صاعدي در گفت‌و‌گو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) درباره ويژگي‌هاي شعر شهريار اظهار كرد: زباني ساده و غزل‌هايي روان از ويژگي‌هاي شعر شهريار است. هم‌زماني با شاعراني چون ملك‌الشعراي بهار و پروين اعتصامي باعث شد تا او نيز با آن‌ها هم‌زبان شود. از سوي ديگر او آذري‌زباني بود كه با صراحت لهجه با زبان مادري‌اش به سرودن شعر پرداخت.
وي صراحت لهجه و سادگي زبان شهريار را به نوعي نيز وام‌دار مطالعه كامل آثار سعدي دانست و افزود: سعدي خداوندگار ساده‌گويي و سليس‌گويي است و زباني سهل و ممتنع دارد. دورن‌مايه‌هاي اصلي سادگي زبان شهريار، ريشه در شعر سعدي دارد و نيز چند غزل سعدي را تضمين كرده است.
صاعدي با اشاره مجدد به اين موضوع كه اگر به مسئله هم‌زماني با برخي شاعران درباره شهريار توجه کنیم می‌بینیم شهريار از بخت بالايي برخوردار بوده، گفت: اگر شهريار زنده بود و غزل‌هاي غزل‌سرايان معاصر را مي‌خواند، خود نمي‌توانست به غزل‌هايش اتكا و از آن‌ها به عنوان غزل‌هايي منحصر به فرد ياد كند. البته شهريار چند غزل ويژه و قابل طرح دارد اما بقيه كارهاي او چندان حرفي در عرصه غزل نو ندارند.
وي درباره ساير قالب‌هاي شعري شهريار توضيح داد: من شعر شهريار را به خوبي خوانده‌ام و معتقدم تنها قالب قابل و شايسته بحث شعر او غزل است. به عنوان مثال در قالب مثنوي نمي‌توان مثنوي‌هاي او را با مثنوي‌هاي احمد عزيزي مقايسه كرد. حتي در زمينه غزل نيز كارهاي حسين منزوي در رده بالاتري نسبت به سروده‌هاي او قرار دارد. به عبارت ديگر شعر شهريار جايگاه واقعي و والايي در ميان نخبگاني كه شعر و ادبيات امروز را در چند دهه اخير بررسي مي‌كنند، ندارد، بلكه بيشتر توانسته با عامه مردم به دليل داشتن زبان عامه‌پسندش ارتباط برقرار كند.
اين شاعر در پايان، درباره سروده‌هاي نيمايي شهريار يادآور شد: شهريار چند سروده نيمايي دارد كه خود معتقد است سرودن آن‌ها براساس تفنن بوده چرا كه در ابتدا، شعر نيما را تكذيب كرده و خود در جايي گفته «نيما او را فريب داده است».
سید محمدحسین بهجت تبریزی(۱۲۸۵-۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر اهل آذربایجان بود که به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده است. 27 شهريور سالروز درگذشت وي و روز ملي شعر وادب فارسي ناميده شده.
وی در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرة‌الشعرای همین شهر به خاک سپرده شد.
مهم‌ترین اثر شهریار منظومه «حیدربابایه سلام»(سلام به حیدربابا) از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده است.
شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی تبحر داشته و از جمله غزل‌های معروف او می‌توان «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» را نام برد.
پنجشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۸۸ - ۱۳:۰۲
نظر شما