرده و تاکید می‌کند که خانه بنت‌ها در فیلم نشان‌دهنده زندگی پر سر و صدای یک خانواده فقیر است. طراحی لباس نیز جنبه‌های انقلابی و عدم تعهد الیزابت به قوانین اجتماعی آن دوران را نشان می‌دهد.
این فیلم نه تنها به دلیل اجرای برجسته بازیگران و طراحی صحنه‌های خاصش بلکه به دلیل تاثیر عاطفی و موسیقی برجسته‌اش مورد تحسین قرار گرفته است. بسیاری از صحنه‌های به یادماندنی این فیلم، از جمله صحنه معروف بارانی، از تکنیک‌های خاص تدوین و کارگردانی استفاده کرده‌اند. در نهایت، «غرور و تعصب» به عنوان یک اثر هنری پرانرژی و تأثیرگذار در عرصه سینما همچنان مورد توجه قرار دارد.
به نظر تحلیلگران دیگر فیلم غرور و تعصب که ۲۰ سال از اکران آن می‌گذرد، با وجود گذشت این همه سال همچنان به عنوان یکی از بهترین اقتباس‌های سینمایی از آثار جین آستن باقی مانده است. جو رایت با تاکید بر جوانی، زندگی و واقع‌گرایی در این اثر، توانسته است فیلمی بسازد که نه تنها وفادار به روح کتاب است، بلکه تازگی و جذابیت خاصی را در خود دارد.
نظر شما