به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، «کوره راه» مجموعهای از دو داستان بلند است. این داستانها در دهۀ ۱۳۸۰ نوشته شدهاند و با نگاهی موشکافانه، توصیفی دقیق از جامعه ایران در این دهه ارائه میدهند.
روایت اول داستان مردی به نام عمو حیدر است که ۲۰ سال از عمرش را در زندان سپری کرده است. یک روز بدون اطلاع قبلی نام حیدر را از بلندگوی زندان جزء لیست آزادیها میخوانند و در زندان همهمهای ایجاد میشود. اصغر، دوست و همبند عمو حیدر کل زندان را دنبال عمو حیدر میگردد تا این خبر را به او بدهد اما هر کجا را که میگردد نیست که نیست تا به پیشنهاد دوستش جای دیگر را هم جستجو میکنند که با ازدحام جمعیت مواجه میشوند و وقتی که جلو میروند عمو حیدر را میبینند که از غیر منتظره بودن این خبر بیهوش شده است… این داستان مظلومیت زندانیانی را نشان میدهد که حبس طولانی مدت دارند و احساسات مختلفشان در زندان روایت میشود.
در بخشی از کتاب میخوانیم: «ساعت هشت و نیم دوشنبه است. «حیدر رحمانی» پنجمین اسمی است که در هوای دم کرده و خفه سالن میپیچد و سکوت را خط میاندازد. صدای زنگآلود و هیجانساز بلندگو، با تکرار پنجمین اسم سکوت خفته در جمع را به همهمه تبدیل میکند، به در و دیوار می کوبد و هیاهو میسازد. – هی بچهها! عمو حیدر، عمو حیدر آزاد شد! دقیقهای نمیگذرد که ولوله تمام سالن را میگیرد. هر کس از گوشهای میدود و فریاد میکشد. فریادها با هم گره میخورند. به دیوار فشار میآورند و راه فرار میجویند. عمو حیدر، عمو حیدر کجائی مرد؟!»
روایت دوم؛ «بازگشت» نام دارد و زندگی مردی را روایت میکند که برای درمان همسرش دست به دزدی میزند و ماشین آخرین مدل مردی را میدزد و هر کجا که میرود تا ماشین را از او بخرند اما کسی از او ماشین را نمیخرد.
کتاب «کوره راه» به قلم محمد فرهانچی در ۱۶۱ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و بهای ۱۵۰ هزار تومان توسط انتشارات حزب اراده ملت ایران به بازار کتاب عرضه شده است.
نظر شما